Keşke yıkılsan karşımdan!

84.Bölüm: Değişim rüzgarları

Bir hafta sonra

- Tamam! Kabul ediyorum! Herşey istediğin gibi olsun. Yanlız... senden tek bir isteğim olacak. İçinde birazcık insanlık, vicdan kaldıysa...
- Selin!
- Özür dilerim...

Genç kadın karşısındaki adama o kadar mecburdu ki, onu ikna etmekten başka sansı yoktu. Ve bunun için gereken herşeyi yapmaya hazırdı:
- Yalvarıyorum... Söz veriyorum... Her istediğini yapacağım...
- Tutamayacağın sözler verme. Altında ezilirsin.
- Hiçbir zaman bundan daha kötü durumda olamayacağıma göre... fark etmez.
- Ne istiyorsun?
- Çocuklarımı gör...
- Hayır!
- Onlara kim olduğumu söylemeyeceğim! Sadece iyi olduklarını bilmek istiyorum.
- Bundan şüphen mi var? O ÇOK sevgili kocanın onlara yeterince iyi bakamadığını mı düşünüyorsun? Yoksa CİCİ-anneye mi güvenin yok?
- Aks dinle beni! Bilmem lazım!

Genç kadının gözleri buğulanmışta, adam onlara bakıp yüzünü çevirdi. Onu bu halde görmeye dayanamıyordu nedense. Bunu sormaktan nefret ediyordu:
- Neyi?
- Beni unutmadığını... bu kadar çabuk...
Bakma bana öyle! Sen bizi hiç tanımıyorsun! Görmedin! Birbirimizi nasılsın sevdiğimizi...

Aks başını sallayarak Selinle eğlenircesine güldü:
- Bana anlatma! Sen bu masallarla ancak kendini kandırırsın.
- Öyle bile olsa bilmek istiyorum! Benden neden vazgeçtiğini bilmek istiyorum!
- Kızım sen haberleri görmedin mi? Mecnun olsa Leyladan şüphe eder. Senin kocanda nihayet bir...
- Demir etmez! Bilir o beni!
- Hadi bana zaten acımıyorsun da, onları da mı öldürtmek istiyorsun? Seni tanıdıkları an...
- İçlerine girmeyeceğim, sadece uzaktan...
- Bunun için değişmeye ne gerek var o zaman? Kimi kandırıyorsun sen?
- Sen onlardan sonsuza kadar kopmamı istiyor musun, istemiyor musun? Tek istediğim birkaç ay hasret gidermek ondan sonra...
- Sonra ne olacak?
- Sen ne istiyorsan o! Selin'i tamamen gömeceğim.

Aks başını salladı:
- Sana inanmıyorum. Onları gördükten sonra fikrinin değişmeyeceğini...
- Öldür beni!

Aks genç kadının yüzüne baktı. Gözler  buluştuğunda kollarını etrafında hissetti ve bir anlık dalgınlınlıkla silahı Selinin eline geçti. Genç kadın birkaç adam geriye giderek önce ona nişan aldı. Aks'ın onunla alay eden bakışlarının anlamını anladığında derin bir nefes alarak bu kez silahı kendi kalbine doğru tuttu:
- Bir kere canımı bağışladın. Bunun için sana teşekkür etmek isterdim, ama hayatımı ölümden beter hale getirdin.  Ben daha fazla böyle yaşayamam. Elveda!

Genç adam gözünü silahtan ayırmıyordu. Selin onu ateşlediği anda bir kol darbesiyle silahı yere düşürdü. Genç kadın onu almak için uzandığında, o da aynı şey için mücadele etti. Yerde bir boğuşma oldu. Sonunda genç adam galip geldi. Bir yandan Selini zapt etmeye çalışırken diğer yandan silahtaki mermileri boşaltıp uzağa attı. Genç kadın bunu görünce gözü döndü ve Aks'ın göğsüne vurmaya başladı:
- Allahın cezası! Ne yaşatıyorsun, nede ölmeme izin veriyorsun! Nefret ediyorum senden! Nefret ediyorum!  Allah belanı versin!

Aks hırsını çıkarmasına izin verse de karnındaki yarası kapanmamıştı hala. Her darbede daha çok sızlıyor ve nefesini kesiyordu. İstemesizce inleyerek eli yarasına gittiğinde Selin durakladı. Onun ve kendisinin içler açısı haline bakarak hüngür hüngür ağlamaya başladı:
- Ne istiyorsun benden? Yapamıyorum... Dayanamıyorum...

Genç adam kendi yarasının derdini bırakıp onu teselli etmeye çalıştı. Kollarını ona sarıp kendine çekerken genç kadın onu itmeye devam etti, ama hükmü yoktu. Bunlar cılız yumruk darbeleriydi. Onu göğsüne yaslayıp hıçkırıklarına siper olurken, gözyaşlarından göğsü ıslandı. Çekingen bir edayla yanlızca parmak uçlarıyla genç kadının saçını okşadı. Yağmurdan sonraki toprak kokusuna benzeyen bir meltem esiyordu burnuna doğru. Yavaş yavaş, ona hissettirmeden içine çekti. Çok korkuyordu. Tek bir hareketiyle Selin ondan uzaklaşabilirdi. Oysa Aks bu hallerini olduğunca uzatmak istiyordu. Bir süre sonra genç kadının sesi kesildi. Göğsünün üstünde kendinden geçip uykuya dalmıştı. Bu Allahın ona bir lutfuydu. Aks tavana bakıp usulca fısıldadı:
- Ne yapacağım ben seninle?