Geldiğimiz yerde dikiliyorum ve sadece bakıyorum önümdeki muhteşem manzaraya..(tamamen hayalidir) o kadar güzel bir yer ki burası beklediğime değmiş diye düşünüyorum içimden. Sanki bütün şehir ayaklarımın altındaymış gibi hissediyorum kendimi. Güzel olmasıyla bir o kadar da çok sakin bir yer burası. Etrafta hemen hemen kimse yok diyebilirim. Sadece kerem ve ben.. Bütün geceden beri istediğimde bu değil miydi zaten? Kısa süre sonra düşüncelerimi bölen sesiyle kerem yanıma geliyor..
“Beğendin mi burayı?” diyor ellerini cebine koyarak.
“Evet, hem de çok beğendim” diyorum ben de.
Birkaç adım ilerideki bankı işaret ederek;
“Oturalım mı?” diye soruyor. Başımı onaylar biçimde sallıyorum ve gidip oturuyoruz..
“Neden buraya geldik?” diye soruyorum vücudumu hafiften ona dönerek. O da bir kolunu banka koyarak bana dönüyor;
“Ben buraya çok gelirim Zeynep. Bu yüzden senin de burayı görmeni istedim.” Diyor ve devam ediyor gülümseyerek.. “Yani birbirimizi tanımanın ilk adımını ben atmış oluyorum”
“Nereden buldun peki burayı?” diyorum bu sefer sorularıma devam ederek.
“Rastgele.. Bir gün çok kötüydüm.. annemle abimi yeni kaybetmiştik o zamanlar.. işte o gün nereye gittiğimi bilmeden sürdüm arabayı ve burayı keşfettim. O günden sonra burası benim gizli yerim oldu ne zaman yalnız kalmak istesem buraya geldim”
“Kerem benn… ben çok özür dilerim..” yani tam bir aptalım ben! Yok yere annesini ve abisini hatırlattım ona. Ah Zeynep hep merakından geliyor bunlar başına! Ne demişler zaten ya meraktan… neyse off!
“Niye özür diliyorsun ki zaten bilmiyor muyum ben bunları.” Diyor tatlılıkla. Konuyu fazla uzatmamaya karar veriyorum.
“Peki neden beni getirdin buraya?” diyorum.
“İlk başta da söyledim ya güzelim birbirimizi tanımak için bir adım atıyorum sana. Anlaşmamızda ki gibi iyi anlaşacağız unuttun mu?” diyor göz kırparak.
“Şimdi sıra bende mi yani” diyorum yüzümü buruşturarak. Keremse bu halime gülüyor
“Zorlamayla olmaz ama dimi” diyor. Allahım bu çocuğun tatlılığı bir gün öldürecek beni! Kalp krizi ölme sebebim olmasın lütfen..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVCİLİK OYUNU
FanfictionAslında ilk görüşte aşk, Bir türlü itiraf edilemeyen. Biri babası için, biri annesi için. Zorla, Ama aslında bir rüya. Gerçek olamayacak kadar güzel, Gerçek olacak kadar mükemmel. Sonra rüyadan uyanış. Her şey yolunda iken "Sadece o olsun" demek, "Ç...
