ကိုယ်ချစ်နေရသူဆီကကိုယ့်ကိုချစ်နေပါတယ်ဆိုတာသိရတော့ဆယ်ဟွန်းစိတ်လေး
အတော်ပျော်ရွှင်သွားရသည်။ဒါပေမဲ့လည်း
အဆုံးစွန်ထိပျော်ရွှင်ခြင်းမဟုတ်ဘဲသူ့စိတ်
ထဲအနည်းလေးတော့မခံချိမခံသာဖြစ်နေဆဲဆိုမမှားပေ။ငါ့ကိုချစ်ရဲ့သားနဲ့မပြောဘဲ
နေနိုင်တဲ့ချစ်ရသူကြီးကိုစာရင်းရှင်းရမည်။
အနမ်းတွေလက်ခံရပြီးချစ်စကားတွေထဲ
စီးမြောကာရယ်အခန်းထဲဘယ်ပုံဘယ်နည်း
ပြန်ရောက်လာမှန်းတောင်မသိလိုက်တဲ့ထိ
သူယစ်မူးသွားသည်။အခုမှပြန်တွေးရင်း
ကိုကို့အပေါ်စိတ်ကလေးနည်းနည်းဆိုးချင်
လာသည်။ဆယ်ဟွန်းကသာအခုလိုတွေထမလုပ်ရင်အဲ့ကိုကိုကတစ်သက်လုံးဖွင့်ပြောမှာ
မဟုတ်။
"ကိုကို အိပ်ပြီလား "
နည်းနည်းလေးမှသည်းမခံချင်စိတ်လေးဖြစ်နေတဲ့ဆယ်ဟွန်းဘက်ကဘဲစပြီးအရင်စာပို့
လိုက်ပါတယ်။
*တောင်*
စာပြန်ဝင်လာတဲ့အသံကြောင့်ကြည့်လိုက်တော့
"အိပ်တော့မှာ ဟွန်းလေး
ဘာလုပ်မလို့လဲ "
အာ တကယ်ပဲ
ကိုကိုကနည်းနည်းလေးမှမ Ro တတ်လိုက်တာ။ဒီဦးလေးကြီးကတော့မဟုတ်သေးပါဘူး။
"မအိပ်သေးရင်ရန်တွေ့မလို့
ကျွန်တော်ဘက်ကပြောရမည့်စကားတွေ
ရှိတယ်။ခုပြောချင်တာ "
"မနက်မှပြောပါလား
ညည့်နက်တဲ့အထိမနေသင့်ဘူး
အိပ်တော့ ...."
ကိုကိုပြောသလိုလိုက်နာမယ်ထင်လား။
ဝေးသေး။ချက်ချင်းဘဲကိုကို့အခန်းတံခါးဝရှေ့တောင်သူရောက်လာပြီ။စိတ်ရှည်သည်းခံမနေချင်တော့ဘူး။သူကသွေးအေးပေမဲ့
ဆယ်ဟွန်းဘက်ကသွေးမအေးနိုင်ဘူး။
* ဒေါက်... ဒေါက် *
အခန်းတံခါးခေါက်သံကြောင့်အိပ်ရာထက်လှဲနေပြီဖြစ်သောချန်းယောလ်တံခါးထဖွင့်ရတော့သည်။တံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့သူ့ကိုတိုးတိုက်ကာအခန်းထဲဝင်လာသောကလေးငယ်။
"အိပ်တော့ဆိုတာစကားနားမထောင်တာလားဟွန်းငယ် "
"မအိပ်ချင်သေးဘူး။ပြီးတော့ကိုကို... "
BINABASA MO ANG
CHANHUN MINI STORY BOOK 1
Short Story⚠ WARNING ⚠ This mini story contain words,bad and adultsense.Please don't read under 18 person .
