Κεφάλαιο 10ο

1K 193 23
                                    

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10ο

Η Χλόη απομακρύνθηκε από τον πελάτη διότι ένιωσε άβολα. Τόσο το βλέμμα του Άρη που ηταν θανατηφόρο, όσο και τα ανάμεικτα συναισθήματα που κατέκλυσαν το κορμί της.

"Είσαι καλύτερα;" ρώτησε ο Κωνσταντίνος. "Απρόσεχτη σαν την κόρη μου είσαι!" συμπλήρωσε περιπαιχτικά.

"Ναι ευχαριστώ, ένα κόψιμο είναι τίποτα σημαντικό"

"Πέρασε έξω! Αρκετή αναστάτωση προκάλεσες!" πρόσταξε ο Άρης αγέλαστος εντελώς. Ο θυμός όμως γιγαντώνονταν.

Η Χλόη υπάκουσε αλλά το βλέμμα που τον χάρισε ήταν να σου έλεγε πως εμείς οι δυο δεν τελειώσαμε.

"Μια γυναίκα πρέπει πάντα να τη προσέχουν.." τον διόρθωσε ο Ανδρεάδης όταν έμειναν μόνοι. "είμαι μεγαλύτερος από σένα!"

"Μια γυναίκα πάντα ζητά ανταλλάγματα!" πρόσθεσε καθώς το αίμα χοροπηδούσε μέσα του.

"Μια γυναίκα παραμένει ένα λουλούδι κύριε Βέργο ο μόνος τρόπος για να υποτάξεις μια ατίθαση γυναίκα είναι να της προσφέρεις ασφάλεια και στήριγμα ποτέ να μη τη λυπηθείς αλλά και ποτέ να μην την αγαπήσει από συμπόνια" τον συμβούλεψε αφού η αντίδραση του τον έκανε να νιώσει πολύ άβολα.

"Όλες είναι το ίδιο!"

"Ανάμεσα στις όλες πάντα θα βρεθεί η μία να το θυμάσαι αυτό, αυτή που θα σε στιγματίσει!"

"Τη βρήκα και την έχασα!" του είπε απότομα.

"Τότε ίσως να μην ήταν αυτή. Εάν αυτή η κοπέλα δεν κάνει για τη δουλειά σου τότε μπορείς να τη διώξεις!"

"Δεν γίνεται,, όχι..."

"Όχι;" Ο Κωνσταντίνος έβαλε τα γέλια. "Όχι πόσα όχι λέει ένας άνδρας άραγε αλλά πάντα μια φορά την πατάει!"

"Είναι γοητευτική γυναίκα" συμπλήρωσε ο Άρης διότι διέκρινε την ιδιαίτερη συμπάθεια.

"Γι' αυτούς που δεν είναι χορτάτοι στη ζωή!" τον διόρθωσε πάλι διότι τα υπονοούμενα του τον εκνεύριζαν.

"Η συμπεριφορά σας αρχικά μου έβγαζε αλαζονεία αλλά η παρουσία αυτής της κοπέλας στο γραφείο με ανάγκασε να προχωρήσω με τις διαπραγματεύσεις. Έχουμε πολύ δρόμο μέχρι τη συμφωνία ελπίζω να τη συναντώ στο γραφείο σας στις επόμενες συναντήσεις μας!"

"Και γιατί αυτό το ενδιαφέρον;"

"Διότι διακρίνω μια χαμένη σπίθα μέσα της, μια δίψα για ζωή, μια τρέλα... μου θυμίζει κάποια από τα παλιά που δεν λογάριασε ποτέ τίποτα..." εξήγησε βγαίνοντας από το γραφείο.

Ποτέ... Ίσως... ΜπορείKde žijí příběhy. Začni objevovat