OFDWID [bxb] || De 'Het Gayft Niet'-Serie

31 - Sem

[WAT?! 800 VOTES? 0-0 IK WEET NOG DAT IK VORIGE WEEK HEM AL SPACETE OMDAT IK ER BIJNA 700 HAD. WAT IS ER ALLEMAAL GEBEURD IN DIE TIJD? xD ZO VEEL BEDANKT! Stuk voor stuk voor elke vote! ❤️❤️]

*Cold water - Major Lazer ft. Justin Bieber & MØ*

Sems p.o.v.

Het is ondertussen een paar dagen later. Kasper heeft niets meer gezegd over Kelvin. Kelvin heeft me nog wel een paar keer geappt, maar na gistermiddag raar genoeg niet meer. Ik zit nu in de les naast Karin. We zijn druk bezig met ons huiswerk voor morgen.

"Hoelang duurt de les nog?" Vraag ik aan Karin. Ze kijkt op haar horloge.
"Nog maar een kwartier," zegt ze.
"Dat valt nog wel mee," zeg ik. Ze knikt.
"Hoe gaat het eigenlijk met Kasper?" Vraagt ze dan. Ik kijk haar verbaasd aan. Waar komt deze vraag opeens vandaan?
"Wel goed. Hoezo?" Vraag ik.
"Gewoon, vroeg ik me af,"

"Hij was laatst wel boos geworden omdat ik met Kelvin aan het appen was," zeg ik terwijl ik frons. "De dingen die Kelvin stuurt lijken soms wel op flirten, dus dat vond Kasper niet echt leuk," zeg ik terwijl ik met mijn vingers op de tafel tik. Karin lacht. "Wat?" Vraag ik onschuldig.
"Kasper is jaloers," lacht ze. Ik word een beetje rood. "Ik had Kasper daar echt niet voor aangezien. Whahaahaa," lacht ze.
"Hé, beetje rustiger graag," roept de docent.
"Sorry," verontschuldigt Karin zich.

Ik begin te blozen als ik merk dat een aantal ogen nu naar ons gericht is. Snel ga ik weer door met mijn huiswerk. Ook Karin is even druk bezig.
"Zou ik je gesprek met Kelvin mogen lezen?" Vraagt ze.
"Ja hoor,"
"Nu?" Vraagt ze vervolgens. Weifelend kijk ik haar aan en geef haar dan mijn mobiel. Karin weet mijn code, dus ik hoef verder niets te doen. Al snel zit ze vanaf het begin van het gesprek aandachtig naar beneden te scrollen. Af en toe laat ze een zacht lachje ontsnappen. Nog net voor het einde van de les geeft ze mijn mobiel terug.

"Kelvin is wel grappig. Is hij homo?" Vraagt Karin. Ik knik. "Fuck," zegt ze. Nu kijk ik haar al helemaal verbaasd aan.
"En Axel dan?" Zeg ik.
"Hé, als Axel niet uitwerkt, had ik een back-up-plan," zegt ze met een sass. Ik lach zacht. De bel gaat. We staan op en lopen het lokaal uit. Axel komt naar ons toe.

"Is er iets? Ik hoorde mijn naam," zegt hij. Karin en ik kijken elkaar aan. Ze schiet in de lach.
"Oh, niets hoor," zegt ze en geeft hem een kus op zijn wang. Ik schud lachend mijn hoofd. Karin is echt een sukkeltje af en toe. We lopen de kantine in en gaan zitten aan een tafel. Ik zie Kelvins hoofd voorbij vliegen maar schrik van het aanzicht. Zijn gezicht is bont en blauw. Terwijl ik ernaar kijk loop ik achter Axel en Karin aan. Ik let niet echt op en bots vol tegen Axel aan die opeens stilstaat.

"Ho, sorry," zeg ik en ga snel tegenover hem zitten. Nog een keer schiet ik een blik naar Kelvin. Zijn oog is dik en blauw en zijn lip is gezwollen. Stil kijk ik ernaar.
"Is dat Kelvin?" Vraagt Karin. Ik kijk haar aan, ze heeft door dat ik ernaar zat te staren. Stil knik ik mijn hoofd. Ik laat mijn ogen nog een keer over Kelvin glijden.

