O5 - Kasper

2.6K 158 137
                                    

Kaspers p.o.v.

Jup. Ik loop weer eens rond in een van de stomste gebouwen in Nederland; het schoolgebouw.
Ik loop van de kantine naar mijn kluisje om mijn schrift eruit te halen wat ik erin heb laten liggen.

Ik let niet echt op waar ik loop. Ik ben druk bezig met mijn snapchatstories te bekijken als ik tegen iemand aanbots. Ik kijk verbaasd naar beneden en kijk in twee blauwe ogen van een kleinere jongen dan ik. Hij is smal en niet zo heel lang.

   "S-s-sorry!" Roept hij uit, kruipt in elkaar en rent weg.

Ik heb zelf nog niet eens de kans om me te verontschuldigen. Geweldig Kasper, weer iemand bang gemaakt met je uiterlijk.

Ik loop door naar mijn kluisje en haal het vergeten schrift eruit. Ik prop het in mijn tas en loop dan weer de kantine in. Ik spot mijn klas niet ver in de kantine en ga tegenover mijn vriend Daan zitten. Hij kijkt op met een glimlach.

   "Gegroet meneer," zegt hij met een bekakte stem. Ik grijns.
"Goedendag mijnheer," antwoord ik en pak een boterham uit mijn broodtrommel. Terwijl ik er op kauw, kijk ik de kantine rond.

Dan zie ik de jongen waar ik net tegenaan botste. Zit hij hier al langer op school? Ik heb hem hier nog nooit eerder gezien? Misschien schrok ie daarom wel zo hard toen ik tegen hem aanbotste...
   "Wie is die jongen?" Zeg ik terwijl ik naar hem wijs. Daan kijkt om naar de tafel waar ik naar wijs.

   "Welke bedoel je?" Vraagt hij dan. Ik strek nog een keer mijn arm maar zie dan Daan niet doorheeft wie ik nou precies aanwijs.
   "Die kleine, smalle met het bruine haar," zeg ik dan.

Daan kijkt me verward aan.
   "Dat is Sem," zegt hij.
"Waar ken je hem van?" Vraag ik.
   "Hij heeft op de basisschool bij mij in de klas gezeten. Waarom wil je weten wie hij is?" Antwoordt hij.

   "Ik botste net per ongeluk tegen hem aan. Hij leek nogal geschrokken en bang. Hij wist niet hoe snel hij sorry moest zeggen en wegrennen," antwoord ik.

"Oh, oké," zegt Daan. "Die schijt zeven kleuren stront voor je, Kasper," vervolgt hij zijn zin.
   "Haha, denk je?" Reageer ik.
"Ja joh, hij is niet echt de stoerste en de grootste. Hij is 'terrified' voor je," zegt hij weer.

   "Dat zal wel meevallen. Ik weet zelfs zeker dat ik hem voor me kan laten vallen," zeg ik daarop. Daan lacht hard.
   "Oké, ik daag je uit. Jij moet Sem de Man voor je laten vallen," zegt Daan.
"Wat krijg ik ervoor?" Vraag ik.

   "Zodra er een nieuwe Call Of Duty uitkomt krijg je die van me," zegt hij dan, "maar dan moet het natuurlijk wel lukken," vervolgt hij zijn zin. "En als het je niet lukt moet je de nieuwe Call Of Duty natuurlijk aan mij geven,"
   Ik denk even na. Ik vind het wel grappig klinken.
"Deal," zeg ik en schud Daan zijn hand.

Ik kijk nog een keer naar de jongen die volgens Daan Sem heet. Hij kijkt me kort even aan en kijkt dan weg.

Ik probeer te bedenken hoe ik hem voor me kan laten vallen. Aan mijn uiterlijk zal het niet liggen, want al zeg ik het zelf, ik ben niet lelijk. Het ligt eraan of hij homo is of niet want ik zelf ben er geen.

Shit.

