CHANHUN MINI STORY BOOK 1

ကိုကို - ၅

ချန်းယောလ် ခေါင်းခါမိတယ်။
အမြင်လွှာကိုပိတ်ထားလည်းကြီးစိုးနေတာက
ကလေးငယ်ရဲ့ပုံရိပ်။အိပ်ရာထက်ဗလာ
ခန္ဓာနဲ့ကလေးငယ်ပုံရိပ်ကသူ့အတွေးထဲက
မထွက်တော့ဘူး။သူ့လုပ်ရပ်မှားခဲ့တာမလား။
မလုပ်သင့်တာကိုသူလုပ်ခဲ့တယ်။
သူ့ကိုယ်ခန္ဓာသူ့ဘာသာအစုန်အဆန်ပွတ်သပ်ရင်းညီးညူနေသောကလေးငယ်။

ပန်းသွေးပြေးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကဟကာထွက်ပေါ်လာတဲ့လျှာဖျားနီရဲရဲလေးက
သူ့နှုတ်ခမ်းကိုလျက်သပ်လိုက်တယ်။
တံတွေးကြောင့်စိုလဲ့သွားတဲ့နှုတ်ခမ်းသား
တွေကဖူးကြွရွလို့ရွှန်းစိုနေတာဆေးချယ်
ထားသည့်နှယ်။ထိုမြင်ကွင်းကိုချန်းယောလ်
ပြန်မြင်ယောင်မိတော့သူသွေးတွေအထက်
အောက်ပြောင်းပြန်စီးသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

မပစ်မှားသင့်ဘူးလို့အထပ်ထပ်အခါခါသတိ
ပေးနေရင်းညီးညူနေသောကလေးငယ်ဘေးသူဝင်ထိုင်ကာထောင်မတ်ကာတုန်နေသောအရာလေးဆီသူလက်လှမ်းမိလိုက်သည်။
ရှေ့တိုးနောင်ငင်သူပွတ်ဆွဲပေးလည်းမာန်မကျသေးတဲ့ကလေးငယ်ရဲ့အငယ်လေးက
ထောင်မတ်နေဆဲ။

လုပ်သင့်မလုပ်သင့်တွေဝေနေဆဲအချိန်မှာ
ကိုင်တွယ်ထားတဲ့သူ့လက်ချောင်းကိုဆွဲယူလို့
အသိစိတ်လွတ်နေတဲ့ကလေးငယ်ကသူ့ခံတွင်းထဲထည့်ကာစုပ်နေသည်။
အသံတွေမြည်သည့်အထိသူ့လက်ချောင်းကို
စုပ်ယူနေသည့်ကလေးငယ်ကြောင့်ချန်းယောလ်စိတ်တွေယိမ်းယိုင်ချင်လာသည်။

* ဟင့် ကို ကို.... *

ပန်းသွေးရောင်ပြေးနှုတ်ခမ်းဖူးငယ်လေးက
စိုလဲ့နေကာသူ့လက်ချောင်းကိုစုပ်ယူနေရင်း
လျှာဖျားလေးပါအပြင်ထွက်လို့လျက်သပ်နေတဲ့ပုံကချန်းယောလ်စိတ်ကိုထိန်းချုပ်ရာက
လွတ်မြောက်စေသည်။

ရင်ခွင်ထဲဝယ်ဗလာခန္ဓာနဲ့ကလေးငယ်ကညီးညူရင်းအသိစိတ်လွတ်ပြုမှုနေပြန်သည်။
ပေါင်ကိုဆွဲကားကာပန်းနုရောင်အဝငယ်ဆီ
သူ့လက်ချောင်းတစ်ချောင်းစသွင်းလိုက်သည်။နာမှာစိုးလို့ဖြည်းဖြည်းချင်းချော့ကာ
သွင်းနေပေမဲ့မျက်နှာလေးမဲ့သွားသောကလေးငယ်။ကွန်ဒုံးတစ်ခုဖောက်လိုက်ပြီး
ပါသောချောဆီကိုသူ့လက်ဝယ်သုတ်လိုက်ပြီးမှအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးဖြစ်သည်။
နာကျင်လို့ညီးညူနေသောကလေးငယ်ရဲ့
နှုတ်ခမ်းလေးကိုသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိကပ်ကာ
စုပ်ယူနမ်းတော့အငမ်းမရပြန်လည်တုံ့ပြန်
သောကလေးငယ်။သူ့လက်ချောင်းတွေက
ကလေးငယ်ကိုကျေနပ်မှုရစေသည့်ပုံ၊အရှေ့အရပ်ကအငယ်လေးကတဆတ်ဆတ်တုန်ကာချန်းယောလ်လက်ပေါ်တွေပါပေလို့စွန့်ထုတ်လို့မာန်ကျသွားပြီ။