"Weet je wat er met hem gebeurd is?" Vraagt ze.
"Nee, hij heeft me sinds gistermiddag niet meer geappt, misschien daarom," zeg ik. Nu begin ik een beetje achterdocht te krijgen en verdenk Kasper ervan. Ik zie hem er nu best voor aan om Kelvin in elkaar te slaan omdat hij zijn met vriendje flirt.

"Ik ga er even heen," zeg ik en sta op.
"Succes," zegt Karin. Ik knik en loop op Kelvin af. Hij zit weer alleen aan dezelfde tafel als laatst. Ook nu zitten meisjes op een afstandje van hem aan dezelfde tafel. Ik zet mijn laatste stappen richting hem en schuif bij hem aan. Weer zit ik tegenover hem. Hij kijkt op van zijn mobiel.

"Hey," zeg ik zacht.
"Oh, hoi," zegt Kelvin. Stil kijken we elkaar kort aan. Kelvins groene ogen staan een beetje droevig.
"Gaat ie een beetje?" Vraag ik dan. Hij knikt.
"Ja hoor, everything's fine," zegt hij. Ik kijk hem serieus aan en ik kan horen dat er een toontje van sarcasme in zijn stem zit.

"Wie heeft het gedaan?" Vraag ik bang voor het antwoord. Wat nou als Kasper het echt heeft gedaan?
"Vito, natuurlijk," zegt hij droog. Een zucht van opluchting rolt over mijn lippen.
"Sorry," zeg ik. Ik voel me oprecht rot voor hem. Als Kasper Vito geen lesje had geleerd, was ik nog steeds Vito's slachtoffer geweest.
"Hé, jij kunt er niets aan doen," zegt hij dan.
"Maar toch..." Zeg ik en friemel zenuwachtig aan mijn vingers terwijl ik naar het tafelblad staar. Op dit moment kan ik Kelvin echt niet aankijken. Ik voel mezelf gewoon schuldig voor hem.

"Genoeg over mij, hoe gaat het met jou?" Vraagt hij dan. Voorzichtig richt ik mijn ogen weer naar hem op.
"Wel oké," zeg ik. Hij knikt en zet een glimlachje op. Heel zijn gezicht glimlacht mee. En ook al ziet zijn gezicht er toegetakeld uit, Kelvin mag er nog steeds zijn. Even is het stil. We kijken elkaar enkel aan.
"Ik denk dat je verkering de soort van flirt niet echt leuk vindt, of wel?" Zegt Kelvin dan.
"Het wordt inderdaad niet zo leuk gevonden," zeg ik. Kelvin lacht zacht.
"Als ik moet stoppen, moet je het zeggen," zeg hij dan.
"Nee, er moet maar mee geleefd leren worden," zeg ik. Kelvin grijnst. De bel gaat. Net op dat moment staan Karin en Axel achter me.

"Oh, hallo," zeg ik en sta op.
"Hai," zegt Kelvin. Ik glimlach nog een keer naar hem.
"Hallo," zeggen Karin en Axel synchroon.
"Ik zie je later wel," zegt Kelvin dan. Ik knik.
"Dag," zeg ik.
"Doei," zegt hij, hijst zijn rugzak op zijn rug en loopt weg. Ik wend me weer tot Karin en Axel. Ik kijk ze één voor één stil aan.

"Is er iets?" Vraag ik als ze nog niets gezegd hebben.
"Nee hoor. Kom, we gaan naar de les," zeg Karin. Samen lopen we naar de les terwijl ik met mijn hoofd nog steeds bij toegetakelde Kelvin zit. Als we bij de les aankomen, valt het met op dat Vito inderdaad ook wat blauwe plekken heeft. Na een lange schooldag kunnen we dan eindelijk naar huis.

—–--–—
12-08-2016

Pfoeh, ik ben weer bijgekomen van de 800 votes... Denk ik...

En jullie, waren jullie geschrokken van de blauwe plekken van Kelvin? Had ik jullie toch mooi even in de maling genomen en jullie ook Kasper laten verdenken.

Tot volgende week dan maar weer ;)

-Ymke