EVCİLİK OYUNU

Çok Arkadaşlı Sevgili (82. bölüm)

Bu bölümün ithafı Sena'ya gidiyor :) Umarım beğenirsin tatlım.

Hepinize Keyifli okumalar...

***

                          82. BÖLÜM    

 

 

-Kerem

 

“Ve bu da…”

“Merhaba! Ben Zeynep” diyor ben diyeceğimi bilemezken beni şaşırtarak.

Sabahtan beri tam bir aptal gibi herkese arkadaşımmış gibi tanıştırırken şimdi birden onun atılıp kendini tanıtmasıyla kalakalıyorum resmen.

Eee nasıl oluyormuş Kerem Sayer? Dingilin tekine sinirlenip biricik sevgiline sabahtan beri öküz gibi davranırsan olacağı bu işte. Elimde değil ki sinir olmamak! Hala gidip ağzının yüzünün yerini değiştirmek istiyorum o itin! Karıcım ne demek ya? Aklıma geldikçe deli oluyorum! Zeynep birde bana onu savunuyor. Hiçbir şey demeyip sadece yanımda dursaydı olaylar bu hale gelmezdi! Ama madem kendisi konuşmak istemiyor benimle konuşmayız biz de!

“Tanıştığıma memnun oldum!” diyor Büşra da herkese gülümsedikten sonra iyi eğlenceler diyerek uzaklaşacak oluyor ki Zeynep’in;

“Aaa lütfen, siz de katılın bize” demesiyle hepimizin şaşkınca ona dönmesi bir oluyor. Ben dâhil! Ne yapmaya çalışıyor bu kız? Ne zaman anladım ki?!

“Aıığm şey bilemedim ki.”

“Gelin lütfen, rica ediyorum” deyince Zeynep, Büşra da büyük bir memnuniyetle oturuyor masamıza.

İnanamıyorum şuanda şu halimize!

“Eee Keremcim sen ayakta kaldın otursana” diyor Büşra elimden tutup beni sandalyeye çekerken.

“Aığm şey tabi, oturayım.”

Bu yemek bitmez! Niye Zeynep böyle bir şey yaptıysa şimdi! Şu kadın fazla konuşmasa bari… Yoksa Zeynep kıskançlıktan çatlar! Hem de ortada kıskanacak hiçbir şey yokken. Çok klişe olacak belki ama Büşra ile sadece arkadaşız! Hatta burada arkadaş olarak takıldığım tek kadın bile diyebiliriz.

Hızlıca Zeynep’in yanındaki yerimi aldığımda sandalyemi birazcık ona yaklaştırıyorum. Nasılda özledim sabahtan beri. Şu küslük bir bitsin bir daha hiçbir şeyin aramızı bozmasına izin vermeyeceğim!

“Vay be Can evlendin demek ha?!” diyor Büşra şaşırarak Can ve Yağmur’a bakarken.

“Evlendim valla! Hatta yakında baba olacağım”

“Ooo! Hayırlı olsun! Valla Yağmurcum, aaığ Yağmurdu değil mi?”

“Hı hı, Yağmur.”

“Valla canım seni tebrik etmek lazım. Can gibi birisini evlenmeye ikna edebilmiş birde üzerine baba yapıyorsun!” demesinin üzerine Yağmur sinir olduğunu belli eder bir şekilde öksürdükten sonra;

“Sağol, canım!” diyerek zoraki bir gülümseme yerleştiriyor yüzüne.

“Eee artık sıra Kerem de. Gerçi onun evlenebilme ihtimalini düşünmek beni baya zorluyor! Kerem Sayer ve evlenmek? Eğer bir gün olursa kesinlikle davetiyemi isterim! Senin ‘evet’ dediğin o anı gözlerimle görüp şahit olmak istiyorum!” dedikten sonra koca bir kahkaha atıyor Büşra.