Chapter 2

1K 476 173
                                    

Chapter 2: Kiss

Meghan's POV

4:01 P.M.

Napatalon ako nang may magbato sa kotse ko. Dito ako natulog ngayon—yes, like a pathetic homeless person. Nag-park lang ako sa usual spot—sa gilid ng highway kung saan hindi kita 'yong kotse ko.

"Meghan!" That fucking voice. Alam ko na agad kung sino 'yon kahit boses pa lang niya ang naririnig ko. Napatakip nalang ako ng mukha at nagtulug-tulugan dito sa backseat. I don't wanna see him. "Come on, I know you're awake. Lumabas ka d'yan!" sigaw niya at sinipa-sipa 'yong kotse ko, pissing me off.

"Stop it, Rhys! It's been months! Wala na tayo!" sigaw ko sa loob ng kotse, habang bumabangon.
The windows are partially opened, but luckily not enough for him to touch me.

"Wala akong pake. I'm gonna break your car down if you don't get out of there," mariing sabi niya na nananakot kaya napilitan nalang akong lumabas. "It's been a week since I last saw you! Ang hirap mong hanapin!"

This is Rhys. My ex boyfriend. We dated for like, a week, but he's an obsessive freak na hindi maka-move on. He's the worst—like literally the worst. He'd ruin my life kapag inayawan ko siya, just like what he's doing right now.

"Rhys... I just woke up, and I'm starving, 'wag ka naman ganit—" Hindi ko na naituloy 'yong sinasabi ko nang bigla niya akong hinila at hinalikan. Damn, he smells like he smoked cigarettes for breakfast.

Though he still tastes like a mix of daydream, mischief, and the best wine in the world, I can't be with him.

I pushed him with all my strength and glared at him. Pinunasan ko 'yong labi ko at namula siya sa galit habang nakatingin sa akin.

"Ano bang problema mo, Meghan?! It has been two damn months at ang lakas pa rin ng topak mo!"

"Topak?!" hindi makapaniwalang tanong ko. "Really? You are a fucking abusive jerk, Rhys! Hindi mo ba naiintindihan that no one would want to be with—"

"Shut the fuck up! You don't even appreciate the things I do for you!" sigaw niya habang tinuturo-turo ako. "I beat up every guy na nanggagago sayo, to the point na alam na nila ang pangalan mo at kinakatakutan ka na in almost every bar you go to! Who wouldn't want that?!" he shouted as he forcefully grabbed my wrist. Napapikit nalang ako sa sakit.

"I don't want that," mariing sabi ko sa kaniya at tiningnan ulit siya. "Hayaan mo na 'ko, Rhys. Please just let me go," pagmamakaawa ko habang masama niya akong tinitingnan. Nilapit niya 'yong mukha niya sakin—making me feel even more scared—at bumulong sa tainga ko.

"I'm never gonna let you go, Meghan. That's never gonna fucking happen." Hinawakan niya 'yong mukha ko, at tiniis ko nalang yung sakit dahil ayaw kong makita niyang nahihirapan ako. "You? You are mine," he said in a low, frightening voice. "And any guy who tries to get near you will have to go through me."

Adrien's POV

7:39 PM

Malapit nang magsimula 'yong party at kakarating ko lang sa bahay nila Katniss. I texted her that I was outside.

Inis kong chineck 'yong phone ko para makita kung nag-reply na ba siya dahil ang tagal-tagal ko nang naghihintay sa labas ng bahay nila.

I don't wanna go inside and risk the chance of creating a misunderstanding when her parents see me. I'm just giving her a ride—doing her a favor.

"Hey!" masiglang bati sa akin ni Katniss as soon as she got out of their house, making me sigh in relief. Finally, natapos na rin siyang gawin kung ano mang ginagawa niya that resulted to making me wait here in my car for 8 minutes and 57 seconds. "Gusto mo ba munang pumasok?" malambing na tanong niya sa akin. Her straight black hair is flowing down, away from her usual ponytail. It looks nice. She's also wearing a yellow dress that falls just above her knees. She looks so innocent. I've always believed innocent girls are my type, although I've never really liked someone that way.

Meghan, My ChaosTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon