Μέρος Β, Κεφάλαιο 6ο

2 1 0
                                    

***

Χαμήλωσε το κεφάλι και έκλεισε τα μάτια, προσπαθώντας να καθαρίσει τη σκέψη του. Έφερε την εικόνα μου στο μυαλό του και πήρε μια βαθιά ανάσα. Έπειτα κοίταξε το κινητό του. Το άνοιξε και έψαξε το όνομά μου στις επαφές. Καταχωρημένο ήταν ακόμα το παλιό μου νούμερο, εκείνο που χρησιμοποιούσα χρόνια πριν. Το χέρι του έτρεμε, όσο κι αν προσπαθούσε δεν μπορούσε να το κρατήσει ακίνητο. Πήρε μερικές ακόμα αναπνοές. Έκανε να πατήσει τον αριθμό, όμως μια φωνή πίσω του τον ξάφνιασε.

«Ακίνητος! » φώναξε κάποιος. Η φωνή φάνηκε γνωστή στον Τζόζεφ. Παρ' ολ' αυτά, το κινητό τού έπεσε απ' τα χέρια καθώς εκείνος γυρνούσε αργά. Το βλέμμα του άντρα που στεκόταν μπροστά του ήταν αυστηρό, σκληρό. Ο Τζο τον είχε ξαναδεί έτσι. Έμεινε ακίνητος, όπως του είχε προστάξει, ακόμα κι αφού το όπλο με τον οποίο τον σημάδευε δεν είχε μέσα σφαίρες. Ο νεαρός άρχισε να γελά, κατεβάζοντας το όπλο. Το ίδιο έκανε και όλη η παρέα του. «Έρικ! Δεν περίμενα να σε δω εδώ. » Ο Τζο έμεινε σοβαρός. Ο Έρικ έκανε μερικά βήματα. «Πιστεύεις, αλήθεια, ό,τι θα έχανα την ευκαιρία να καλωσορίσω την αγαπημένη μου αδερφή; »

«Είμαι σίγουρος πως δεν είσαι ο μόνος που θέλει να δει την Σκάιλερ. » μαρτύρησε ο Τζο και αντάλλαξε ένα βλέμμα με κάποιον απ' τους συντρόφους του αδερφού μου. «Έτσι δεν είναι, Ίαν; » Έσκασε ένα γέλιο στα χείλη του. Ο Έρικ έσμιξε τα φρύδια του με απορία, όμως δεν άφησε το σχόλιο να τον επηρεάσει.

«Πού βρίσκεται η Σκάιλερ, Μόργκαν; Χτύπησα στο σπίτι της και δεν άνοιξε. » Ο Τζο κόρδωσε το σώμα του. «Ίσως να είδε το πλήρωμά σου, καπετάνιε, και φοβήθηκε. » ειρωνεύτηκε, ενώ μέσα του άρχισε να ανησυχεί. «Κυνηγοί ήμαστε, Μόργκαν. » τον διόρθωσε και ο Τζο απάντησε ξανά με θράσος. «Το γνωρίζω. Οι περισσότεροι έχουν χαραγμένα τα αρχικά μου στις πλάτες τους. » Οι αναμνήσεις τον έκαναν να χαμογελάσει. Ένα γρύλισμα και ένα μουρμουρητό ακούστηκαν από το πλήθος, κι ο Έρικ προσπάθησε να τους κατευνάσει.

«Το καλό που σου θέλω, Μόργκαν, να ψάξεις να τη βρεις. » Πλησίασε ακόμα περισσότερο. Ένα μαχαιράκι ποτισμένο με «βερβένη» κόλλησε στον λαιμό του Τζόζεφ. Εκείνος έμεινε ακίνητος, όσο κι αν τον έτσουζε η επαφή. «Μην φύγεις στιγμή από κοντά της. Είναι εκτεθειμένη, ευάλωτη. Αν πάθει το οτιδήποτε, θα είσαι ο πρώτος που θα κατηγορήσω. »

Ο Έρικ έκανε πίσω, γυρνώντας προς τους δικούς του. Ο Τζο έσφιξε τα δόντια του. Ο πρώτος σφύριξε και άρχισε να περπατά και να απομακρύνεται, ενώ το πλήρωμα τον ακολούθησαν ξανά. Ο δεύτερος σήκωσε το κινητό του απ' το έδαφος. Στην οθόνη του υπήρχε ακόμα ο αριθμός μου. Μία φωνή από μέσα επανέλαβε πως αυτό το νούμερο δεν χρησιμοποιείται πια. Έσφιξε τις γροθιές του. Θύμωσε ξανά με τον εαυτό του. Όπως και τότε. Κατηγόρησε τον εαυτό του ξανά.

CharismaΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα