Hoofdstuk 23

4.7K 140 66
                                    

Heeyyy, ff zodat het zeker weten duidelijk is: het schuingedrukte is in Paige haar geval een droom of flashback.

O ja, en de media is Emily. Of was. Geen idee hoe je dat moet zeggen als iemand dood is, sorry.  Xxx.
-----------------------------------------------------------

Pov Paige:

"Nee sorry bij mij kan het niet, iedereen is thuis en dan hebben we weer dat gezeur van 'doe eens wat zachter! Ik hoor mezelf niet eens denken!' en blablabla." zeg ik met een hoge stem als voorbeeld van mijn moeder, en zucht dan.

Aan de andere kant van de lijn lacht Emily om hoe ik het idee van wat mijn ouders doen duidelijk maak.

"Wauw, je kan wel cabaretier worden. Maar shit zeg, dan kunnen we deze week niet een paar dagen kamperen?" zegt Emily.

Het is hartje zomer, nu net vakantie, en we willen een paar dagen lang kamperen in de achtertuin, aangezien we niet samen een week op vakantie mochten van mijn ouders.

Je kent het wel. Dat praatje van: jij bent nog maar net een half jaar 16 en Emily is dat sinds vorige maand, hoe kan je dan al voor jezelf zorgen, wat nou als er iets gebeurd... wacht maar tot je ouder bent, dan mag je met je beste vriendin op vakantie.

Natuurlijk wisten ze niet dat het onze laatste kans was. Niemand had kunnen zien aankomen dat Emily 3 maanden later spoorloos verdween.

"Nope. Tenzij het bij jou mag? Jullie hebben een grote tuin toch, niemand zal last van ons hebben." opper ik.

Aan haar trieste zucht hoor ik al dat het hem niet gaat worden.

"Sorry Paige. Het kan echt niet." zegt Emily zacht.

Had ik kunnen verwachten, maar het is alsnog jammer.

Emily heeft nou niet bepaald de makkelijkste familie.

Haar moeder heeft migraine, dus het moet altijd stil zijn in huis en het is altijd donker op de bovenverdieping van hen luxe villa.

De vader van Emily is altijd heel druk en een overheersend persoon, die bevelen geeft en iedereen moet die van hem opvolgen. Doe je dat niet, heb je een serieus probleem.

Emily doet altijd heel moeilijk over haar broer, en wilt niet veel over hem vertellen. Niet eens zijn naam.

Ik weet dat hij een fuckboy is en houd van mensen pijn doen, en hij is een stuk ouder dan ons. Meer weet ik niet.

O ja, hij is zo veel ouder omdat hun moeder een miskraam heeft gehad tussen hen in.

Of nou eigenlijk geen miskraam, de baby overleed 1 week na de geboorte. Geen idee waarom.

"Paige? Sorry, maar je weet hoe mijn familie is..." zegt Emily dan.

Mijn gedachtes namen het weer over... oeps. Het was een lange stilte denk ik.

"Maakt niet uit. Ik let goed op of ze nog een weekendje weg gaan, en dan kan het wel. Mason en Timo gaan zodra mijn ouders weg zijn meestal uit." zeg ik.

"Je bent een schat! En met Mason en Timo heb ik geen problemen. Net zoals jou ouders, die zijn meestal ook aardig. Beter dan familie Night, een vreselijk gezin met een achternaam die zo vaak voorkomt dat de halve school zo heet." zegt Emily.

Ik grinnik. Ze heeft helemaal gelijk, in onze klas alleen al zitten er 6 kinderen die Night heten van hun achternaam. Komt blijkbaar veel voor in de omgeving.

He's The Alpha (dutch!) Where stories live. Discover now