Ποτέ... Ίσως... Μπορεί

Κεφάλαιο 4 - μέρος 8ο (τελευταίο)

©2015. All Rights Reserved

Η Χλόη καθόταν αμίλητη στο πίσω κάθισμα... η Ματίνα ούτε το ραδιόφωνο δεν τόλμησε να ανοίξει... η φίλη της πενθούσε με διαφορετικό τρόπο... κάποια στιγμή θα έρχονταν η έκρηξη από τη μεριά της... Ο Πέτρος την παρατηρούσε από τον καθρέφτη αρκετά σκεπτικός... δεν είχε τον τρόπο να της απαλύνει τον πόνο... τον έπνιγε η στεναχώρια επίσης... ήθελε να την πάρει μια αγκαλιά να την ηρεμήσει... η κοπέλα που κάθονταν στο πίσω κάθισμα δεν ήταν η Χλόη το δυναμικό κορίτσι αλλά ένα φάντασμα... Ήταν αρκετά απορροφημένος με τις σκέψεις του που ίσα ίσα πρόλαβε να πατήσει το φρένο στο αυτοκίνητο... ένα άλλο αυτοκίνητο τους έκλεισε το δρόμο... ένας ξανθός άνδρας βγήκε μέσα από αυτό με άγριες διαθέσεις... Μόλις έβγαλε τα γυαλιά αμέσως αναγνώρισε το πρόσωπο του... ήταν ο άνδρας που προσπάθησε να πάρει την Χλόη κοντά του... Αμέσως βγήκε από το αυτοκίνητο για να ζητήσει το λόγο... αλλά ο ξανθός και γυμνασμένος άνδρας είχε ανοίξει ήδη την πίσω πόρτα τραβώντας τη Χλόη έξω με το ζόρι...

Η Χλόη τα έχασε... ξαφνικά ένα χέρι την τράβηξε με το ζόρι εκτός αυτοκινήτου... οργισμένη προσπάθησε να ξεφύγει... "Άσε με είσαι τρελός... άσε με πήγαινε να παίξεις κάπου αλλού πλουσιόπαιδο..."

"Και εάν εγώ θέλω να παίξω με σένα Χλόη... δε έχω μάθει να μου λένε όχι..." ανταπάντησε εκείνος ενώ την έσφιξε πιο πολύ... "Θα έρθεις μαζί μου είτε με το καλό είτε με το ζόρι..."

Ο Πέτρος μπήκε ανάμεσα τους... "Είσαι πολύ μαλάκας ρε φίλε... άφησε την ήσυχη..." τον διέταξε

"Και εσύ τι είσαι ο γκόμενος της;" τον ρώτησε ειρωνικά...

"Όχι ένας φίλος που δεν επιτρέπει κανέναν να πειράξει την Χλόη..." αποκρίθηκε με πυγμή... έτοιμος να πλακωθεί στο ξύλο μαζί του...

Η Χλόη δεν άντεξε... βγήκε από το αυτοκίνητο... αμέσως χαστούκισε τον Άρη... για να τον αναγκάσει να έρθει στα συγκαλά του... "Δε ξέρω ποιος είσαι και τι θες από εμένα... αλλά δε θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου... τα γαλάζια της μάτια έλαμψαν... από οργή... ίσως από κάτι άλλο άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή..

Ο Άρης μεταμορφώθηκε σε ταύρο... είχε παραγίνει το κακό.. με αυτή την κακομαθημένη... "Σκάσε και έλα μαζί μου... πάντα κερδίζω..."

Η Χλόη τον ειρωνεύτηκε σαν να θυμήθηκε κάπως την παλιά Χλόη πριν τη φυλακή... "Κρίμα σήμερα θα χάσεις... δεν πρόκειται να έρθω μαζί σου ακόμη και νεκρή..." μίλησε ο εγωισμός της... Άρχισε να τρέχει προς τον κεντρικό δρόμο...