Waarom ben ik hieraan begonnen? De jongen kijkt nog een keer naar me om. Ik glimlach naar hem maar denk dat hij dat niet gezien had want hij keek alweer weg.

Ik eet mijn druiven op terwijl ik nadenk. Hoe laat ik hem voor me vallen? Ik realiseer me pas dat ik al die tijd naar hem heb zitten staren omdat ik hem een paar keer heb aangekeken.

   Dan gaat de bel. Ik blijf nog even zitten, want ja, waarom je haasten naar de les? In die stomme les heb ik geen zin dus doe ik het lekker rustig aan.

Ik sta na een tijdje op en loop dan de kantine uit naar de trappen. Ik kom erachter dat de rest van de klas al wel weg was gegaan dus dat ik hier als enige van mijn klas loop. Dan zie ik hem.

'Sem'.

Hoe ga ik dit aanpakken? Ook hij lijkt alleen te zijn. Langzaamaan stap ik dichter naar hem toe.

Ik pak voorzichtig zijn pols vast als ik op de trap sta, die enorm bezaaid is met mensen.  De jongen kijkt geschrokken om.

   "Hey," zeg ik tegen de jongen die volgens Daan Sem heet.
"H-hoi?" Zegt hij vragend en stotterend terug. Nog even bedenk ik me wat ik zal zeggen voordat we verder de trap oplopen.

   "Ik wilde even zeggen dat ik je er leuk uit vind zien," zeg ik, wat geen leugen is want ik moet toegeven dat als ik een meisje zou zijn, hem als mijn vriendje zou willen hebben, "en je schoenen," zeg ik er meteen achteraan om het niet meteen full homo over te laten komen.

De kleine jongen wordt rood.
   "Bedankt," zegt hij zacht. We lopen door de trappen op. Meer weet ik niet te zeggen maar misschien was dit ook wel even genoeg voor nu.

   "S-sorry, moet deze kant op," zegt 'Sem'. Hij trekt zijn pols die al die tijd in mijn hand had gelegen los en loopt het lokaal in.

What the fock, waar ben ik aan begonnen?! Kasper, wat ben je toch een mongool! 'Sem' gaat je nooit leuk vinden, waarschijnlijk is hij doodsbang voor je en vind je waarschijnlijk ook een enorme klootzak, gewoon omdat, weet ik veel.

Ik ben dom.

   Tijdens alle lessen, die zoals gewoonlijk ontzettend sloom voorbij gingen, heb ik manieren zitten te bedenken om Sem voor me te kunnen laten vallen. Eerst moet ik hem beter leren kennen, want ik weer nog niet eens hoe hij geaard is. Ik weet in ieder geval van mezelf wel dat ik 'gewoon' hetero ben dus dat het tussen ons waarschijnlijk uiteindelijk toch niet zal uitwerken.

Verdomme.

Ik loop maar de trappen af naar de begane grond om eindelijk naar huis te gaan. Het is niet zo heel druk meer maar er zijn dan ook niet zo superveel mensen die pech hebben en tot het achtste moeten.

Dan zie ik hem lopen, Sem. Oké, nu moet ik gaan ingrijpen, iets tegen hem zeggen. Maar wat? Ik loop naar hem toe en zie hoe zijn tas heen en weer beweegt door de bewegingen van Sem.

   "Hey," is het enige wat ik weer te zeggen. Wauw Kasper, goede openingszin.

Sem kijkt naar me om.
"Hoi," zegt Sem en loopt door. Ik weet nu ook echt verder niets te zeggen en blijf dus stil.

Sem versnelt zijn pas en verdwijnt. Ik denk dan Daan gelijk heeft. Ik denk dat Sem inderdaad doodsbang voor me is. Geweldig, deze weddenschap ga ik dik verliezen. Maar ik ga niet opgeven! 'Nee' heb je, 'ja' kun je krijgen. Dus, ik ga er mijn best voor doen en ga proberen het zo lang mogelijk vol te houden.

—–--–—
26-02-2016

OFDWID [bxb] || De 'Het Gayft Niet'-SerieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu