Şans öpücüğü.. (22. bölüm)

45.7K 700 79
                                    

 

Ah sizin de yine ne işi var bu mervenin burada diyişinizi duyar gibiyim! Bence de yani ne işi var?! Hatta başka işi yok mu kızın gitsin onlarla uğraşsın. Bıraksın benim kocamı.

 

“Eee Zeynepçim sen ne dersin?” diye bana döndü merve

 

“Ha?” öyle bir iç düşüncelerime dalmışım ki merveyi dinlemeyi unutmuşum resmen.

 

“Bizimkiler toplanmış diyorum hadi siz de hazırlanın da gelin”

 

“Bizimkiler derken?” diyorum saf saf. Ah Zeynep bu aşk sana yaramadı(!)

 

“İşte barış can melis yağmur falan” diye cevap veriyor bilmiş şey. Ha biz bilmiyorduk çünkü onların bizimkiler olduğunu! Şaşkınlıktan sordum herhalde.

 

“Anladım merve tamam da telefon diye bir şey var niye buraya kadar geldin bunun için?” diye soruyorum bu sefer de! Gerçekten şaka yapıyor olmalıydı.

 

“Gelmeme ihtimalinizin olmaması için geldim canım” derken kereme dönüp göz kırpıyor birde “Bu Zeynep biraz inatçıdır da bazen tutuyor inadı!” demez mi!

 

“Bilmez miyiiim” diyip gülüyor keremde.

 

Oh valla bu samimiyet nerden?! Yok vallaha dayanamıcam daha fazla

 

“Hadi canım kalk hazırlanalım o zaman” diyorum keremi oturduğu yerden kaldırıp odamıza(!) sürüklerken.

 

“Ben burada bekliyoruuum” diye bağırıyor aşağıdan merve de! Hah beklemesen şaşardım zaten. Beklemesene ya şaşırtsana beni!

Ben bir hışım odaya girip kapıyı da arkamdan güzelce kapatınca kilitliyorum hani merve hanım banyo sanıp yanlışlıkla girmesin diye!

 

“Sen iyi misin Zeynep?” diye soruyor kerem ayakta dikilmiş beni izlerken

 

“Gayet iyiyim” diyorum bende ona dönüp

 

“Hmm” diyince ne var diye soran gözlerle ona bakıyorum. “Ne yapıcaz?” diye soruyor bu seferde

 

“Zil takıp oynucaz!” diyorum alayla

 

“Ne?” yüz ifadesini görmelisiniz!!

 

“Off kerem ne yapabiliriz biz neden çıktık buraya?” sabrımı ölçüyor kesinlikle!

EVCİLİK OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin