OFDWID [bxb] || De 'Het Gayft Niet'-Serie

66 - Kasper

[Dort sind wir wieder]

*meet me in the hallway - Harry Styles*

Kaspers p.o.v.

Ik schrik wakker door een warme hand op mijn schouder. Rillend kijk ik op, recht in de bezorgde ogen van Sem. Verward kijk ik rond, overal pijn in mijn lichaam. Ik zie dat ik voor Sems deur zit, helemaal doorweekt en trillend. Verward vraag ik me af wat ik doe en hoe ik hier gekomen ben. Ik kijk weer op naar Sem zodra hij iets zegt.

   'Kom, Kasper, je moet echt even opwarmen, je bent helemaal doorweekt,' zegt hij. Suf knik ik en doe een poging om omhoog te komen. Het lukt niet omdat heel mijn lichaam stijf is geworden door de kou. Beschaamd krabbel ik overeind terwijl Sem me ermee helpt. Ik lijk wel een zwerver zo. Wat zal Sem wel niet van me denken? Hij moet zich vast lam geschrokken zijn toen hij me hier zo aantrof. Ik weet alweer hoe ik hier beland ben: ik had gisteren de spontane ingeving om met Sem te praten, het hopelijk goed te maken. Toen hij maar niet de deur wilde openen, ben ik maar gaan zitten en gaan wachten tot het ochtend werd – in de stromende regen, wat ben ik toch briljant.

   'Je kan je opwarmen in de douche,' zegt Sem terwijl hij me de trap op helpt. Met betraande ogen kijk ik naar hem. Waarom kunnen we nou niet gewoon weer bij elkaar zijn? Waarom kan Sem mijn gemeende verontschuldigingen niet accepteren en waarom wil hij me niet geloven? Met moeite weet ik mijn benen te bewegen en de trap op te komen. Sem zet me neer op de zoldertrap en pakt wat spullen bij elkaar. Vermoeid kijk ik toe. Hij legt van alles klaar in de badkamer en helpt me dan naar binnen. Gevoelloos kijk ik hem aan in zijn blauwe ogen. Hij is nog altijd bezorgd, ook al geeft hij niets meer om me.

   'Nou, dan kun je nu even douchen. Ik ben in mijn kamer, dus je kan roepen als er iets is,' zegt hij. Ik knik.
'Bedankt,' mompel ik. Sem verdwijnt uit de badkamer en sluit de deur achter zich. Even kijk ik nog naar de deur, dan wend ik me tot de spiegel.

Verafschuwend kijk ik naar mezelf. Ik ben lijkbleek, mijn lippen zijn blauw en mijn ogen staan leeg. Mijn blonde haren plakken als sprieten tegen mijn voorhoofd. Dit allemaal omdat ik zo graag wil dat het weer goed komt tussen mij en Sem.

   Ik trek mijn bomberjack uit en gooi het neer op de grond. Mijn doorweekte shirt komt tevoorschijn. Ik zucht zacht en trek die ook uit. Het gaat lastig, want het plakt als een soort tweede huid aan mijn bovenlichaam vast. Ik kijk naar mijn blote bovenlichaam in de spiegel. Het ziet er verkleumd uit. Ik draai me om naar de douche en zet hem aan. Ondertussen trek ik met enorm veel nodige mijn spijkerbroek uit. Hij plakt aan alle kanten aan mijn lichaam vast en mijn lichaam is te stijf om me goed genoeg te kunnen bewegen. Uiteindelijk lukt het me en slaag ik er ook in om mijn onderbroek uit te trekken.

   Rillend stap ik de douche in en peil eerst met mijn handen hoe heet het douchewater is. Na er aan gewend te zijn, stap ik er helemaal onder. Het water dat op mijn hoofd valt zorgt voor een vaag geluid en laat mijn al natte haren nog erger tegen mijn hoofd plakken. Ik sluit mijn ogen en laat het hete water over me heen stromen. Na een paar minuten zo staan ben ik nog niet opgewarmd, dus zet ik het wat warmer. Ook dit helpt niet. Op een gegeven moment kan de kraan niet meer warmer. Ik zucht gefrustreerd en laat het hete water over me heenkomen. Ik voel me als een bevroren biefstuk op een gloeiendhete bakplaat.

   Gefrustreerd haal ik mijn handen door mijn natte haren en begin vanuit het niets te huilen. Ik wil Sem terug. Waarom kan hij dat nou niet inzien? Ik zit hier verdomme voor hem in de regen te wachten, waarom kan hij het nou niet inzien? Ik wil gewoon Sem weer kunnen knuffelen, ik wil gewoon weer kunnen hangen met Sem en ik wil gewoon weer mezelf kunnen zijn.

   Huilend draai ik de douche uit en huilend stap ik uit de douchecabine. Ik droog me huilend af en ik trek huilend mijn kleren aan. Na mijn haren huilend in model geprobeerd te krijgen, ga ik huilend de badkamer uit. Ik zucht nog een keer diep, veeg mijn tranen weg en ga dan Sems slaapkamer in. Toch blijven de tranen uit mijn ogen komen.
   'Gaat het een beetje?' Vraagt Sem. Ik pers mijn lippen strak op elkaar om mijn huilen hopelijk te voorkomen en maak zo het lelijkste huilgezicht.