REİS

4.1

Sınır: Yok sçzüçkzçkz. Çünkü size kıyamıyorum.

42.BÖLÜM

Kapıyı tıklatıp, ayakkabılarımı çıkarmaya başladım. Evden gelen ayak sesleriyle birlikte doğrulup, nefesimi verdim. Annemin kapıyı açmasıyla içeriye dalıp böğürmem bir oldu.

"Açım. Okulda beni aç susuz bıraktılar anam, gözümün yaşına bakmadılar!" dememle kafama şaplağı yemem bir oldu. Dudaklarım istemsizce bükülürken, sağ elimi kafama koyup üzgün bakışlarla anneme bakmaya başladım.

"Sus kız!" Aklıma yine annemi dövdüklerini falan getirmeye çalışarak ağlamak için kendimi zorlamaya başladım. Allah Aşkına bu oyuncular nasıl ağlıyor?

Çoğuna göz damlası falan sıkıyorlar zaten.

Hee tamam o zaman, sıkıntı yok.

"Bu nasıl ses kızım? Borazan gibi sesin var. Allahım sen affet, ne doğurmuşum ben!" diye isyan eden anneme pişkin pişkin gülüp, çantamı yere bıraktım ve mutfağa koştum. Tüpün üstünde tencere göremememle ağlayacak gibi oldum ve üzgün bir suratla arkama döndüm. Annem de mutfağın kapısına yaslanmış gülerek bana bakıyordu.

"Kızcağızının bu sefil hali çok mu komik anne?"

Daha çok güldü sanki inadıma. Biri şu kadını dövebilir mi? Ben dövemem ayıp, günah. "Aptal kızım bi dursan söyleyeceğim. Yemek yapmadım çünkü çalıştığım otelde büyük bir davet var bu akşam. Sınırsız yemek olacak neredeyse. Bize de bu günlük izin verildi ailelerimizi getirmeye. Orada yersin hem de bir değişiklik olur sana da."

"Oy oy..." diyerek annemin yanına gittim ve tontiş yanaklarını sıktım. "Minnoşum benim!"

Elimi gülerek ittirdi ve "Deli kız." diye söylendi. Aniden artan modumla sırıtarak anneme sordum. "Şimdi ne giymem gerek?"

"Bence şık bir abiye giymelisin." dediğinde kaşlarımı çatıp düşündüm. Davetteki kadınlara yetişmem zordu ama imkânsız değildi.

Ben Derinsu Uz, çuval giyse bile yakışan kız.

Kafama aldığım darbeyle anneme dik dik baktım. "Kızım salak mısın sen? Davete katılmayacaksın, orada çalışanlar için ayrılmış masaya gidip yemek yiyeceksin olay bu. Davetin olduğu salona bile giremezsin." dediğinde anneme bakakalmıştım. Ya ama ben ne hayaller kurmuştum? Kuğular gibi oraya gidecektim, herkes bana hayran kalacaktı. Sonra zarif bir şekilde yemeğimi yiyecek ve tıpkı bir prenses gibi geceyi bitirecektim.

Hıhı, güzel hayal.

"Ben zaten şaka yapmıştım, seni deniyordum." deyip durumu kurtarmaya çalıştım. Kafasıyla onaylayıp mutfaktan çıktı ve ben de birkaç saniye alık gibi durduktan sonra odama girip formamı çıkardım. Telefonuma gelen mesajla birlikte durdum ve üstüm çıplakken mesajı açtım.

Ayıp.

Deniz: Annem akşam müsaitseniz size gelmek istiyormuş.

Oldukça yazdığı resmi mesaja karşılık gözlerimi devirdim ve-kısa ama açıklayıcı bir cevap verdim.

Derinsu: Evde değiliz.

Deniz: Tamam.

Daha fazla uzatmadan telefonu yatağa fırlatıp üstüme şık bir bluzla altıma siyah pantolonumu geçirdim. Yüzsüz gibi mesaj atmasına sinirim bozulsa da belli etmemiştim. Arzu Teyze gelmek istiyorsa anneme kendisi sorabilirdi neden Deniz'in sorduğuna anlam verememiştim.