Tesadüf Serisi 2: GÜNAHKAR SEYLER

22. Bölüm: Söyle

      BEREN SOYDAN

    Abimin icinde az da olsa insanlik kalmis olmali. Kalbinin derinliklerinde, en kuytularinda biraz olsun sevgi hala kalmis olmaliydi. Ona bunu nasil gösterecegim? Benden intikam almak icin, hic sucu olmayan masum birini kullanmasina nasil engel olacagim? Ve Arya'yi nasil koruyacagim?

      ARYA ÖNAL

    "Biraz da benimle dans etmeye ne dersin?"

    "Hay hay." Kutay'i yanagindan öptüm. "Bana eslik ettigin icin tesekkür ederim."

    En capkin gülümsemesini takindi. "Biraz da diger kizlarla ilgileneyim, ne yapacagini bilmeyen bu erkeklerin elinde solup gidecekler."

    "Serseri."

    Beni Tony'nin kollarina biraktiktan sonra yanimizdan gitti.

    "Seni dinliyorum, Tony Constantine-Dwyne."

    Ellerini belimin etrafina dolayinca, agir hareketlerle dans etmeye basladik. "Yarin dönüyorum."

    Oldugum yerde durdum ve saskinlikla gözlerine baktim. "Neden? Hani daha uzun kalacaktin?"

    Yüzü huzursuz bir ifadeye büründü. "Yapmam gereken seyler var, önce Monica'nin yanina gidicem. Belki birkac gün kalirim, sonra yapmam gereken seyler icin bir kac ülke gezmem gerekiyor."

    "Keske ben de gelebilseydim, Monica'yi görmeyi cok isterim."

    "Olmaz!" Aniden sesini yükselterek itiraz etti.

    "Neden?"

    "Cünkü sinavlarin var. Okul bitince ben seni götürürüm."

    Tek kasimi havaya kaldirdim ve kuskucu bakislarimi attim. "Ne sakliyorsun sen? Bir seyler mi oluyor?"

    "Ya sen ne kuskucu biri oldun böyle, ne desem altinda bir sey ariyorsun."

    "Cünkü kuskucu davraniyorsun, birden bire bu gitme kararin nereden cikti anlamadim."

    "Sonsuza kadar burada kalamam ya; unuttun mu benim evim burada degil." Sonuna tatli gülümsemesini ekleyince dayanamayip, ben de ona karsilik verdim.

    "Keske hep burada kalabilsen." Basimi sert gögsüne yasladim. Orada daha rahat yüzümü asabilirdim.

    Cenesini basimin tepesine dayayarak konusmaya devam etti. "Sen güclü bir kizsin, Arya. Eminim bütün sorunlarin üstesinden geleceksindir."

    "Burada olsaydin her sey daha kolay olabilirdi."

    "Yalniz degilsin ki; etrafin seni sevenlerle cevrelenmis. Ne kadar sansli oldugunun farkinda degilsin; burada, sana bir sey olmamasi icin atesin önüne atlayacak insanlarin oldugunu biliyorum."

    "Ben korunmak istemiyorum. Ben tehliklerin olmadigi sakin bir hayatta yanimda olacak dostlar istiyorum. Benim önüme atlayacak dostlara degil; yanimda yürüyecek dostlara ihtiyacim var." Basimi kaldirip Tony'nin gözlerine baktim. "Bir ay. Sadece bir aydir seni taniyorum ve geldigimiz su noktaya bak. O otelde, kapina geldigimde ve beni oradan götürmeni istedigimde bana bir kere bile neden diye sormadin. Beni yanina aldin ve sadece 'nereye gitmeyi istersin' diye sordun ve her ne olursa olsun bir kere bile neden diye sormadin, asla bana engel olmaya calismadin, beni durdurmaya calismadin. Sadece yanimda yürüdün. Neden bilmiyorum ama sana tüm kalbimle güveniyorum, Tony. Ayaz öldükten sonra kalbimde acilan o kocaman kara delik senin yanindayken o kadar da kocaman olmuyor." Basimi tekrar gögsüne yasladim ve gözlerimi kapattim. "O kadar uzun zamandir bu boslukla mücadele ediyorum ki, birine güvenerek; basini onun gögsüne yaslamanin ne demek oldugunu unutmusum."