REİS

0.2

3.Bölüm

Numarayı engelleyip, telefonu sinirle yatağıma fırlattım. Aslında beni tanımayan, aptal bir anonimin düşüncesini umursamamam gerekiyordu fakat bu sıçtığımın kişiliği her şeyi maalesef ki kafasına takıyordu. Egoist miydim ben?

Art arda gelen mesaj sesiyle yapışan göz kapaklarımı aralamaya çalıştım. Anonimi engelledikten sonra, sinirden uyuyakalmıştım. Evet, sinirlenince uykum geliyordu, ne yapayım? Bir şey yapma sen bu salaklığınla ilerlemeye devam et, olur mu şekerim?

Hâlâ devam eden mesaj seslerine karşılık derin bir şekilde iç çektim. Bugün ne çok mes-

E YUH AMA ARTIK!

054****: Engellemen beni durdurur mu sandın

054****: O lafları bir bir ödeteceğim kızım sana

054****: Sen beni küçümseyebilecek

054****: Hatta

054****: Bana laf sokabilecek statüde değilsin küçük sıçan!

054**** yazıyor...

Derinsu: Fazla acıttı sanırım anonimcik ;)

Kahkahalarımı durduramazken, keyfim yerine gelmişti. Sondaki o gülücükle daha da kuduracağına emin olarak, cevap vermiştim. Sanırım yeni hat almıştı.

054**** yazıyor...

-054**** engellendi.-

Yüzümdeki pis sırıtış silinmezken, kimin olabileceği düşüncesi çıkmıyordu aklımdan. Hem onunla uğraşıp derdi ne onu öğrenmek itiyordum hem de umursamamak. Ben de ayrı bir maldım da neyse.

Merve arıyor...

"He?" diyerek açtım telefonu. Kesin yakışıklı bir çocukla spor salonunda yaşadıkları müthiş aşkı (!) anlatacaktı.

"Derinsu lü-lütfen buraya gel acilen." Hıçkırarak ağlıyordu arkadaşım ve ben buna ilk defa rastlıyordum. Kaşlarımı çatarak, aptal spor salonunda ne olabileceğini düşünmeye başladım.

"Merve sen iyi misin?" Sesim endişemi oldukça fazla yansıtıyordu.

"Derinsu lütfen." Ardından kapattı telefonu. Üzerime ince bir hırka geçirerek anacığımın yanına ilerledim.

"Anne şimdi şöyle olmuş, Merve gitmiş işte orada şey olmuş. Kötü olmuş. Beni çağırdı. Gidebilir miyim?"

Dalgınca onayladığında, ilk defa sevinemedim. Annem, iyi değildi. Bir sıkıntısı vardı.

Eve gelince annemle konuşmayı aklımın bir köşesine not ederek, sessize aldığım telefonu cebime koydum. Seri adımlarla spor salonuna giderken gittikçe kararan hava tedirgin olmamı sağlıyordu. Pek tekin bir mahallede yaşamıyorduk. Adımlarımı gittikçe hızlandırmamla birlikte sonunda ulaşmıştım salona. Danışmada tedirgince bekleyen Merve'yi gördüğümde hızlıca yanına ilerledim.

"Mer-"

Boynuma atlarken bugün daha ne kadar şaşırabileceğimi düşünüyordum. Merve, bu sarılma öpme gibi olaylardan nefret ederdi. Hatta dalga geçerdi.

"Derin. Be-ben iyi değilim." Hıçkırarak ağlayan arkadaşımı ilk defa böyle görüyordum ve cidden ne yapacağımı bilmiyordum.

"Şş, sakin ol. Noldu? Anlat bana?"

"Be-berke Yağmurla bi-birlikte." NE?

5 kişilik bir grup halinde takılırdık okulda. Yağmur, Merve, Berke, Deniz ve ben. Merve her ne kadar etrafta yakışıklı çocuk diye dolansa da Berke'den hoşlanıyordu ve bunu benden başka kimse bilmiyordu. Berke çapkın bir çocuktu, kabul fakat Yağmur'un da 2 yıldır unutamadığı bir eski sevgili belası vardı. Ona ne olmuştu? İmkansızdı.

"Merve, saçmalama. Nereden öğrendin? Bak ortada farklı bir şey vardır." Derin bir nefes alıp kolumdan içeriye doğru yönlendirdi. Gösterdiği tarafa baktığımda birbirini öpen iki arkadaşımı görmeyi gerçekten beklemiyordum.

Merve'ye dönüp sımsıkı bir şekilde sarıldım. Hoşlantı değildi bu. Çok daha fazlasıydı. Ah be!

Sıkıntılı bir nefes aldığımda, telefonuma gelen mesaj sesiyle yavaşça ayrıldım Merve'den. Annem olabilirdi. Hava oldukça kararmış, akşam ezanı ise çoktan okunmuştu.

055****: Bir daha engel atarsan, değil bir arkadaşına tüm sevdiklerine zarar vermek zorunda kalırım

------

Ve mutlu son. Dırırrım. Suesüimsemasçöasma

Anonim mi planladı tüm onları?

Yoksa, Yağmur ve Berke gerçekten birlikte mi?

Fazla uzun bir bölüm olmadı mı sizce de bence öyle oldu. Ee, anonim yavaş yavaş girmeye başlıyor kızın hayatına. Madem güzellikle giremiyor biz de zorla sokarız vmscszmlüsaüzs.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum vee kocaman öpüyorum sizi!

21.06.17