Charisma

Μέρος Β, Κεφάλαιο 11ο

***

Το πότε το δάσος άδειασε από ζωή, δεν το κατάλαβε κανείς. Με την ανακοίνωση του Κόλτον, όλοι διαλύθηκαν και άρχισαν να τρέχουν για να σωθούν. Η φωτιά είχε ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται, σε ρυθμό που κανείς δεν φανταζόταν. Οι πολίτες είχαν περικυκλώσει το δάσος, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσει ό,τι υπερφυσικό βρισκόταν μέσα σε αυτό. Για κακή τους τύχη, βρικόλακες και λυκάνθρωποι μπόρεσαν να βάλουν κάτω τον εγωισμό τους και να συνεργαστούν για να γλιτώσουν τα τομάρια τους. Δυστυχώς, θύματα υπήρξαν κι εκεί, όμως το μάθημα το είχαν πάρει όλοι όσοι μείνανε ζωντανοί. Για λίγο καιρό, τουλάχιστον, το να επιχειρήσουν να επιτεθούν ξανά στους αντιπάλους, ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελαν να κάνουν.

Φεύγοντας απ' το πεδίο της μάχης, ακολούθησα την Κλερ μέχρι το σπίτι του Τζο, όπου τον είχε αφήσει να ξεκουραστεί. Σε άλλη περίπτωση, μερικές πληγές και λίγη «βερβένη» δεν θα του έκαναν κακό, όμως, πλέον, ο Τζόζεφ Μόργκαν ήταν αδύναμος. Ήταν πλέον εύκολο θύμα, όπως ένας λύκος χωρίς την αγέλη του να τον προστατεύει. Έτσι, ο Τζο είχε χάσει σε μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις του. Η Κλερ ήταν δίπλα του και του κρατούσε το χέρι, ενώ η δική μου καρδιά χτύπαγε γρήγορα κάθε φορά που έφτυνε αίμα από το στόμα του, και που του κοβόταν η αναπνοή, και που είχε σπασμούς. Λίγο έλειψε να αρχίσει ξανά ο εφιάλτης με τις παραισθήσεις, τόσο γι' αυτόν, όσο και για μένα. Δεν θα το άντεχα ξανά. Για τον Μάικλ, κανείς δεν άκουσε τίποτα, ενώ, κι αυτοί που ήξεραν, δεν είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν. Βρίσκοντάς τους στον δρόμο του, ο Μάικλ τους απειλούσε, τους τραυμάτιζε ή τους σκότωνε, χωρίς σταματημό.

Ο Τζέικ ήταν συνεχώς δίπλα μου, όσο καιρό ο Τζο ανάρρωνε. Προσπαθούσε κι εκείνος να με κάνει να ξεχαστώ, μάταια. Η Κατ έκανε το ίδιο, όμως εκείνη είχε περισσότερη ανάγκη για παρηγοριά απ' ό,τι είχα εγώ. Με τον Μπράιτον έκαναν μέρες να μιλήσουν, να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση μεταξύ τους. Εκείνος κανόνιζε συνέχεια συναντήσεις με τον Μπόμερ, την Κρίσταλ, και τους άλλους κυνηγούς, ποιος ξέρει τι να είχε στο μυαλό του. Τώρα που ο Τζο ήταν τραυματισμένος, εκείνος ένιωθε πως έπρεπε να τον αντικαταστήσει μέχρι να γίνει ξανά ο παλιός, κακός Τζόζεφ. Έβαζε τα δυνατά του για να του μοιάσει.

Στο μεταξύ, ο Έρικ συνέχισε να απειλεί τον Ίαν σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο. Ο παλιός του κολλητός, τώρα τού φαινόταν ο χειρότερος εχθρός του, κι αυτό γιατί είχε αγαπήσει την μικρή του αδερφή, εμένα, και είχε ξεχάσει να του το πει. Ο λόγος που δεν τον θεωρούσε κατάλληλο για μένα, ήταν ακόμα άγνωστος. Μού απαγόρευε να τον συναντήσω, τουλάχιστον για όσο καιρό βρισκόμασταν σε καραντίνα, προσέχοντας ο ένας τα χνώτα του άλλου, ενώ κρυβόμασταν απ' τους ανθρώπους. Παρ' ολ' αυτά, ένιωθα πως η ψυχραιμία και η αισιοδοξία τού Ίαν σε τέτοιες περιπτώσεις ήταν αυτό που χρειαζόμουν.