Ποτέ... Ίσως... Μπορεί

Κεφάλαιο 38ο (Α)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38ο (Α)

Η Χλόη δεν είχε πάθει κάτι σοβαρό. Προφανώς η πίεση των προηγούμενων ημερών, η πάλι των συναισθημάτων οδήγησαν στην κατάρρευση. Ο Άρης δεν τη χτύπησε τόσο όσο οι γιατροί να ανησυχήσουν. Προέβησαν σε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και με σιγουριά πως η εξάντληση, συνετέλεσε στη λιποθυμία της.

Ο Άρης δεν την άφησε από το πλευρό του ενώ διέταξε να την προσέξουν οι καλύτεροι γιατροί. Της έδωσαν συμβουλές για συγκεκριμένο διαιτολόγιο ενώ συνέστησαν ηρεμία. Όσο και να ήθελε ο ίδιος να τη ρωτήσει, να μάθει να αναζητήσει και άλλες αλήθειες, να την πείσει, να την παρακαλέσει δεν είχε το δικαίωμα να διεκδικήσει κάτι από τη ζωή της.

Της ψιθύρισε πολλές φορές συγγνώμη στο αυτί, τα δυο βράδια που πέρασε κοντά της, θεωρώντας πως εκείνη δεν τον άκουγε, πως λευκοί τοίχοι του νοσοκομείου κρατούσαν καλά τα μυστικά. Κανένα μυστικό δεν είναι μυστικό εάν το γνωρίζουν όμως δυο άτομα. Τα μάτια καμιά φορά μαρτυρούσαν τις μεγαλύτερες αλήθειες. Προχώρησαν βιαστικά στο ίσως αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να κατανοήσουν το γιατί, τα νέα δεδομένα και το πως έφτασαν στο τώρα. Το αύριο φάνταζε πολύ δύσκολο και κανείς από τους δυο δεν ήταν έτοιμος για μεγάλες γενναίες αποφάσεις. Αποφάσισε να την αφήσει μόνη, να ηρεμήσουν και οι δυο ουσιαστικά. Είχε κάθε λόγο να παλέψει αλλά τώρα απαιτούνταν μεθοδικότητα, σύνεση και υπομονή. Για την τελευταία λέξη σαφώς δεν διακρίνονταν αλλά δεν είχε άλλη επιλογή. Νέοι όροι θα γραφόταν ξεκάθαρα και ίδιος θα έλεγε ένα μεγαλοπρεπέστατο ναι σε όλους ξεχωριστά. Βασικά ο Άρης Βέργος χρειάζονταν χρόνο να κατανοήσει την αξία της λέξης πατέρας, υπόδειγμα πατέρα, ότι δεν είχε ζήσει ο ίδιος με το δικό του...

Ο Πέτρος έσπευσε να την επισκεφτεί με το που πήρε εξιτήριο. Σεβάστηκε το γεγονός πως ο ίδιος δεν χωρούσε στη ζωή της τις προηγούμενες μέρες διότι οι προτεραιότητες είχαν αλλάξει. Έπρεπε να σταθεί δίπλα της να τη συμβουλέψει και να τη στηρίξει ώστε να πάρει τις σωστές αποφάσεις.

"Πάντα με τρομάζεις Χαλκίδη, ακόμη και όταν είμαι με άλλη γυναίκα πάντα κλέβεις τις εντυπώσεις και τρέχω σε σένα!"

Η Χλόη έκανε ένα μορφασμό. "Να μη σε καθυστερώ!" τον πείραξε.

"Δε με καθυστερείς, με ξενέρωσε με το που μου μίλησε για μέλλον.... για γάμους!"

"Και αυτό είναι κακό;"

"Είναι... δε κάνω εγώ γι' αυτά, ανήκω σε όλες τις γυναίκες!" συνέχιζε να την πειράζει.