Aynı evi satın alıp inatla aynı çatı altında yaşamaya devam eden birbirinden farklı iki insan. Aşkın kaçınılmazlığı ve arayı soğutan geçmişin hayaletleri. Aşk ve nefret hiç bu kadar iç içe yaşanmamıştı.
Hikaye başlangıcı Ekim 2019
Selin bir kabus görüyordu. Yayladaydı. Yanında anneannesi vardı. Elinden çekiştirip ona carlıyordu: - Şımarık seni! Yine yaptın! Onu kuyuya attın! Eylül nerde?
Çocuk Selinin gözünden yaşlar akıyordu: - Ben birşey yapmadım anneanne! Yemin ederim ben yapmadım!
Yaşlı kadın onu çeke çeke bir kuyunun başına getirdi: - Git çıkar onu!
Onu yerden kaldırıp kuyunun kenarına oturttu. Selin feryat figan ediyordu: - Hayır anneanne yapma! Korkuyorum! - Hep senin suçun!
Anneannesi onu kuyuya iterken çığlık attı. Karanlığın içine düşerken adını duydu: - Selin!
Sesi tanıdı: - Demir! Kurtar beni!
Karanlığın içinde kaybolurken bir el ona doğru uzandı. Selin hıçkırarak uyandı: - Demir! - Selin! Sakin ol! Burdayım!
İki güçlü kol onu sardı: - Geçti sevgilim, birşey yok. Güvendesin. Kâbus gördün.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Selin hıçkırarak ağlarken Demir saçını okşuyordu: - Yine benim suçum. Seni asla bırakıp gitmeyeceğim Selin! Çıkar bu korkuyu aklından!
Bunu duyunca genç kızın ağlaması birden kesildi. Kollarını gevşetip ondan ayrılıp onu sorgulayan bakışlarla yüzüne baktı. Demir kirpiklerinden inen damlalara dikkat kesilmişti. Eli yanağına giderken vazgeçti. Daha tesirli bir teselli yolu biliyordu. İçindeki isteği bastıramayarak dudakları yanağına uzandı. Dili gözyaşlarını tadarken sevgilisinin kısık kısık çıkan hıçkırıkları azaldı. Dili ağzına doğru kayarken dudağını dudağına bastırdığı anda Selin onu itti: - Ne yapıyorsun? - Ben... - Dokunma bana!
Selin onu üstünden atıp koltuktan kalktı: - Ne yapıyorsun burda?
Demir şaşkındı: - Ne mi yapıyorum? Burası benim evim! Dün gece koltukta uyuyordun, bende şuracığa kıvrıldım. Sabah uykunda sayıkladığını duydum seni uyandırdım. Oldu mu? - Hayır olmadı! Sen ne hakla...
Devam edemeyerek elini ağzına götürdü: - Burda ikimizden biri fazla! - Neden? Konuşup herşeyi çözmek varken işi yine deliliğe vuracaksan... Çocuk değiliz artık Selin. Lütfen biraz makul ol. - Makul olayım öyle mi? Sevgilimin benimle aynı şirkette çalışan eski nişanlısıyla can ciğer arkadaş olmuşum! Aptal yerine konan ben değilim çünkü! - Sana söyleyecektim! Sen... - Tamam! Kabul ben engel oldum! Ama bana anlatmanın bir yolunu bulabilirdin. - Hiçbir yolu yoktu Selin! Anlattım işte! - Bu biraz geç olmadı mı sence? En küçük yalanımda bile beni cezalandıran, pire için yorgan yakan Demir Erendil. Sen kendi doğrularından şaşmazdın. Dürüstlüğüne ne oldu? - Seni üzmek istemedim. - Ama üzdün! Çok üzdün! Aklım, kalbim karmakarışık oldu. Benim seni sevdiğimden emin olduğum kadar senin beni sevdiğinden emin değilim artık. - Hayır Selin! Öyle deme! - Beni şüpheye düşürdün.
