He's The Alpha (dutch!)

Hoofdstuk 3

"Waar dacht jij heen te gaan?!" gromt hij, met zijn gezicht enkele centimeters van het mijne.

"Ik ehmm dacht dat je met het huis wilde laten zien, en ik wilde dus... ik wilde dus... ik wilde..." en ik val stil.

Notitie aan mezelf: verdrink nooit in de ogen van je aanvaller.

"Je wilde...?" fluisterd hij, en hij leunt nog dichter naar mijn gezicht.

"Weet ik niet." prevel ik. Mijn gehele concentratie is opeens naar zijn prachtige gezicht. Damn.

Nu sluit hij zijn ogen en wilt de laatste centimeters overbruggen. Ik sluit ook mijn ogen. Maar dan bedenkt ik me iets.

Ik ben bijna aan het zoenen met mijn vijand. Hij heeft me ontvoerd! Ik mag geen zwakte voor hem krijgen!

Snel open ik mijn ogen en zet druk met mijn handen tegen zijn borst. Hij buigt geen centimeter weg, maar opent wel verward zijn ogen.

Ik duw hem nog een keer maar nogsteeds gaat bij niet aan de kant. Toch is er verschil. Hij wordt boos nu.

Zijn ogen gloeien rood op, waardoor ik gelijk verstijf. Nu probeert hij woedend zijn lippen op de mijne te drukken maar ik kantel aldoor mijn gezicht opzij.

"Dan maar op deze manier." grauwt hij kort tegen mijn oor.

Hij gromt en laat zijn tanden groeien, die hij nu in mijn nekhuid boort.

Ik gil als een gek en begin wild te spartelen, maar hij stopt niet en langzaam voel ik me zwakker en zwakker worden...

Dan is alles zwart.

Pov Caiden:

Zelfvoldaan haal ik mijn tanden uit haar nek. Opeens zakt ze naar de grond, en ik vang haar net op voordat haar hoofd de grond raakt.

"Paige?!" roep ik verbaasd tegen haar uit.

Geen reactie. Ze is bewusteloos. En dat heb ik gedaan.... Wow. Dit is de eerste keer dat ik me vreselijk voel om wat ik iemand heb aangedaan. Maar nu is ze wel gemarkt. Het is haar pijn dus waard.

Maar waarom komt ze niet bij en bloed het zo erg?

Ik til haar op en ren snel naar mijn kamer toe en houd druk op de beet, terwijl ik de packdokters mindlink.

In mijn kamer sla ik de dekens open en leg haar dan in mijn keurig opgemaakte bed.

Niet dat ik zelf me bed opmaak, dat laat ik anderen doen. Als je dacht dat ik dat zelf zou doen; Hoeveel gram hersens zei je nou dat je had?

Ik leg de dekens voorzichtig over haar dunne lichaam heen, en kijk of het nog bloed.

Ja het bloed nog. Ik had er net mijn t-shirt tegenaan gedrukt en die is nu doorweekt. Je zou ervan verstelt staan hoe erg gewone mensen kunnen bloeden.

En jezus waar blijven die pack-dokters! En shit zeg,ik heb er in de mindlink niet eens aan gedacht om te zeggen dat het geen mannen mogen zijn!

Woedend draai ik me om naar de muur en geef er een trap tegen.

Krak! Ai, dat was de muur.

Ik hurk neer en kijk naar het gat dat nu in de eerst zo perfect afgewerkte muren zit. Ahjoh boeie, dat ruimt iemand wel weer op.

Dan wordt er op de deur geklopt. Ik kom overeind en draai me om naar de deur.

"Kom binnen!" beveel ik met mijn Alfa stem.

De deur gaat open en er staan 2 vrouwen en 1 jongen in de deuropening.

"Goede avond Alfa. Ik ben Katelijn, ik heb Louis en Theresa met mij meegenomen. U had ons geroepen?" zegt de voorste vrouw van ongeveer 60.