အိပ်မပျော်သူရဲ့အတွေးကမ္ဘာထဲအတိတ်ကဖြစ်ရပ်တို့ဝင်လာပြန်သည်။
"လမ်းခွဲကြစို့ "
သူ့စကားအဆုံး ဆယ်ဟွန်း မော့ကြည့်လိုက်ရင်းမျက်မှန်ကိုင်းလေးကိုပင့်တင်လိုက်သည်။
"မောင် ဘာဖြစ်ရပြန်ပြီလဲ "
"မင်းကိုငြီးငွေ့လာပြီ"
မောင်တစ်နေ့ထိုသို့ပြောလာမှာကိုဆယ်ဟွန်း
စိုးရိမ်နေခဲ့တာ။ဒီနေ့တော့ပြောလာချေပြီ။
"မဟုတ်ဘူးလေကွာ
မောင့်ကိုဟွန်းကဘာချုပ်ချယ်လို့လည်း
ကြိုက်ရာလုပ်ခွင့်ပေးထားတာဘဲ
ဟွန်း လမ်းမခွဲပေးနိုင်ဘူး
ကျန်တာကြိုက်သလိုလုပ် "
"အဟက် မင်းကရီရတယ်
ကြိုက်ရာလုပ်လမ်းတော့မခွဲပေးဘူး
ဟုတ်လား
ငါလိုချင်တာကလည်းမင်းလမ်းခွဲပေးတာဘဲ
ကဲ မင်းဘယ်လိုလုပ်ပေးမှာလဲ "
"ရော့ မင်းဘာသာလမ်းခွဲပေးချင်စိတ်မရှိလည်းငါကလမ်းခွဲဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ
လက်မှတ်ထိုးပြီးရင်ငါ့ဆီဖုန်းဆက် "
ဆယ်ဟွန်း မျက်စိရှေ့ကမောင်ကမ်းပေးသော
အရာကိုလှမ်းမယူဘဲတဘက်လွှဲနေတော့
လက်ကို ဆွဲယူကာအတင်းမောင်ထည့်ပေးသည်။
"ရူးချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့
လက်မှတ်ထိုးစရာရှိထိုးပေး
မင်းကိုအက်ကြောင်းထပ်နေတဲ့စကားတွေ
ငါပြောချင်စိတ်မရှိတော့ဘူး "
"မောင် ဟွန်း တစ်ခုဘဲမေးမယ်
ဖြေပေးပါ "
ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ရက်အနေအထားနဲ့ထွက်သွားတော့မယ့်မောင့်လက်ကိုလှမ်းဆွဲရင်း
မေးတော့....
လက်ကိုဆောင့်ရုန်းကာဖြေလိုက်သောမောင်
"ချစ်ခဲ့တယ်
တစ်ချိန်ကပေါ့၊ ငါ့ရင်သွေးကိုမင်းလက်နဲ့မသတ်ခင်အချိန်အထိငါချစ်ခဲ့တယ်၊ရပြီလား
မင်းကြားချင်နေတာဒီစကားမလား "
မောင့်စကားအဆုံးမှာဆယ်ဟွန်းရှိုက်ကြီးတငင်ငိုချမိပြီ။မောင်ကအခုထိအဲ့ကိစ္စကိုအထင်လွှဲဆဲ၊ဟွန်း က မောင့်ရင်သွေးလေးကိုသတ်တာ
ဖြစ်မလား။တကယ်မတော်တဆဖြစ်ရပ်ပါဆိုပြီးရှင်းပြလည်းမရ။
YOU ARE READING
CHANHUN MINI STORY BOOK 1
Short Story⚠ WARNING ⚠ This mini story contain words,bad and adultsense.Please don't read under 18 person .
အဆုံးမဲ့အချစ်
Start from the beginning
