The Missing Fairy

Op stap naar Utopia

Sorry dat een al een eindje is geleden dat ik een nieuw hoofdstuk heb geplaatst.

 Geniet van het nieuwe hoofdstuk ;)

Pov Selina.
"Iedereen zal zich op splitsen in groepjes van 10." Zegt de koning.
"Er komen nog 7 wachter met ons mee." Lion en ik knikken eens. Terwijl we alles controleren als we alles meehebben. Uit mijn ooghoek zie ik de wachter komen. Dan doet de koning teken aan alle groepen dat ze mogen vertrekken. Ik draai me om en kijk met een bang gezicht naar Lion. Zijn gezicht is ook op mij gericht. Hij loopt naar mij toe een legt zijn hand op mijn schouder. "Het zal allemaal goed komen geloof me." Zegt Lion met hoop in zijn stem. Nadat Lion het heeft gezegd roept de koning dat we nu echt doorgaan. Vlug kijken we allebei naar de koning en lopen dan naar hem toe.

We zijn al een eindje aan het stappen in het bos. Ik hok dat we al een half uur stappen. Het afgelopen half uur is het steeds stil geweest. Het is geen gewone stilte. Neen het is een ongemakkelijke stilte, een stilt van angst en twijfel. Ik merk dat we er bijna zijn als er langs de bomen waar we voorbij lopen grote krassen zijn van nagels. Het zijn vast de nagels van de wolven.
Bij die gedachte slaak ik een diepe zicht.
"Wat is er Selina?" vraag Lion die naar me toe komt.
"Ik vindt het erg voor de mensen die de Wolven zijn tegen gekomen, ze zullen vast heel bang geweest zijn en dat is allemaal mijn schuld." Zeg ik met neergeslagen ogen.
" Neen Selina" Zegt Lion wat geërgerd.
"Het is jouw schuld niet. Als de tovenaars nooit bestaan hadden gingen we allemaal in vrede leven." Zegt Lion.
"Maar dat is niet zo!" Zeg ik kwaad. Ik zie dat hij geschokt naar me kijkt.
"Het spijt me Lion dat ik zo kwaad werd." Ik kijk voor me uit terwijl ik het zeg.
"Het is niet erg hoor." hoor Ik lion zeggen.

Opeens stopt 1 van de wachters van de koning. De koning draait zich snel om en kijkt vragend naar de wachter. Lion en ik lopen vlug naar de rest want na het gesprek zijn we wat achterop gekomen.
"Wat is er?" Vraag ik.
"Ik denk dat ik iets heb horen kraken in het bos." Zegt de wachter terwijl hij wijst naar de kant waar hij het gehoord heeft .
"we zijn al dicht bij Utopia dus het kan zeker zijn dat er hier nog wolven lopen." Fluistert de koning. "Iedereen moet alert zijn en zeer stil, het is nog een klein beetje en dan zijn we in Utopia." Iedereen knikt en we stappen voorzichtig en zo onopvallend mogelijk verder. Na 3 min zegt de koning dat we er zijn. We staan op een berg en zo heb je een mooi uitzicht op het koninkrijk. Opeen horen we een enorme knal. Iedereen kijkt vlug naar het koninkrijk en we zien dat er een deel van het kasteel ontploft is. Ik kijk geschrokken naar de anderen. "Wat was dat?" Schreeuw ik uit."Ik weet het niet." Zegt Lion.  "We moeten ons haasten voor het te laat is." Zegt de Koning.