CHANHUN MINI STORY BOOK 1

Secretary Oh - 5 ( Zawgyi )

သူေရာက္သြားေတာ့ေခါင္းေတာင္မေထာင္ႏိုင္
ေမွာက္ေနေသာအုိဆယ္ဟြန္းအေျခအေန။
ဆိုင္႐ွင္ကိုပိုက္ဆံ႐ွင္းေပးလိုက္ၿပီးအမူးသမားကို
တြဲၿပီးထြက္လာရသည္။ေျခေထာက္ေတာင္မတ္မတ္မရပ္ႏိုင္
ယိမ္းထိုးေနေသာသူကိုတြဲရတာအဆင္မေျပေတာ့။
အမူးသမားကိုပခုံးေပၚထမ္းတင္ကာေခၚလာရေတာ့သည္။
ခက္တာကဒင္းကိုဘယ္ျပန္ပို္႔ရမလည္း။အိုဆယ္ဟြန္းအိမ္ကို
သူမသိေပ။သူ႔အိမ္ကိုလည္းေခၚမသြားခ်င္။

ေျမာင္ဒုံညေစ်းတန္းအလြန္ကတည္းခိုခန္းေတြကေတာ့
တန္းစီလို႔ေနသည္။အခန္းဝင္ယူေတာ့ေကာင္တာထိုင္ေနသူ
ကေသာ့ထုတ္ေပးရင္းစပ္စပ္စုစုၾကည့္ေနေသး။အိုဆယ္ဟြန္း
ကသူ႔ကိုသိပ္ဒုကၡေပးတယ္။ထမ္းေခၚလာရင္းသူ႔အေပၚ
အန္ခ်ေသးသည္။အခန္းတံခါးဖြင့္္ၿပီးတာနဲ႔အမူးသမားကို
ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ၾကမ္းျပင္မွာေခြလွဲေနသည္။

အန္ဖတ္ေတြေပပြေနေသာသူ႔တီ႐ွပ္ကိုခြၽတ္ၿပီးတာနဲ႔
အိုဆယ္ဟြန္း ကိုပါအက်ႌခြၽတ္ေပးရသည္။
သူေရခိ်ဳးခန္းထဲဝင္ေရဇလုံသြားယူတယ္၊ျပန္လည္း
ထြက္လာေရာအန္ခ်ထားေသာအိုဆယ္ဟြန္း။
ေပေရလူးကာအနံ႔ေတြေၾကာင့္ခ်န္းေယာလ္
စိတ္ညစ္သြားသည္။
အမူးသမားကိုေရခိ်ဳးခန္းထဲလက္ႏွစ္ဖက္ကေနတရြတ္ဆြဲ
ေခၚလာၿပီးေရေလာင္းခ်ေပးလိုက္သည္။

အိုဆယ္ဟြန္း ...အိုဆယ္ဟြန္း ငါ့ကိုအေတာ္ဒုကၡေပးတယ္။

ေဘာင္းဘီေတြပါစိုကုန္ၿပီမို႔ခြၽတ္ေပးၿပီး
တဘတ္နဲ႔ပတ္ထားေပးရသည္။
ေဘာင္းဘီခြၽတ္ေပးရင္းမၾကည့္ေသာ္လည္းျမင္ေနရသည့္
အိုဆယ္ဟြန္းလိုအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာအိုဆယ္ဟြန္းညီေလး
ကေရေအးနဲ့ပက္ခံလိုက္ရသည့္မို႔ေအးကာက်ဳံသြားပုံရသည္။
သူ႔ညီေလးထက္အရြယ္အစားေသးကာကပ္ကပ္ေလး
ျဖစ္ေနတာ။

သဘတ္ပတ္ေပးၿပီးအခန္းထဲျပန္ေခၚၿပီးသိပ္ထားလိုက္
ရသည္။ၿပီးမွသူအနားရေတာ့သည္။

"ယူဂ်င္း ေရ.... ရက္စက္တာ ယူဂ်င္း
အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔... ယူဂ်င္း "

အခုထိအမူးမေျပေသးပါလား။
အသည္းကြဲၿပီးလူသူမွန္းမသိေအာင္ေသာက္ပုံရသည္။