MUCİZELER HEP VARDIR DERLER ???

Bölüm 17

    Susturamadim içimdeki sevdayı. Bir garip duygu sardı kalbimin dört bir yanını. Kuş olup ucasi geldi sonra, korktum. Gitmenden değil,  kalmamandan. Urkutucuydu yalnızlığım,  sev istedim. Gördüm. Seni gördüm.  Vazgecemedim be sevgili. Vazgecemedim seni sevmekten. Kimbilir bu kacinci tekrar basa sarisim. Yenileyisim. Bağımlılık gibi birsey bu. Bağımlılık sana. Yaşamak için. Nefes gibi. Su gibi. Gormesende. Sevmesen de.

    İnsan neden ozler bu kadar uzun süre ve neden hiç hissetmez özlenen?  Kac an düşündüm oysa o an ne yaptığını. Kimlere gulumsedigini. Kimlere baktığını gözlerinin. Kokunu özledim biliyormusun? Elini bile tutamadım daha. Uzaktan sevdim seni. Uzaktan ağladım. Kaç veda ettim sen hiç bilmeden.

     Mevsimler değişti. Sevenler kavuştu. Bir sen gelmedin. İstemedin. Istenmedim. Nasıl bir duygu biliyormusun istenmemek?  Boşver sen hiç bilme en iyisi. Sen gül yalnızca. Yalniz - ca. Bir gün birisi olur yanında. Görürüm. Dayanamam der ona da dayanirim. Sen sevme beni. Ben severim seni. Öyle uzaktan. Öyle sessiz. Öyle sen bilmeden.

     Sevseydin gelirdin. Sevseydin gösterirdin. Geldin. Bana mı geldin yoksa oyun için mi bunca endisen?  Şimdi söylesem bütün bunları sana, gulerdin belki de bana. Ya da çekip giderdin. Diyemem. Diyemedim.

    " Kızım.  Neden orda duruyorsun? Bak arkadaşın geldi."
   
   Arkadaşım. Böyle mi tanittin kendini? Sevdiğim demeni isterdim oysa. İnsan hissetmedigi birseyi diline soyletemez değil mi? Yalan olur söylerse. Sen de yalan söyleme. Bırak hersey olduğu gibi kalsın. Yalansiz.  Yalnız.   Yabancı.

    " Hoşgeldiniz.  Yani hoşgeldin. Ama geleceğinden haberim yoktu."
    " Gelmek istedim Sera. Geldim."

       Ailemin gözleri üzerimizde ve kulakları agzimizdan çıkan her türlü sozcuge anlamlar yüklemeye hazirken en iyisininin susmak olduğunu düşündüm. Annem de bir an sonra benimle aynı fikirde olmalıydı ki babama üstü kapalı gönderide bulundu. Satır aralarını okumak babama kalmıştı.

     " Hayatım hadi biz kahvalti hazır mı bir bakalım."

Artık bu cümleden mi yoksa annemin göz kirpisindan mi bilinmez babam ikimizin üzerinde de bakışlarını bir süre gezdirdikten sonra yerinden kalkarak anneme eşlik etti. Ali Omer ve ben yalnız kalmıştık. Ikimizden de  cit çıkmıyordu. Sanki birimizden bir ses çıksa bir sözcük duyulsa, sihir bozulacak gibiydi. Belki de en iyisi bu bir rüyaysa uyanmak ve gerçek dünyaya dönmekti. 

     " Neden geldin? Yani neden geldiniz?"
     " Hadi ama Sera. Söyledim ya. Sadece gelmek istedim. "
     " Peki. "

      Keşke gerçek olsaydı. Keşke benim için gelseydin. Ama sahte de olsa nisanliyiz. Ve gelmen gerekti.

    " Burası ne kadar güzelmiş. Neden gelmek için bu denli ısrar ettigini anlıyorum şimdi.  "
    " Evet. Çok güzeldir buralar. Çocukken de sık sık gelirdik. Bahçeyi görmek ister misiniz?"
    " Çok isterim. "

      Bahçeyi gezecekmis. Gez bakalım. Sanki hiç bağ bahçe görmedin. At tavuk görmedin. Aklı sıra beni hos tutacak. Nereye kaçacaksam?

  " Kahvaltıdan sonra sizi gezdiririm.Bu arada siz buradasınız amaçla sirket? İşler?"
   " Şirket üç günde batmaz herhalde Sera. İşler de yürür. Hem telefonum hep açık.  Bir şey olursa haber verirler."
   " Nasıl isterseniz."

    Ne yani kalmaya mi geldi? Öylesine bir uğradım değil yani. İyi ama benim annem cin gibidir. Nasıl arkadaş bu peşine takıldı geldi demez mi? Ya babam? Tepesi atarsa çiftlik etrafında beş tur kosturur o arkada ben önde. Gerçeği anlatsam? Bundan sonra ağzıma tatlı koymasam daha iyi. Ama aileye de oynamak olmazki. Şimdi sevinecekler bizim kız koca buldu yakışıklı,  eğitimli,  kültürlü,  iyi bir aileden ve de zengin diye sonra dövünecekler biz boşaninca. Amannnn anlasamadik işte. Yalan mı?  Değil. Anlasamadik. Sevmedi çünkü beni. Ben sevdim. O sevmedi. Sus Sera. En iyisi.