Bence artık evlenelim. (80. bölüm)

17.6K 640 91
                                    

Selam! Öncelikle dünkü paylaştığımı bölüm sananlar için üzgünüm. Tabii ki de orada yazanlar gerçek değil kesinlikle inanmayınız :D Sadece ufak bir oyunun parçasıydı. Zeynep arkadaşımız sağolsun! Her neyse uzatmadan yeni bölümle sizi baş başa bırakıyorum. Öpüldünüzz:**

Bu bölüm Ayşe'ye gidiyor. Keyifli okumalar :)))

***

                       80. BÖLÜM

“Bence artık evlenelim”diyor Kerem.

Kırk saattir lafı getirmeye çalıştığı yer de burası! Hayır, yani ben bu adamın hemen evlenme istediğini de anlayamıyorum ki! Ne acelemiz var canım. Daha dün bir bugün iki. Haksız mıyım?

“Evlenelim mi?” diyorum sanki bende iki saattir salağa yatmıyormuşum gibi şaşırarak.

“Evet! İşte bende onu diyorum güzelim. Bak ne güzel bir kere ben sordum, bir kere sen sordun. Şimdi ikimizde olumlu yanıt verdiğimize göre gidip evlenelim!” derken oturduğu yerden kalkarak beni de kaldırıyor. 

Kahkaha atma isteğimi bastırmaya çalışırken aynı zamanda beni peşinden sürükleyen Kerem’i durdurmaya çalışıyorum.

“Ya Kerem durur musun lütfen, olur mu hiç öyle şey?”

“Neden olmasın?”

“Ya hem sen beni daha annemden bile istemedin!” diyerek zaman kazanmaya çalışıyorum.

“Aaıığm…” derken bir elini dudağına götürüp düşünerek dikiliyor ayakta bir heykel misali. “Haklısın!” diyor hemen sonra da işaret parmağıyla beni işaret ederek.

Ve hemen ardından cep telefonuna yöneliyor. Ben daha ne yaptığını anlayamadan o çoktan numarayı tuşlayıp beklemeye başlıyor.

“Kerem, kimi arıyo-”

“Alo?!”

“Can! Hemen hazırlıkları yapın, bu akşam kız isteyeceğiz!” demesiyle gözlerim yerinden çıkacakmış gibi pörtlüyor. Hay ağzımı eşek arısı sokaydı da demeyeydim isteme falan diye!

“Kimi olacak lan! Zeynep’i tabii ki de.”

“Ne demek olmaz Can!”

“Hay senin kutlamana! Tamam, o zaman yarın!” diyip daha cevap beklemeden kapatıyor telefonu Can’ın suratına. Ah zavallı Can! Bir yandan Yağmurla uğraşırken birde Kerem çıktı şimdi başına.

“Ne oluyor Kerem?” diye soruyorum hiç taviz vermeyerek.

“E hayatım sen dedin ya önce istemen gerek diye” diyor masum bakışlarının arasından yanıma gelip ellerimi tutarken.

“İyi de ben hemen yarın mı gelin dedim Kerem! Daha anneme bile söylemedim!”

“Eee ne var ki bunda akşama söylersin yarın gelecekler dersin olmaz mı?” diye soruyor, mimikten mimiğe geçerken.

EVCİLİK OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin