Charisma

Μέρος Α, Κεφάλαιο 25ο

Ο Τζο έκανε να απαντήσει, όμως η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε φορτσάτη η Κλερ, να προλάβει το κακό. «Τζόζεφ; Σου έκανε κάτι, αδερφέ μου; » ήταν το πρώτο που ξεφώνησε, βλέποντάς τον ταραγμένο. Εκείνος δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είχε ακούσει κι εκείνη έπρεπε αμέσως να μάθει τι ήταν. «Κλερ, μείνε έξω από αυτό. Πήγαινε έξω στην Μπαρ και φύγετε από εδώ. » είπε κοφτά και αυστηρά και η Κλερ έμεινε να κοιτάει με απορία. Έκανε να μιλήσει, όμως τα γέλια του Μάικλ την σταμάτησαν.

«Μπαρ; Νομίζεις πως η κοπέλα έξω είναι η Μπαρ; Μα, αυτό είναι σπουδαίο! » Έκανε μια παύση να γελάσει ξανά και πιο δυνατά από πριν. «Τώρα θα έχω όλη την χαρά να σου ανακοινώσω πως η Μπαρ, η αγαπημένη σου σύζυγος, έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια. » Ο Τζο έσμιξε τα φρύδια του. «Ψεύτη! » φώναξε δυνατά και χτύπησε το χέρι του με δύναμη στον τοίχο. «Τζόζεφ, ηρέμισε! » προσπάθησε να πει η Κλερ, ενώ ο Μάικλ ακόμα γελούσε με όλη του την ψυχή.

«Η Μπαρ έχει πεθάνει, Τζόζεφ. Εγώ, την σκότωσα. Αυτήν και το αγέννητο παιδί σας. Τον γιος σας. Και δεν μετάνιωσα ποτέ γι' αυτό. Θα κάρφωνα το μαχαίρι στην κοιλιά της ξανά και ξανά, και όσες φορές χρειαζόταν. Και θα το έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση. Όπως τότε. Ο τρόπος που έκλαιγες από πάνω της ενώ εκείνη ξεψυχούσε, με γέμιζε και με ικανοποιούσε. Οι λυγμοί σου ακούγοντας πολλά μέτρα μακριά. Ήταν σαν να πέθαινες κι εσύ, και αυτό ήταν που πάντα ήθελα. » Ο Τζο ήταν συντετριμμένος. Ο Μάικλ πλέον δεν γελούσε, μόνο τον κοιτούσε σοβαρά, εννοώντας κάθε λέξη που έβγαινε απ' το στόμα του.

«Αδερφέ μου... » έκανε η Κλερ, μα δεν θα έσωζε τίποτα. Ο Τζο τώρα είχε σχεδόν καταρρεύσει: δεν το έδειχνε όμως. Φαινόταν πληγωμένος, αλλά μέχρι εκεί. Ήταν το όριο που είχε επιτρέψει στον εαυτό του. «Κλερ, θέλω να φύγεις. » είπε μόνο, χωρίς να την κοιτάξει. «Μα... » Την διέκοψε και πάλι. Επανέλαβε πιο δυνατά. Τότε η Κλερ έριξε μια τελευταία ματιά στον πατέρα της, έσκυψε το κεφάλι κι έφυγε. «Και τώρα φύγε κι εσύ. » είπε και στον Μάικλ.

«Δεν είχα σκοπό να χάσω τη μέρα που βλέποντας την κλαψιάρικη μούρη σου. Περιμένω όμως μια απάντηση. Η κοπέλα με την οποία πέρασες το βράδυ σου πρέπει να πεθάνει. Θα το κάνεις εσύ ή εγώ. Η διαφορά είναι ότι εσύ μπορείς να επιλέξεις τον πιο ανώδυνο θάνατο, ενώ εγώ θα το κάνω όσο πιο επώδυνο γίνεται. Θα την κάνω να πονέσει, και θα την αφήσω να βασανιστεί πολύ μέχρι να με παρακαλάει να την σκοτώσω για να γλιτώσει από τον πόνο, κι ύστερα θα της κάνω την χάρη να την εξαφανίσω μια για πάντα. Η επιλογή είναι μόνο δική σου. Αλλά θέλω να έχω την απάντηση μέχρι αύριο. Έχεις εικοσιτέσσερις ώρες. » είπε πάλι και τώρα γύρισε κι εκείνος την πλάτη του κι έκανε να φύγει.