Hoofdstuk 46

3.1K 151 77
                                    

Pov Paige:

Na een lange en vooral zware schooldag zit ik dan eindelijk op de fiets naar huis.

Ik rijd op automatische piloot de route naar huis maar bij de afslag waar ik naar links moet ga ik bijna naar rechts, wat ik zou rijden om naar Caiden te gaan.

Ugh. Hou je hoofd erbij Paige, onthoud wat hij je heeft aangedaan. Neem afstand voor een tijdje en kijk dan verder.

Misschien heeft hij wel al een andere vriendin die niet moeilijk doet en hem altijd gelijk geeft en wel precies doet wat hij wilt.... nee. Stop. Niet aan denken. Niet doen.

En wat maakt het uit? Ik heb het zelf uit gemaakt, ik ben degene die zei dat het over is. Dus de mogelijkheid dat hij zo weer een nieuwe vriendin heeft zou me niets moeten doen. Maar dat doet het me wel...

Door het getoeter van een auto besef ik me dat ik stil sta midden op de weg. Snel stuur ik naar links en rijd door de straat naar mijn huis.

Zoals altijd gooi ik mijn fiets tegen de zijkant van het huis en zet hem niet op slot. Savonds gaat het tuinhek op slot, en er zullen niet veel mensen mijn fiets willen hebben denk ik.

Alleen de krat die ik voorop had is een paar maanden geleden gestolen, hij is op een dag gewoon meegenomen toen ik op school was. Skeer.

Ik pak mijn tassen op en de deur gaat al open voor ik die zelf open kan doen.

Mason en Timo kijken me grijnzend vanuit de deuropening aan, en helpen natuurlijk niet met het tillen van mijn spullen. Duhh, het zijn mijn broers, die horen me niet te helpen, anders hebben ze koorts denk ik.

"Zin in een 'alweer single' feestje? Pap en mam zijn naar tante Joyce om het hele sinterklaas gebeuren van zaterdag te regelen. We hebben 20 euro gekregen om pizza te bestellen."

Timo is heel enthousiast over zijn idee en mason heeft al het boekje met telefoonnummers van pizza zaken in en om het dorp in zijn handen.

Ik grijns en knik, ondanks dat ik totaal niet in de stemming ben om te feesten. Meer om in mijn bed te liggen en te huilen en klagen over dat mijn leven vreselijk is. Maar daar heb je niet veel aan he.

"Ik pak de snacks." zeg ik en stap naar binnen, de jongens geven elkaar blij een high-five.

Met een grote zwaai gooi ik mijn tassen onder de kapstok en ga naar de keuken terwijl Mason met Timo discusieert over welke film het wordt.

In de keuken stop ik een zak plof-popcorn in de magnetron. Tijdens de 3 minuten wachten doe ik paprika ribbel chips in een kom en schenk Coca Cola in 3 glazen.

De magnetron piept net als ik klaar ben en snel pak ik de zak uit de oven aan de kant die niet heet wordt.

Ik giet de popcorn in een kom en zet alles op een dienblad zodat ik niet 2 keer hoef te lopen, die ik de woonkamer in draag waar Jumanji klaar staat.

"Huh, staat die nu al op Netflix?" vraag ik verbaasd als ik ons allemaal drinken geef.

Timo grinnikt kwaadaardig en schud zijn hoofd.

Weet je, laat maar. Ik wil het niet eens weten. Illegaal gedoe ook altijd, mijn vader is nog wel commissaris bij de politie maar als het om films downloaden gaat weet hij zelf het meest te vinden.

Na de film:

"Poehh ik kan niet meer." kreun ik en schuif de half opgegeten pizza van me af.

Mason pakt hem gelijk aan en eet zonder verder iets te zeggen snel alle stukken op. Wauw.

De film was echt leuk, maar ik kon me er helemaal niet op concentreren. Mijn gedachtes blijven maar naar Caiden gaan.

He's The Alpha (dutch!) Where stories live. Discover now