Μέρος Α, Κεφάλαιο 22ο

6 2 0
                                    

***

«Πού είσαι, αδερφέ μου; » ξεφύσηξε αγανακτισμένη. Ούτε κι εκείνη ήξερε πόση ώρα είχε περάσει από την τελευταία φορά που τον είχε δει, πόση ώρα είχε περάσει από όταν ξεκίνησε να τον αναζητά. Έκανε μια στάση και ξεφύσηξε και πάλι και συλλογίστηκε. Ήξερε πως ο Τζόζεφ δεν θα την πρόδιδε ποτέ, δεν θα την παρατούσε και δεν θα την εγκατέλειπε. Δεν θα άφηνε τον Μάικλ να μείνει μόνος μαζί της. Θα την πρόσεχε μέχρι να πέθαινε, αν πέθαινε. Αλλιώς θα ζούσαν μια ζωή μαζί, στην αιωνιότητα, όπως είχαν υποσχεθεί όταν ήταν ακόμα και οι δύο μικροί.

Κοίταξε το κινητό της, άνοιξε την οθόνη και ήλπιζε να βρει μια κλήση με το όνομά του. Έψαξε για μια ακόμα φορά στις επαφές και έκανε μια τελευταία προσπάθεια να τον καλέσει. Περίμενε ώρα μέχρι που βαρέθηκε και το έκλεισε. Χτένισε γρήγορα τα μαλλιά της με το χέρι της ενώ σήκωσε το κεφάλι της ψηλά, κι έκανε να βάλει το κινητό στην πίσω τσέπη του παντελονιού της. Μια στιγμή αργότερα, άκουσε τον ήχο από τα μηνύματα.

Ήξερε ότι το μήνυμα εκείνο ήταν από τον αδερφό της, το ένιωθε, γι' αυτό και το άνοιξε. Παραξενεύτηκε με τα κεφαλαία γράμματα, ο Τζο δεν έγραφε ποτέ έτσι, όμως συνέχισε να διαβάζει. «Μείνε στο Σαιντ Κριστ, Κλερ» είπε σχεδόν μέσα απ' τα δόντια της, «μην με ψάξεις. Είμαι καλά. » Τα γράμματα τελείωναν εκεί, όμως εκείνη το γνώριζε μέσα της, κάτι συνέβαινε. Έπρεπε να συνεχίσει να τον ψάχνει, να τον βρει και να τον φέρει πίσω για να ζητήσει εξηγήσεις. Το είχε αυτό το δικαίωμα, όπως και να 'χε.

Πιο σίγουρη από πριν, έβαλε το κινητό στην τσέπη και άρχισε ξανά να περπατάει, με ρυθμό πολύ πιο γρήγορο. Σε χρόνο ντε-τέ είχε εξαφανιστεί από το οπτικό πεδίο του. Εκείνος ήταν κρυμμένος πίσω απ' τα δέντρα, ανάμεσα στους θάμνους, και την παρακολουθούσε. Ήθελε να βλέπει την έκφρασή της όταν θα λάμβανε το μήνυμα από τον αγαπημένο της αδερφό, όταν θα βεβαιωνόταν πως ήταν καλά και όταν θα της ζητούσε να μείνει πίσω και να μην τον ακολουθήσει.

Το σχέδιό του να την κρατήσει στο Σαιντ Κριστ δεν θα πετύχαινε με την πρώτη, όμως τα θεμέλια είχαν χτιστεί. Τώρα η Κλερ θα είχε αμφιβολίες, θα ήταν σε ένα δίλημμα σχετικά με το αν θα έπρεπε να τον υπακούσει και να κάνει πίσω. Ήλπιζε, τουλάχιστον, να γινόταν έτσι, αλλιώς η Κλερ θα τον ανακάλυπτε.

Τώρα έμενε να κάνει μια επίσκεψη μόνο, και το αρχικό πλάνο της εκδίκησης θα στεφόταν με επιτυχία. Ο εχθρός θα έπεφτε νεκρός χωρίς να το περιμένει. Έπρεπε να πάρει εκδίκηση για την Σούζαν. Μόνο εκείνος της άξιζε, όμως εκείνη είχε διαλέξει τον εχθρό. Έτσι κατέληξε στο χώμα, με τόσες μαχαιριές στο σώμα της. Άδικα, όλα άδικα. Ο θάνατός της, το μωρό με τον παντρεμένο. Ο έρωτάς του πήγε χαμένος και δεν μπορούσε να την σώσει. Από την νύχτα που η Μάργκαρετ την σκότωσε, είχε ορκιστεί πως θα έπαιρνε το αίμα του πίσω.

CharismaΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα