He's The Alpha (dutch!)

Hoofdstuk 65

Pov Paige:

Helena drukt het kussen zo hard over mijn gehele gezicht dat ik weggedrukt wordt in het matras en helemaal geen lucht meer krijg.

Gelijk slaat de paniek toe en probeer ik uit alle macht adem te halen. Wat dus niet lukt.

Ik begin te trappen met mijn benen en slaan met mijn armen maar ze houd niet op.

Is dit serieus mijn einde? Ik ben al een keer of 3 doodgegaan en 2 ik ben 2 keer stervende geweest. Steeds weer overleefde ik het maar van een kussen kan ik het niet winnen. Dit is zielig gewoon.

Een klopje klinkt op de deur en ik hoor Helena geschrokken inademen.

"Hé Paige, ben je wakker? Is het goed als ik nu binnen kom?" roept Anthony.

Gast je hebt weerwolven gehoor! Wees eens niet zo een gentleman en gebruik dat gehoor want ik ga dood!

Hard trap ik nog eens met mijn been, tegen het bed nu, wat een luid bonk geluid veroorzaakt.

"O shit ze is gevallen!" hoor ik hem in zichzelf zeggen.

En dan, eindelijk, gaat de deur open.

Helena vloekt luid en drukt het kussen nog harder tegen me aan. Ik begin net vlekken te zien als Helena met kussen en al van me af geworpen wordt.

Diep haal ik adem en begin hard te hoesten.

Zo snel als kan werk ik me overeind om te zien wat er gebeurd.

Anthony heeft Helena bij haar nek opgetild en loopt nu naar de deur, waar hij haar hard doorheen gooit.

"Ben zo terug schoonheid." zegt hij over zijn schouder tegen mij.

"Nee! Doe nou voorzichtig!" roep ik hem schor na.

Ik hoest weer maar duw mezelf van het bed en loop ze achterna. Iedereen moet stoppen met vechten voor er nog meer doden vallen.

Zodra ik de gang op stap komen er een dokter en bewaker mijn kant op. Ze buigen en dan begint de bewaker te praten.

"Luna, u moet blijven liggen, uw gezondheid is nog niet goed genoeg en de Alfa heeft ons geen toestemming gegeven u te laten vertrekken." zegt de bewaker beleefd.

Mijn hartslag is heel hoog en ik voel ook dat mijn gezondheid nog niet goed genoeg is maar ik kan niet weer gaan liggen. Niet nu.

Ik schud mijn hoofd. "Nee. Het spijt me maar dat kan echt niet. Bovendien, de moeder van Alfa Caiden, de oude Luna dus, heeft net geprobeerd me te vermoorden. Kan iemand Caiden daarover inlichten? Bedankt. Dan zie ik jullie zo wel weer, ik ben even weg."

Ik loop ze voorbij en besef me nu pas dat ik een shirt van Caiden aan heb en een joggingbroek en ik op sokken loop. Waarschijnlijk kom ik over als zo een verwarde patient.

De bewaker rent me voorbij en gaat snel voor me staan. Hij verspert me de weg en kijkt me dwingend aan.

"Alfa Night komt nu terug en heeft ons het bevel gegeven u niet te laten gaan." zegt hij.

"Ik ben de Luna, je wilt toch niet míjn bevel negeren?" zeg ik.

Ik haat het om dat te zeggen maar het moet nu wel.

De bewaker kijkt nu schuldig en schud snel zijn hoofd na weer een diepe buiging.

"Natuurlijk niet Luna, maar de Alfa zei-"

"Als Luna zijnde beveel ik je om me er nu langs te laten."

Hij twijfelt duidelijk nog eens maar knikt dan en zet een stap opzij.