He's The Alpha (dutch!)

Hoofdstuk 35

Pov Caiden:

Ik word zoals altijd veel eerder wakker dan Paige en kijkt naar haar gezicht.

Ze is zo mooi... en ze ziet er veel beter uit zonder al dat bloed.

Het was zo vreselijk om haar te zien in de trainingszaal, hoe haar neus begon te bloeden en hoe ze later liters uit spuugde. En ik kon haar niet eens helpen.

Boy ging helemaal door het lint en hij bleef maar roepen dan we haar moesten redden en haar pijn weg te nemen zoals we ooit konden, toen onze gave nog niet verdwenen was.

En later in het ziekenhuis, ze was zo zwak, zo stervende... en toen zei ze dat ze het leven met mij een kans wilt geven! Ze gaat het eindelijk een kans geven!

Ik kijk naar haar slapende gestalte. Zonder haar ben ik niets, ze betekend alles voor me. Dat laten merken vind ik het aller moeilijkst.

Het zou verstandig zijn om voor niemand iets te voelen, van niemand te houden. Maar Paige kan ik gewoon niet weg laten gaan.

Mijn vader heeft me geleerd dat je als Alfa van het StrongNight pack bereid moet zijn om alles en iedereen op te offeren, zodat je nooit een zwak punt heb.

Dus dat heb ik gedaan. Al ontvoeren ze Tony en Niels, kleine kans dat dat lukt maar alsnog, ik zou niet dood gaan om ze te redden.

Als mijn ouders ontvoert worden zou ik het ook jammer vinden, maar die zijn toch oud en zeikerig dus daar geef ik mijn leven ook niet voor.

Maar Paige... ik zou zonder twijfelen letterlijk alles geven om haar te beschermen en te redden mocht er iets gebeuren. Ze is mijn enige zwakte.

De enigste waar ik onvoorwaardelijk van hou, mijn mate.

Dit gebeurt alle sterke Alfa's als ze hen mate vinden, en ik dacht altijd dat ze gewoon zwak waren en te snel toegaven. Maar nu ervaar ik het zelf.

Ze betovert me gewoon. Haar lach geeft me een licht gevoel, als ik haar zoen voel ik zo veel verlangen, alleen al als ik haar zie lopen wil ik haar in mijn armen nemen en claimen.

Paige mompelt iets in haar slaap en draait zich om in mijn armen waardoor haar hoofd nu op mijn rechter arm ligt.

Haar lippen raken mijn arm en ik voel gelijk fijne tintelingen door mijn lichaam razen.

Zij voelt die pas na het plaatsen van haar mark...

"Alfa, de vergadering met alle andere Alfa's uit de buurt begint over een half uur maar er zijn er al een paar gearriveerd, zal ik ze doorsturen naar de vergader zaal?"

De mind-link van een bewaker verpest zojuist mijn hele ochtend. Ik had hier willen blijven liggen tot Paige wakker wordt, dat ziet er altijd zo schattig uit.

"Best, stuur maar door." mind-link ik terug en sta dan met een zucht op.

Paige leg ik met haar hoofd op het kussen waar ik op lag en ze pakt die vast alsof haar leven er vanaf hangt en begraaft haar gezicht er in.

Waarom deed ze dat niet bij mij?!

Jaloers kijk ik naar het kussen en voel opeens een sterke drang om die aan stukken te scheuren. Zo mag ze alleen mij knuffelen!

Boos bal ik mijn vuisten en draai me dan om en loop mijn kledingkast in.

Ik trek een simpele zwarte ripped jeans aan met een zwart t-shirt dat strak om mijn borst spant. Ik doe witte sneakers aan mijn voeten en loop dan de kamer uit.

Rustig daal ik de trappen af en schreeuw op de verdieping van Tony dat hij als de sodemieter zijn nest uit moet komen en op Niels zijn verdieping dat iemand zijn donuts op eet. Dat werkt bij hem beter, de kleuter.