EVCİLİK OYUNU

Sen ve ben.. Biz ( 6.bölüm )

2 gün sonra..

 

İkisi de o günden sonra bir daha görüşmemiş üstüne üstlük konuşmamışlardı bile. O akşam harika biçimde sonlanmıştı ve kerem Zeynepleri eve bırakmıştı. Ama daha sonra ne bir telefon ne bir görüşme. Zeynep her ne kadar ne yaptığını merak da etse keremi aramıyordu. Aynı şekilde Kerem de Zeynep’in nasıl tepki vereceğini kestiremiyordu.

 

Keremin duyguları karmakarışıktı. Bir yanda Selin vardı uzun yıllarını birlikte geçirdiği. Diğer yanda Zeynep vardı daha bir haftadır tanıdığı. Seline haksızlık yapamazdı. Her ne kadar aşık olmasa da seviyordu onu. Değer veriyordu. Şimdiye kadar her anlarını birlikte geçirmişlerdi. Tam 4 senedir birliktelerdi ve bu zaman içinde kayda değer bir kavgaları ayrılmaları olmamıştı. Aslında bu birazda Selinden kaynaklanıyordu çünkü hep keremin suyuna gidiyordu kendini hep ona göre ayarlıyordu. Kerem bundan sıkıldığının zeynebi görene kadar farkında bile değildi. Ama Zeynep onda bir şeyleri değiştirmeye başlamıştı. Bu aşk denilen şey farklıydı ve o zeynepte saklıydı… ama kerem bu aşkın oyununu oynayabiliyordu sadece..

 

Zeynepse daha farklı düşünüyordu. Yani bütün bu duygularını bir kenara bırakıp mantıklı davranmalıydı. Kendisini bir duygu seline kaptırmak istemiyordu. Çünkü düşündüğü şeylerin oluru yoktu. Keremin bir sevgilisi vardı ve gayet güzeldi. Onlar mutluydular. Şuan sadece yaşamak istemeyecekleri ama uzun sürmeyecek bir süreçten geçiyorlardı. Bu oyun bitince yine eskisi gibi birbirlerine döneceklerdi. Zeynep bir an içinin acıdığını hissetti. Neden böyle oluyordu! Aşkı bulduğunu sanarken neden bir oyun oynamak zorunda kalıyordu!

 

 

 

****

 

 

 

Keremle Barış sahil kenarında oturmuş melisle zeynebi bekliyorlardı. Kerem zeynebi göreceği için sabırsızdı barış ise melis için heyecanlanıyordu. Barış kararlıydı ve bugün melisle konuşup ondan hoşlandığını söyleyecekti.

 

“Abi ya ilk defa bir kız için bu kadar heyecanlandım ben!” dedi barış

 

“İlk defa aşık oldun da ondan” dedi kerem gülerek.

 

“Sen ne yapacaksın peki?”

 

“Neyi?”

 

“Yani zeynebe söyleyecek misin duygularını?”

 

“Saçmalama barış! Selini unutuyorsun galiba. Hem bir oyun oynadığımızın farkındasın dimi. Aslında bu buluşmalar da çok saçma gelmese miydim ben ya?”

 

“Saçmala abicim ya tamam bir şey demedim ben sustum!”