E N G K A N T O

Untitled Part 16

ATRAS ang leeg ni Bechang. "Labi ko? Masama?"

"Nasa 'yo ang Hubri."

"Kaya mo nang i-explain ang Hubri?"

Tumango si L'aq'n. "Kasamaan. Enerhiyang nanggaling sa enerhiyang Malus. Nasa buhok mo ang palatandaan."

"Mamay—" ungot ni Bechang sa matandang lalaki na nakadulog din sa hapag. "Baka 'yon 'yong sinasabi ko sa inyo noon... Basang-basa ang pakiramdam ko do'n sa balite pero tuyo ako."

"Huy, utoy na engkanto—" sabi ni Mamay Berto. "Sabi mo'y prinsipe ka doon sa inyo, bakit ka ga naririne ngay'on? Ang'ng pakay mo dine sa aming sukod? Paano ka napapunta rine?"

"Alam mo na ang sukod, Mamay?" bulong ni Bechang.

"Sukod, eh, de sukat. Kumbaga'y iyang sahig, ang isang sukod ay mula dine hanggang doon, may mga hangganan kung hanggang saan laang. Baka gay'on ang ibig sabihin ng engkantong iyan. Sila'y may sariling sukod, tayo ay mayroon ding atin."

"Parang... space... area?"

"Uo! 'Yong dimensiyon ng sukat."

"Dimension—" anas ng Dinapuan. "Oo nga, Mamay! Nanggaling si Lakan sa ibang dimension." Bumaling ito sa kanya. "Saan ka dumaan?"

"Hindi ko alam paano ako nakarating dine. Ang natatandaan ko lang, isinumpa ako ng Amulaking si Layna para maging mugi." Naipaliwanag na niya sa mga ito kung ano ang mugi nang mga nakaraang araw.

Hindi ikinayayamot ni L'aq'n ang mga pagtatanong ng mga kasama dahil sa pamamagitan din niyon siya natututo.

"Ano ang Amulaki?" tanong ng matandang babae.

"Mga aroganteng nilalang sa siyudad ng Lungti. Nasa itaas sila ng mga puno. Sila ay mga babae at lalaki sa iisang katawan."

"Ay, de parang 'yong mga diyosa," saad ni Mamay Berto.

"Hindi chaka ang mga Amulaki," pagtatama ni L'aq'n.

Napahalakhak ang Dinapuan. "'Wag mo silang sasabihan ng chaka sa harap nila, ha. Magagalit ang mga 'yon, baka isumpa tayo."

"Sino ang nagpapasya kung sino ang chaka at kung sino ang hindi?" tanong niya.

"Aba, ewan. Sa inyo ba? Walang chaka?"

"'Yong isang diyosa, kamukha ng mga harpa." Alam na ni L'aq'n ang sunod na itatanong, inunahan na niya ng paliwanag at paglalarawan kung ano ang mga harpa.

"Syokoy?" sabi ng Dinapuan.

"Sirena?" Si Inay Biring.

"Baka tulingan." Ang Mamay Berto.

"Hindi namin sila binibigyan ng ibang pangalan. Hindi namin sila tinatawag na chaka. Sila ay mga harpa. Ang kanilang anyo ay kailangan para sila ay mabuhay sa tubig. Mayroon silang kakayahan na tanging kanila lamang."

"Narinig mo?" sabi ni Inay Biring sa Dinapuan. "'Pakapintasera mo, nabigyan laang ng kaunting ganda."

"Nagsalita... kayo rin naman."

"Antayka muna kayong dal'wa—" Umasta si Mamay Berto na hinahawi ang mesa at tinanong siya. "Sabi mo'y hindi mo alam kung paano ka nakarating dine? De hindi mo rin alam paano umuwi sa inyo?"

Tumango si L'aq'n. "Hindi ko maisip. Parang may nawawala sa aking kaalaman." Iyon ang pakiramdam niya tuwing iisipin kung paano siya napunta sa ibang sukod.

"Siya, naamnesya pa yata." Uminom ng tubig si Inay Biring. "Nauntoog ka ga?"

"Hindi ko alam."

"Nakupo! De magtatagal ka pa dine?" tanong ni Mamay Berto. Dumukwang nang kaunti. "Noon ko pa are gustong itanong... Ikaw ga'y may madyik pala? Kaya mong magmadyik ng litson, mga masasarap na pagkain? Pera?" Umaasa ang anyo nito.

"Hindi."

"Ay, ano'ng madyik mo?"

"Wala."

"Nalintikan. Palamunin nga laang ang engkantong are. At klaseng magtatagal pa dine."

"Ang mamay naman, 'wag n'yo nang isipin 'yon," saway ni Bechang sa matanda. "Ang mas gusto kong malaman, alam mo ba kung paano mawala 'tong puti sa buhok ko? Pinapahirapan ako neto, eh. Marami akong nakakagalit. Hindi ako magtagal-tagal sa trabaho. Gusto ko sanang maging normal ang buhay ko. Paano mawawala sa 'kin ang Hubri?"

"Ibabalik sa Malus."

"Paano?"

"Ibabalik." Hindi maipaliwanag ni L'aq'n ang ganap. "Hindi dapat mawala ang Malus."

"Ha? Ang gulo. Sabi mo dati, masama ang Malus. 'Tapos, hindi puwedeng mawala? Masama nga, eh."

"Kailangan ng Adomina ang Malus."

"Ado—Ado, ano?"

"Adomina. Enerhiyang mabuti."

"Ah, magulo nga." Kinurot ng Dinapuan ang pritong antigonia—galunggong ang tawag ng mga ito roon. "Ang sinasabi mo, sa inyo ay kailangan ng mabuti ang masama."

Iba ang pinoproblema ng mamay. "Ano'ng silbi niyan dine? Walang kapangyarihan. Patabaing-baboy."

"'Wag kang gay'an, Berto. Mahiya ka sa engkanto," sabi ni Inay Biring at hinaplos ang braso ni L'aq'n. "Bisita ka namin dito, ha. Kung ano'ng mayroon kami, ibibigay namin sa iyo. 'Wag mong dadamdamin areng si Berto, sadya laang 'yang ganyan magsalita."

0