Now That I've Found You 1./\ Martin Garrix

Deel 38

Fotoalbum SOS Children's village Cape Town

Sarah

We zitten met z'n allen in het restaurant aan het ontbijt. We zijn aan het nabespreken over wat voor geweldige dag het gisteren wel niet was! "Ik ben echt blij dat we dit hebben kunnen doen. Het was niet alleen voor hen maar ook voor ons een geweldige dag!" zegt Martijn. "En die kinderen waren ook echt mega, maar dan ook echt mega schattig," glimlacht Menno en we kijken allemaal naar hem toe. Dat is echt het laatste dat je Menno hardop hoort zeggen. "Oh jongens, er was zelfs een meisje die een crush op me had," zegt Louis. "Wauw, dat komt ook niet vaak voor," grapt Menno en Louis geeft hem een duwtje. "Jongens, pas maar op hoor. Kinderen zijn heel aanstekelijk. Voor je het weten krijgen we nu allemaal een kleine," zegt José en we kijken haar allemaal aan. "Heb je ons iets te vertellen, José?" vraagt Watse. "Nee joh, aan Finn heb ik al meer dan genoeg. op een tweede zit ik op dit moment nog niet te wachten hoor. Maar jullie hebben allemaal nog geen kinderen. Staat er nog niks op de planning ofzo?" vraagt José en kijkt meteen naar Martijn en mij. "Nou, wij hebben er al twee, dus een derde komt er zeker niet meer bij hoor," lacht Karin en iedereen lacht. "Nou, gelukkig maar," antwoord Martijn. "Maar kleinkinderen zijn altijd welkom hè," zegt Karin daarna en iedereen kijkt Martijn en mij aan. Martijn lacht een beetje awkward. "Nou, laten we maar eerst gaan samenwonen en trouwen hè mam, alles op z'n tijd," antwoord Martijn. Ik weet niet zo goed hoe ik me moet gedragen in deze situatie, máár nu weet ik wel dat hij ook wil trouwen! 

"Maar goed, zullen we nog naar Tanzania vliegen voor de Kilimanjaro op te klimmen, of vliegen we meteen naar Amsterdam?" vraagt Watse. "Ik zou echt mega graag de Kilimanjaro willen opklimmen!" zegt Martijn heel enthousiast. "Sorry maat, hoe graag ik ook mee wil, ik moet weer trainingen geven in Amsterdam," zegt Menno. "Nou, dat is echt helemaal niks voor mij hoor. Misschien kunnen we de groep opsplitsen en een deel gaat weer terug naar Amsterdam en de anderen gaan naar Tanzania?" stelt José voor. "Ik ga ook niet mee bergbeklimmen. Dan ben ik meteen weer tien jaar ouder," zegt Karin. "Saartje, jij moet wel echt meegaan hoor," zegt Martijn en ik kijk hem aan. "Als enige meisje in de groep, de berg opklimmen?! Ik denk dat ik dood ga," zeg ik en Martijn kijkt me met een pruillip aan. "Maar je hebt míj toch?!" zegt Martijn, die mij heel graag mee wil hebben. Ik zucht, "Nee Martijn, je zou echt zonder mij moeten gaan." "Sorry Martijn, maar ik ga ook niet mee. Stel ik val, dan heb je niks meer aan mij," zegt Gerard schuldig. "En Lou? Ga je mee, foto's maken?" vraagt Martijn aan Louis. "Jaja, ik ga wel weer mee om foto's te maken," zegt Louis met een glimlach. "Hèhè, eindelijk eens iemand die ook meewilt. Dus nu gaan alleen ik, Watse en Louis...Maar dan zitten we wel met een oneven getal," zegt Martijn en kijkt weer naar mij. Louis en Watse kijken me ook aan. Ik zucht. "Oké, oké. Ik zal wel meegaan," zeg ik mompelend. Iedereen aan de tafel klapt en Martijn vliegt naar me toe om een knuffel te geven. "Jaja, het is al goed," zeg ik, met een kleine glimlach en eet mijn croissantje verder op.
"Oké, dan lijkt het me beter als we straks al onze spullen pakken en vanavond al te vertrekken richting Tanzania? En dat de rest hier nog eventjes blijft en morgen weer naar Nederland vliegen?" stelt Watse voor. Iedereen stemt ermee in en na het ontbijt lopen we naar het zwembad om nog van ons laatste dagje in de zon te kunnen genieten.

=======
Sarahjane

Liked by: @Themediananny, @Mennobarkk,  @Lauramgarritsen and 199.561 others

Sarahjane With you, it's always sunny ❤️ 

----

Martingarrix Love U ❤️

Garrixers CUTE

Louisvanbaar Ik hoop voor je dat het met hem ook zonnig is als we die berg opgaan
Martingarrix ^Gozer, er ligt lekker sneeuw op de top, dus hopelijk ben je een beetje voorbereid...
GarrixNL ^Waar gaan jullie naartoe?!
Mennobarkk ^Mount Everest😆
Louisvanbaar ^ Gast Menno, wat lul jij
Sarahjane ^Even serieus, wat moet ik nou met jullie?! En we gaan de Kilimanjaro beklimmen... Wish me luck!
FanofSarah ^OMG, veel succeeess!
Sarahjane ^Lief, dankje! Ik zal het hard nodig hebben met die mannen

User04 It's so pretty there!

----

We hebben al onze bagage ingepakt en alle overige spullen meegegeven aan Karin voor Nederland. Zo is onze rugzak een stuk lichter! Ik, Martijn, Louis en Watse zitten in het vliegtuig. Geen privévliegtuig, maar wel businessclass. Een half uurtje geleden hebben we van iedereen afscheid genomen, want Gerard, Karin, José en Menno vliegen morgen weer terug naar Amsterdam. Ik zit naast Martijn en een paar plaatsen achter ons zitten Louis en Watse. Martijn zit, zoals altijd in het vliegtuig, met zijn koptelefoon op muziek te maken. "Psst," zegt Martijn en ik kijk hem aan. Hij zet zijn koptelefoon af en kijkt me recht in de ogen aan. "Ik heb ergens over na zitten denken," zegt Martijn en ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Ja, ik dacht... of ja, je moet zeggen wat je van mijn idee vindt hè," zegt hij, een beetje aarzelend. Ik knik. "Zeg het nou maar," zeg ik een beetje ongeduldig en begin zenuwachtig te worden. "Oké, wat vind je ervan als we gaan samenwonen?" floept Martijn eruit en ik kijk hem met een openstaande mond aan. "Ik heb toch meer dan genoeg plaats in mijn appartement en dan ben ik gelukkig niet meer zo eenzaam, als jij er bent," zegt Martijn. Ik ben even alles aan het verwerken in mijn hoofd en knik voorzichtig. "Tsja, dat is eigenlijk nog niet zo'n slecht idee. Ik ben nu al een hele tijd met jou op pad, dat zal anders erg wennen zijn als we weer thuis zijn en niet meer bij elkaar zijn," zeg ik en er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. "Maar hier hebben we het nog wel een andere keer over. Eerst moet ik me nog mentaal voorbereiden op deze klim," zeg ik en Martijn geeft een kus op mijn lippen. "Ik geloof in jou, dat gaat gewoon goed komen," zegt hij, om mij zelfvertrouwen te geven en ik glimlach naar hem.