OFDWID [bxb] || De 'Het Gayft Niet'-Serie

71 - Sem

[Werd tijd.]

*You and me - Niall Horan*

Sems p.o.v.

Het is ondertussen weer maandag en ik ben blij dat ik weer een beetje fatsoenlijk kan lopen. Ik wist wel dat een eerste keer best pijnlijk kon zijn, ik had er allemaal dingen over gelezen op het internet, maar dat het zo intens kon zijn had ik niet verwacht. Gelukkig is het nu weer voorbij en kan ik tenminste normaal lopen en zitten.

   Eerlijk gezegd weet ik niet precies wat er allemaal door mijn hoofd ging toen ik het deed. Mijn lichaam leek even de leiding te nemen. Van het een kwam het ander en voordat ik het wist lag ik naakt met Kasper in bed. Ik genoot zo op dat moment, me niet beseffende dat de morning after zo heftig zou zijn. Het leek precies hetzelfde principe als drank en een kater. Maar ik heb er geen spijt van, totaal niet. Ergens ben ik trots dat ik Kasper mijn ruigere kant heb laten zien.

   Ik heb het niet echt aan mam en pap verteld, maar ik denk dat ze wel aan me kunnen merken dat er iets anders is. Ik weet niet of ik het überhaupt wel moet vertellen. Is het raar om zoiets te vertellen? Eigenlijk zou ik het ook graag aan Kelvin en Karin willen vertellen, maar dat lijkt me eigenlijk al helemaal raar. Vooral omdat Kelvin gevoelens voor mij had of heeft en ik weet niet of het normaal is om met je vrienden over seks en ontmaagding te praten. Mij lijkt het ongemakkelijk, en al helemaal voor de ander. En daarbij is seks een deel van mijn privacy, vind ik. Niet meteen heel de wereld hoeft te weten dat ik geen maagd meer ben.

   Ik fiets richting school en kan niet wachten om Kasper weer te zien. Sinds onze breuk zijn we echt super sterk geworden samen. Zo sterk waren we van tevoren nog niet. Misschien is het daarom maar een beetje goed ook dat het gebeurd is. Kasper heeft zichzelf bewezen, dat is wel duidelijk. Kasper heeft heel goed laten zien hoeveel hij om me geeft en wat hij allemaal voor me over heeft. Ik zou hem absoluut niet meer kunnen missen. Ik kan me geen leven zonder hem meer voorstellen.

   Ik kom aan op school en zet mijn fiets vlug weg. Ik ga snel naar binnen en kijk zoekend om me heen in de hoop Kasper ergens te vinden. Wanneer ik hem niet zie, ga ik snel naar mijn kluisje, leg mijn jas en wat boeken weg en ga dan richting zijn kluisje, om te kijken of dat hij daar dan is. Jammer genoeg is hij daar ook niet en ga ik maar de kantine in. Ook daar speur ik heel de kantine af naar Kasper, maar vind hem uiteindelijk nog steeds niet. Ik schuif aan bij Kelvin, die alleen aan een tafel zit.

   'Hey,' groet ik hem en met een glimlach kijkt hij naar me op.
'Hey, alles goed?' Vraagt hij. Ik knik enthousiast. Kelvin kijkt me vrolijk aan met zijn groene ogen.
   'Ja. En met jou?' Vraag ik voorzichtig.

Ik ben bang dat ik heel snel iets verkeerds kan zeggen. Hoe gedraag je je rondom iemand waarvan je weet dat diegene je leuk vindt maar jij diegene niet leuk vindt? Kelvin is zo'n goede vriend van me, ik wil het eigenlijk niet verpesten.

'Ja hoor,' zegt hij met een bescheiden glimlach. zijn neuspiercing blinkt in het licht. Kelvin, de jongen met het badboy uiterlijk maar de meest lieve en zorgzame jongen die ik ken.
   'Geen uh, last meer van gevoelens..?' Vraag ik voorzichtig, 'voor mij?' hij schudt met een kleine glimlach zijn hoofd.
'Het begint al minder te worden,' antwoordt hij en ik zucht opgelucht. We lachen een beetje.

Dan komen Vito op krukken en Flynn achter hem aan aangelopen en schuiven bij ons aan.
   'Hallo,' groeten we elkaar.

Vito's gezicht begint steeds meer te helen, maar het is nu al duidelijk dat er gegarandeerd littekens achter zullen blijven. Zowel op zijn lichaam als op zijn ziel. Vito is toegetakeld en niet zo'n beetje ook.

   'Begin jij er ook weer bovenop te komen?' Vraag ik hem. Hij haalt zijn schouders op.
'Gaat wel,' zegt hij. Ik knik.

Dan gaat de bel en moeten we naar de les. Ik baal dat ik Kasper nog niet gezien heb.