Ποτέ... Ίσως... Μπορεί

Κεφάλαιο 2 - μέρος 3ο

©2015. All Rights Reserved

Η ανάκριση είχε τελειώσει... όλα τα απαραίτητα έγγραφα είχαν συμπληρωθεί... ενώ έμαθαν και το όνομα της κοπέλας Ρίτα Σιδέρη... μια κοπέλα 23 ετών στο τελευταίο έτος στο πανεπιστήμιο... Η Χλόη τα είχε χαμένα... σε όλη τη διάρκεια της ανάκρισης επέμενε πως ένα αγόρι μικρό πετάχτηκε μπροστά της ενώ οδηγούσε προσεχτικά στην άκρη του δρόμου... εκείνη τη στιγμή για να αποφύγει το μικρό παιδί έκανε ένα ελιγμό αλλά έχασε το έλεγχο του αυτοκινήτου... τότε έπεσε πάνω στη νεαρή κοπέλα, η οποία βιαστικά προσπάθησε να διασχίσει το δρόμο... ούτε και η ίδια πρόσεξε... η Χλόη ήταν σίγουρη πως έτρεξε για να περάσει γρήγορα το δρόμο οπότε εν μέρη έφταιγε και η ίδια εν μέρη. Δεν είχε κανέναν όμως να στηρίξει την άποψη της όμως... ναι μεν καταγράφηκε η δήλωση της αλλά περίμενε το τίποτα. Η μητέρα στέκονταν δίπλα της... της χάιδευε την πλάτη... δίπλα της ένιωθε σιγουριά αλλά δεν έφτανε προφανώς έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες της... Η ασφαλιστική εταιρία θα αποζημίωνε την οικογένεια της αλλά η ίδια θα καλούνταν να πληρώσει είτε ένα υπερβολικό ποσό είτε να μπει φυλακή ανάλογα με το δικαστή... για κάποιο περίεργο λόγο πίστεψε πως δε θα γλύτωνε τη φυλακή... είχε μπλέξει άσχημα αλλά είχε δεχτεί και αρκετές απειλές από άτομα τα όποια ουδέποτε γνώρισε...

Έπρεπε να περάσει ένα βράδυ στα κρατητήρια... έτσι ήταν η διαδικασία του αυτοφώρου... η μητέρα της είχε φέρει κάτι άλλο να φορέσει... για να είναι πιο προστατευμένη... είχε βραδιάσει... επιτέλους ο αστυνομικός συμπλήρωσε και το τελευταίο χαρτί... Η Μαριάννα του ζήτησε ευγενικά να επιτρέψει 5 λεπτά να μιλήσει με την κόρη της. Ο διοικητής δεν αρνήθηκε... έδειξε κατανόηση ως προς αυτό το θέμα... Βγήκε γρήγορα από το γραφείο του...

Η Μαριάννα αγκάλιασε τη Χλόη... έπρεπε να της σταθεί ως μάνα... έπρεπε να αποδείξει τη θέληση της... δεν αλλοιώθηκε σε φτηνές δικαιολογίες, ούτε σε ανούσιες κουβέντες... “να ξέρεις πως μωρό μου ότι έγινε έγινε... δε μπορούμε να αλλάξουμε κάτι... δε μπορούμε ούτε να παρακαλέσουμε το Θεό για ένα καλύτερο αύριο... εμείς ορίζουμε το αύριο... οι πράξεις μας... εγώ έσφαλα... εσύ έχεις χρόνο να διορθώσεις τα σφάλματα σου... θα ζητήσεις συγχώρεση και από το Θεό και από την οικογένεια της κοπέλας... οφείλεις να πληρώσεις τα σφάλματα σου και να τιμωρηθείς αλλά πίστεψε με πως από αυτή τη διαδικασία θα βγεις δυνατότερη... σε 2-3 χρόνια δεν θα έχεις χάσει και πολλά... κοίτα να τελειώσεις τις σπουδές σου με κάθε κόστος... κοίτα να μορφωθείς για να μην καταλήξεις σαν και εμένα... έχεις ένα χάρισμα κοίτα να το εκμεταλλευτείς... εγώ παράτησα τις σπουδές για τους λάθους λόγους... ακόμη και με εσένα μωρό θα μπορούσα να τις τελειώσω...