CHANHUN MINI STORY BOOK 1

Secretary Oh - 6 ( Unicode )

ချန်းယောလ်တစ်ယောက်အခုထိ
ဆေးရုံကနေမပြန်ရသေး။
ငရှုပ်ကောင်အိုဆယ်ဟွန်းဆေးရုံတက်ဖို့ကအစသူအကုန်လုပ်ပေးနေရတာ။
အခုဓာတ်မှန်ရိုက်ထားတယ်။ဆေးစစ်ချက်
အဖြေကိုစောင့်ပေးနေရတာ။ဒင်းကိုကြည့်တော့လူနာကုတင်ပေါ်မျက်နှာငယ်လေးနဲ့သနားစရာကောင်းတာ။
ဓာတ်မှန်အဖြေရပြီမို့ချန်းယောလ်သွားယူရသည်။

ဖင်ထိုင်ရက်ကျသည့်အရှိန်ကမပြင်းပေမဲ့အနေအထားမမှန်တာမို့တင်ပါးတစ်ခြမ်းနဲ့ပေါင်းရင်းကြားဆက်ထားသောအရိုးဟကာလေခိုသွားခြင်းဖြစ်သည်။
အရိုးလည်းကျိုးသွားတာမဟုတ်။အရွတ်လည်းဟသွားတာမဟုတ်လို့တော်ပါသေးတယ်။စက်နဲ့အပူပေးနှိပ်နယ်ပြီး
ဆေးသောက်ရင်ရပြီ။နောက်ပိုင်းအနေအထိုင်တော့သတိထားဗျာလို့ဆရာဝန်ကမှတ်ချက်ပေးလိုက်လေသည်။

"မင်းဝတ်ဖို့အဝတ်အစားသွားဝယ်ပေးရမယ်
ခါးဆိုဒ်ပြော... "

အခုချိန်မှာတော့ဆေးရုံအဝတ်အစားနဲ့ဖြစ်နေပြီ။ဆေးရုံဆင်းရင်ဝတ်ဖို့သွားဝယ်ပေးရအုံးမယ်။ဒီတစ်နေ့အဖို့တော့ရုံးသွားဖို့ရာလမ်းစမမြင်တော့။အိုဆယ်ဟွန်း အမွှေဇာတ်ကို
သူဖြေရှင်းပေးနေရတာနဲ့အချိန်ကုန်ပြီ။

သူ့ကိုဆေးလိမ်းနှိပ်နယ်ပေးနေချိန်ထားခဲ့ပြီး
ချန်းယောလ်ကအပြင်ထွက်ရသည်။
အဝတ်အစားဝယ်ပေးဖို့ထွက်လာရခြင်းဖြစ်သည်။ခါးဆိုဒ်သိရတော့အတော့်ကိုသေးသွယ်ပါလား။သူအဝတ်လဲပေးတုန်းကသတိထားမိပေမဲ့ဒီလောက်သေးမယ်မထင်။အိုဆယ်ဟွန်းရဲ့ခါးဆိုဒ်အရွယ်
ဘောင်းဘီရွေးနေရင်းမြင်ယောင်လာသည်က
လုံးကျစ်မို့မောက်ကာပန်းရောင်သမ်းနေသော
အိုဆယ်ဟွန်းရဲ့အနောက်ပိုင်းအလှ။

မိမိရဲ့မှောင်မိုက်သောအတွေးတို့ကိုခေါင်းခါလိုက်ရင်းအဝတ်အစားရွေးနေလိုက်သည်။ဆေးလိမ်းပြီးရင်ပလာစတာကပ်မှာဘာညာနဲ့ရှုပ်တယ်၊ချည်သားဘောင်းဘီပွကိုခါးဝယ်ရှုံ့ကြိုးနဲ့သာရွေးလိုက်တော့သည်။အပေါ်ကတော့တီရှပ်ပဲအလွယ်တကူယူလိုက်ရင်း Boxer ပါတခါတည်းဝယ်ရသည်။

ပြီးတော့သူလည်းဗိုက်ဆာနေပြီမို့စားစရာပါတခါတည်းဝယ်ပြီးဆေးရုံဆီပြန်လာလိုက်တော့သည်။သူပြန်ရောက်တော့အိုဆယ်ဟွန်းတစ်ယောက်လူနာကုတင်
ပေါ်ခပ်လျောလျောထိုင်နေလေသည်။