ALFRED HENRY O'CONNOR
Zaman! Zaman! Zaman nedir?
Isvicreliler onu imal eder. Fransizlar onu stoklar. Italyanlar onu arar. Amerikalilar onun para oldugunu söyler. Benim ne dedigimi bilmek ister misiniz?
Ben, zaman hirsizdir diyorum.
Beklemekten oldum olasi nefret ettim, fakat sabretmek... iste bu, dogru yerde ve zamanda uygulandiginda kesinlikle ise yarar. Özellikle yalnizsan!
Kücük bir kabilenin arasindayken kesinlikle ise yaramaz. Her kafadan cikan ayri bir ses, hic bitmeyen kaoslar, ise yaramayan bosa üretilen fikirler sadece sinirimi bozmaktan baska bir ise yaramiyor.
Arya kayip.
Gitti. Kacirildi.
Öylece yok oldu.
Bunu yapani elime gecirdigim zaman ahh... simdiden hayalini bile kurmak cok iyi hissettiriyor. Uzun süredir elimi sürmedigim, yatagimin altinda duran cantami acacagim ve birlikte inanilmaz zevkler yasayacagiz. Benim icin cok büyük bir zevk olacak elbette ama o serefsizler icin ayni seyi söyleyebilir miyim, bilmiyorum.
Cok fazla kan olacak. Evet, orasi kesin!
"Babam seni calisma odasinda bekliyor." dedi, Maya.
Maya'nin yanindan gecerek mutfaktan cikip, calisma odasina dogru yürümeye basladim. Kapinin önüne geldigimde tiklatmak icin yumruk yaptigim elimi havaya kaldirdim ama kapi aralik oldugu icin duraksadim.
"Telefonlarima cevap vermiyor. Ahh deliricem, Amerika'ya döndügüm gün o serefsizi zincirle bogacagim. Arya'nin kacirilmasinda onlarin parmagi olduguna adim gibi eminim. Yoksa neden ortadan kaybolsunlar ki?" Ates, agzindan ates sacarak konusuyordu. Fakat yaniliyordu. Bahsettigi kisilerle bir alakasi olmadigindan adim gibi emindim. Arya'yi kaciranlar Dimitri'nin adamlariydi. Hic bir kanit yoktu, kabul; fakat yakinda isteklerini bize iletecekti. Sadece ortami kizistirmaya ve sabrimizi tüketmeye calisiyordu.
"Sakin ol, torun." dedi, Cihangir bey dominant sesiyle. "Eger bütün rakip ve düsmanlarimiza bu tarzda atiflar yapmaya niyetliysen; Arya'yi aramaktan vazgecelim. Nasil olsa onlar karsilik verdiginde buna vaktimiz olmayacak."
Masaya vurulan yumruklarin cikardigi gürültü havada yankilandiginda, bogazimi ihtiyatla temizleyerek basimi kapidan iceri uzattim. "Girebilir miyim?"
"Iceri gel, Alfred." dedi, Nihat bey davetkar bir tavirla.
Iceri girince calisma masasinin biraz ilerisinde durdum. Cihangir bey, sandalyesinde oturmus dirseklerini masaya dayayarak karsisindaki Ates'e bakiyordu. Ates, elleri masaya dayamis halde öne dogru egilmis ve dik dik dedesine bakiyordu. Nihat bey, yanimda durarak kollarini gögsünde bagdastirdi. Arya'nin babasi Mithat bey ise ortamdan izole olmustu. Camin kenarinda ayakta dikilmis ve kasvetli bir ifadeyle disariyi seyrediyordu. Bir seyler görüp gördügüne emin degildim. Aklindaki düsünceler her neyse, gözleri kocaman bir bosluga dalmisti.
YOU ARE READING
Tesadüf Serisi 2: GÜNAHKAR SEYLER
General Fiction"Yapan kadar; bilen ve susan da günahkardir!" ~ Bazi ailelerin, digerlerinden daha karanlik sirlari vardir. ~ TESADÜF SERISI'nin ikinci kitabidir.
