Hoofdstuk 2

8.1K 197 449
                                    

Pov Caiden:

Grommend ijsbeer ik door mijn werkkamer, Niels heeft me net alles verteld.

Eigenlijk niet verteld, ik beveelde hem door de mindlink om zijn herinneringen te laten zien. Nu ben ik boos. Heel boos.

Ze wilt niet opgehaald worden he? Nou, ze kan haar tas maar beter alvast gaan pakken, want ik kom er zo aan. En ze gaat met me mee.

Ze snapte duidelijk niet waarom ik haar zelf niet kon aanspreken.

Ziet ze dan niet hoe ongelooflijk aantrekkelijk ze is?! Die ene avond dat ik haar achterna ging, ik moest me zo erg inhouden... ik gaf alle energie die ik had.

Haar donkerbruine haar was een beetje gekrult, en viel in groffe slagen over haar schouders.... die ogen, zo groot en donkerbruin. Net een jong hertje. Haar huid was smetteloos en glad, zo'n mooie bleke romige kleur.

En nu heb ik het nog niet eens over haar geur. Lavendel en dennenbos. Overheerlijk. Ik heb nog nooit zoiets lekkers geroken. Pure hemel.

Gisteravond was de eerste keer dat ik zwakte toonde. Dat mag ik nooit meer doen! Ik moet sterk zijn. Niemand mag mijn emoties zien. Niemand.

Ik was bezorgd gisteravond. Het was half 2 's nachts, en ze liep alleen in het donker over straat! 1 nacht voor volle maan! Ze had duidelijk bescherming nodig. Maar ze hoorde me, en ik besloot dat het tijd was om me niet langer te verschuilen.

Ik ontdekte haar 2 maanden geleden, toen ze met een paar vrienden door het bos liep. Er waren ook jongens bij.... mijn wolf gromt nog als hij eraan terugdenkt.

Ik wilde haar toen al meenemen en claimen, maar dat ging niet met al die rotvrienden van haar erbij. Ugh ze lopen me nu al in de weg. Daar maak ik gauw een einde aan.

Twee maanden lang heb ik haar iedere seconde die ik overhad gevolgd. Ik weet alles van haar. Met wie ze omgaat, waar ze woont, haar school, haar kluisje, haar fiets, haar mobiel en haar nummer, ik weet zelfs welke kleding in haar kast hangt. Ik weet alles wat ze doet en zegt.

Ik wilde al eerder naar haar toegaan, maar ik moest het eerst veilig maken hier, en voorbereidingen treffen.

Alle strijders zijn extra getraind om haar te beschermen, voor elke soort mogelijk gevaar. Ook heb ik ze 80% van de Rouges in de kerkers laten vermoorden.

Er is een extra inloopkast gemaakt in mijn kamer en helemaal gevuld met alle soorten kleding die ze nodig mocht hebben. In de juiste maat.

Maar, volgens mijn Gamma Niels, is ze bang voor me. Hoezo, wat heb ik haar dan aangedaan?

Ugh vrouwen. Behalve mijn mate vindt ik vrouwen nutteloos, ze zijn alleen knechtjes. Ze koken, wassen, maken schoon en doen inkopen.

Mijn blik verschuift naar de klok, ik wil Niels zo nog even verder uithoren. Hij zal hier zo zijn.

En ik wil weten of hij haar oortjes heeft teruggegeven, die ze gisteren liet vallen toen ze wegrende. Ik heb haar ook een nieuwe broek gegeven, ze schrok van me en viel daardoor dus dan koop ik een nieuwe voor haar. Ik heb toch geld genoeg.

Er lag er hier al een in haar maat. Hoe ik haar maat weet? Ik kom dagelijks in haar kamer.

Ik moet bekennen dat ik ook wat spullen van haar heb verzamelt waar haar geur op zat. Een shirt, een pyjama, een foto, haar fietskrat, een haarklemmetje, een handdoek.

En nee ik heb geen obsessie voor haar! Ik ben gewoon geintereseerd. Dat is iets heel anders als je dat nog niet wist. Puh.

Ik kijk met een ruk op als ik de zwarte volvo van Niels over het grint van de oprijlaan hoor rijden.

He's The Alpha (dutch!) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu