OFDWID [bxb] || De 'Het Gayft Niet'-Serie

Proloog I

Sem
Ik heb zo'n hekel aan school... Maar ik kan ook niet zonder. Al mijn vrienden zijn daar.

"Al" mijn vrienden. Eigenlijk heb ik maar één goede vriend, en dat is een meisje, dus eigenlijk een vriendin. Ik heb wel aardige jongens en andere meisjes in mijn klas maar ik weet nou niet echt of dat ze mijn vrienden zijn.

Ik denk dat ze me liever niet als vriend willen. Ik bedoel; wie wil er nou zo'n sukkels als ik als vriend? De enorme nerd die altijd perfect z'n huiswerk bijhoudt en niet lager dan een acht haalt voor een toets of proefwerk. Niemand nee.

En dan ben ik ook nog het persoon dat perfect in de menigte verdwijnt. Ik weet zeker dat driekwart van de school me nog niet eens gezien heeft, hoewel ik hier al meer dan vier jaar mijn tijd aan het verdoen ben.

Ik houd niet echt van school, nee. Ook al ben ik zo druk bezig met huiswerk, ik heb er een hekel aan. Maar het lijkt erop dat ik niets beters te doen heb. Natuurlijk spreek ik wel eens af met Karin, mijn enige vriend(in), maar daar stopt het ook zo'n beetje. Je hebt jongens die hun vrije tijd graag verdoen door videogames te spelen, ik ben niet echt het type daarvoor. Zo'n soort nerd ben ik niet. Een computernerd.

Ik ben een nerd-nerd.

Eentje die zichzelf ontzettend goed de grond kan werken. Eentje die totaal nul zelfvertrouwen heeft en het liefst in een hoekje kruipt om contact met mensen te vermijden. Degene die altijd bang is voor wat andere over hem denken en denkt dat mensen enkel slecht over hem denken. Ik ben zelfs bang dat mijn ouders me niets waard vinden en ze niet kunnen wachten tot ze me uit huis kunnen schoppen. Want mensen, hoeveel ze van je houden, weten altijd wel kritiek op je te hebben en die hoeven ze nog niet eens te uiten. Je weet gewoon dat ze het hebben.

   Ik weet bijvoorbeeld heel zeker dan mijn moeder wilt dat ik "meer vrienden maak" en "me niet zo verlegen opstel". En mijn vader heeft precies hetzelfde. Van hem moet ik "me niet zo kwetsbaar opstellen" en "mijn houding aanpassen" aangezien ik meestal helemaal opgekrompen ben. En dat is ook eigenlijk wel iets waar ik aan moet werken. Alle vier eigenlijk.

Jup, ik heb maar één vriend(in), en ja, contact met mensen maken die ik niet ken en soms wel ken, vind ik moeilijk. En ik zit overal als een zak zout die leeg lijkt te lopen bij, maar dat ik zo'n beetje mijn normale houding geworden. Ik weet zeker dat als ik die houding niet meer aanneem dat ik misschien wel een decimeter groter lijk dan normaal.

Eigenlijk ben ik net een schuwe puppy die bang is dat iets verkeerd heeft gedaan; ik kijk het liefste mensen niet al te veel aan en maak me zo klein mogelijk. Dat is zo'n beetje wie ik ben geworden door de jaren heen:

Een nerd met nul zelfvertrouwen, weinig vrienden, zeer verlegen is, er zeer kwetsbaar uitziet door een opgekrompen houding die hij zichzelf heeft gegeven. And it sucks.