11. Bölüm: Gecmisin Hayaletleri

2.6K 82 5
                                    

     Multimedyadaki resimde sol taraftaki Ates Önal, sag tarafta ki Ayaz Önal. Bölümde bahsettigim kolye, Ayaz'in bu resimdeki kolyesidir.  Herkese keyifli okumalar...

 

*

    Istemedigin ot burnunun dibinde bitermis, Damla'nin durumu ise zehirli sarmasiktan halliceydi.

    "Senin burda ne isin var?" diye sordum sinirle, kahveleri masaya birakirken.

    "Neden bu kadar gerginsin, Aryacim? Ben de arkadaslarinla tanisiyordum. Müsaade var mi?" dedi ve daha ben cevap vermeden masadaki kahvelerden birini alip dudaklarina götürdü.

    "Tabii, hepsini alabilirsin. Hatta dur ben sana yardimci olayim." Masaya az önce biraktigim kahvelerden birini aldim ve yüzüme yapistirdigim siritisla yanina yürüdüm.

    "Gerek yoktu, ben alirdim." dedi.

    "Aaa, olur mu hic? Biz arkadas degil miyiz?" diye konustum dudaklarimi büzerek.

    Kahveyi almak icin elini uzatti. Gülümsemem iyice büyürken elimdeki kahveyi yukari kaldirdim ve basindan asagi dökmeye basladim. Kaynar kahvenin sacina degerken cikardigi sesler ve buhar bana izah edemeyecegim büyüklükte keyif yasatirken kahkahalarla gülüyordum. Damla'nin aci dolu cigliklari bile kahkaha sesimi bastirmaya yetmiyordu. Bosalan bardagi omzumun üzerinden arkama attim ve diger kahve dolu bardagi elime aldim. Damla yüzünden akan kahveleri sildiginde kalkmak icin hareketlendi ama yüzüne yapistirdigim sert tokatla yerine geri oturdu.

    "Daha bitmedi, tatlim. Hala kahvemiz var." dedim ve diger kahveyi de dökmeye basladim.

    Evet, bu sahneyi gercekten canlandirmayi ne cok isterdim; ancak gercek hayatta böyle seyler kolay kolay olmuyordu.

    "Tabii, hepsini alabilirsin." dedim. Ardindan "Insallah bogazinda kalir." diye geveledim agzimda.

    Kutay, elindeki kahveleri masaya birakip dogruldu ve yanima yaklasti. "Hayirdir, arkadas kim?"

    "Psikolojik sorunlari olan bi kizin teki iste. Cok ciddiye alma." diye fisildadim. Bakislarim tekrar Damla'ya döndügünde memnun olmus bir ifadeyle bana gülümsüyordu.

    "Erkek arkadasin mi, Aryacim? Gercekten cok yakisiyorsunuz." dedi en yapmacik haliyle.

    "Biliyor musun, Damla?"

    "Neyi?" diye sordu.

    "Senin su an bu masada oturmandan daha sacma olan, bunun seni ilgilendirmesi. Simdi izninle masadan kalkarsan arkadaslarimla oturup, kahve icmek istiyorum."

    Cenesini diklestirdi. Üzerime diktigi bakislarini kisti ve agir hareketlerle sandalyeyi arkaya itti. "Kofein sende sinir yapiyor, tatlim."

    "Ben seni simdi..." Bu kiz artik cizmeyi asiyordu ve ona haddini bildirmek benim en birinci görevim olmustu. Adim atmis üzerine dogru yürürken Kutay, bilegimden tuttu.

    "Napiyorsun, Arya?"

    "Ne yapiyor gibi görünüyorum? Birak kolumu, Kutay."

    "Neyse arkadaslar, sonra görüsürüz." Elini Bartu'ya uzatti. "Tanistigima memnun oldum, Bartu." dedi gülümseyerek.

    "Bende." dedi, Bart kisaca.

    Damla gitmeden önce bana kisa bir bakis atti ve arkasini dönüp, kicini kivirta kivirta masadan uzaklasti.

    "Kiz bir tek seninle tanistigina memnun oldu, Bart." dedi, Derin.

    Bart, Maya'ya bakti ama Maya. sinirli bakislarini karsi tarafa dikmisti. Basimi baktigi yöne cevirdigimde iki masa ileride arkadaslariyla oturmus bizi izleyen Damla'yi gördüm. Bu kizin Maya'ya karsi tuhaf bir takintisi vardi. Eski sevgilisini elinden aldigi yetmemis gibi sanirim simdi de dislerini Bartu'ya gecirecekti. Maya da bunu fark etmis olacak ki, her zaman yaptiginin aksine sert bakislarini Damla'nin üzerine dikmisti. Daha önce onunla göz göze gelmeye bile tenezzür etmezken, simdi tirnaklarini cikartmaya hazir gibi görünüyordu.

Tesadüf Serisi 2: GÜNAHKAR SEYLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin