OFDWID [bxb] || De 'Het Gayft Niet'-Serie

18 - Kasper

[ook maar een tekeningetje van Kasper]

*don't let me down - the Chainsmokers ft. Daya*

Kaspers p.o.v.

Ik zit aan mijn bureau. Ik blader door mijn Frans heen. Sem komt dadelijk weer helpen en hopelijk kan ik hem eindelijk voor me laten vallen. De weddenschap geldt nog maar iets van vijf weken, denk ik.

Gisteren heb ik hem vrijwel niet meer gezien en daar baalde ik wel van. Na school belde hij me, maar ik had het lef niet om op te nemen. Ik was zo in de war dat ik het gewoon niet durfde. Na een tijdje hing hij op. Vijf minuten later belde hij opnieuw en heb toen toch maar opgenomen. Ik kan Sem natuurlijk niet de hele tijd blijven negeren.

Hij vertelde me dat hij zich zorgen maakte vanwege mijn video. Ik voelde me zo speciaal en blij toen Sem me probeerde gerust te stellen, maar het erge was dat ik niet helemaal de waarheid had gesproken. Ik was helemaal niet zo erg in de war over Frans, maar over mijn gevoelens. Maar ik weet het nu zeker, ik ben niet op Sem, het komt door die weddenschap.

...Denk ik...

De deurbel gaat. Ik ren de trap af en doe de voordeur open. Sem komt tevoorschijn met een glimlachje op zijn gezicht. Hij is lichtrood.
"Hey," zeg ik en sla mijn armen om zijn kleine lichaam. Hij lijkt kleiner dan normaal, hij lijkt wel gekrompen.
"Hoi," zegt Sem op mijn schouder en slaat ook kort zijn armen om mij heen.

"Gaat 'ie nou weer een beetje?" Vraagt hij zodra ik wegtrek uit de knuffel.
"Ja hoor, ik hoop dat het dadelijk goed gaat met Frans," zeg ik terwijl ik mezelf een beetje rood voel worden. "Hoe gaat 'ie met jou?" Vraag ik dan.
"W-wel g-goed," zegt hij en glimlacht kort. Ik weet niet waarom maar ik denk ergens in zijn ogen te zien dat hij niet de waarheid spreekt.

"Kom binnen," zeg ik maar en stap de keuken in. Mam is bezig met het zetten van koffie, pap zit aan de eettafel de krant te lezen. Pap glimlacht naar me en mam doet hetzelfde. Het maakt me een beetje.. bang?

"H-hallo," zegt Sem vervolgens.
"Hallo Sem," zeggen mam en pap tegelijkertijd.
Jup, I'm terrified.
"Willen jullie ook koffie?" Vraagt mam vervolgens.
"Alsjeblieft," zeg ik.
"Nee, bedankt," zegt Sem en neemt plaats tegenover pap. Ik ga links van Sem zitten en mam zet drie koppen koffie neer.

"Iets anders te drinken, Sem?" Vraagt ze dan.
"Water, alstublieft," zegt hij. Mam knikt en komt terug met een glas water voor Sem. Ze neemt plaats naast pap en neemt een grote slok van haar koffie. Ik doe eerst nog wat melk en suiker erin voordat ik er een slok van neem. Ook pap doet hetzelfde.

"Hoe gaat 'ie met jou, Sem?" Vraagt hij.
"W-wel goed hoor. H-hoe gaat het met u?" Is zijn antwoord. Nog steeds is er iets in zijn ogen wat me hem niet laat geloven.
"Zeg maar 'je' tegen me, hoor. Maar met mij gaat het ook goed," zegt pap. Sem knikt. We kijken elkaar kort en dan kijkt Sem blozend de kamer rond.

Hij is schattig.

Fuck, waarom dacht ik dat? Ik drink mijn koffie in één keer op.

"Kunnen we aan Frans beginnen?" Vraag ik aan Sem. Hij kijkt weer om naar me.
"Ja, i-is goed," zegt hij en staat mee op. We lopen met z'n tweeën naar mijn kamer. Daar gaan we druk bezig met Frans. Alles voelt nu weer goed bij Sem. Ik ben weer vrolijk, ik voel me weer mezelf.

*

We zijn al meer dan een uur hard aan het werk als ik mezelf erop betrap dat ik naar Sem zit te staren. Zijn blauwe ogen zijn gefocust op het werk onder ons. Zijn lippen bewegen heen en weer omdat hij aan het praten is. Zijn wangen zicht lichtrood gekleurd. Zijn bruine haren zitten zoals altijd, op één plukje na. Één plukje haar is uit zijn kuif gevallen. Ik kijk er eerst even rustig naar voordat ik het om mijn vinger draai. Zijn haar voelt zacht aan.