Loving Mr.Nerd

Chapter 48 Downfall

Chapter 48 Downfall

Krystal

"What if this will be the last time na magkasama tayo? What will you do?"

"Thank you ate!" sigaw ni Luciel sa cashier bago kami lumabas sa convenient store, Good thing na 24 hours ito na bukas. kung hindi, masasayang ang pag takas namin sa Prom ni Nerd.

Natatawa naman akong tumingin sakanya, nag effort pa kasi talaga syang bumalik para lang magpasalamat 'don sa cashier.

Ramdam ko din ang titig sa amin ng mga taong nakakasalubong naming.

Well, sino bang hindi mapapatingin sa dalawang tao na naka gown at naka prinsepe na suot? Muka kaming tumakas sa isang fairytale movie at na ligaw sa kanto.
Ang dami din naming dala na pagkain at mga softdrinks.

We just keep on walking under the street lights and his holding my hands really tight and we keep swaying it like a kid who's excited to play with her friend. Segu-segundo din nyang hinahalikan ang likod ng kamay ko dahilan para maramdaman ko ang init sa muka ko.

Kulang na nga lang at tumalon talon pa kaming dalawa...

"So, Where are we going?" Tanong ko kay Nerd na kanina pa pala nakatitig sa akin.

"I don't know, Ikaw  ba, saan mo naiisip pumunta?"  Tanong nito pabalik sakin dahilan para mapanguso ako.

"Sa park nalang siguro?" Suggest ko sakanya.

"Malayo 'yon dito, Pero, Kung gusto mo talaga pwede naman tayo mag jeep." Tumango nalang ako ulit kahit na hindi ko pa nata-try sumakay ng jeep.

Naghintay lang kami sandal hanggang sa may dumating na jeep na wala ng laman na pasahero pinara naman agad ito ni Nerd.

Pagsakay sa jeep hindi ko mapigilang tumingin-tingin sa loob nito dahil sobrang daming ilaw nito. Bakas din sa mata ng driver ang pagtataka kung bakit kami naka suot ng ganto pero isinawalang bahala lang namin 'yon.

"Not bad" Sabi ko kay Nerd habang nakatingin pa din sa loob ng jeep.

Tumawa naman muna sya bago ako sinagot.

"Maganda lang 'to pag gabi at walang pasahero. Tignan lang natin kung masabi mo pa yan kapag sobrang daming pasahero"

"Next time, sasakay ulit tayo sa Jeep" sabi ko ulit dito, I really want to experience new things with him.

"Yeah...Next time" halos pabulong na sabi nito.

Pagdating sa park umupo na kami sa bench at nakaharap kami sa lake kita dito ang mga building na nasa kabilang parte ng lake at mga city lights na nagpaganda sa mga ito.

Patuloy lang kami sapag kwe-kwentohan ng kung ano-ano and I never really though na mag e-enjoy ako sa pakikipag usap lang at pakikipag kulitan.

"What about sex? What do you think about it?" Tanong ko sakanya, I just love how comfortable I am  talking to him with this things without any malicious thoughts.

And I realize deep talks is really not that bad when you're talking with the someone you love.
I think it was more intimidating than sex...

"I love you"

"I love you more babyloves"

And that's how we spend the night...Our last night...

"And our valedictorian of the year Mr. Seven Luciel Adamson Ford!"

Lahat ng tao tumayo at nagpalakpakan at hinihintay sa stage ang tinutukoy ng announcer pero walang umakyat sa stage kahit anino man lang nito ay wala...

Lumingon ako sa paligid expecting na nalate lang sya at bigla syang lumitaw...pero wala talaga...

Napailing nalang ang mga teacher dahil ang tagal na naming nag aantay hanggang sa napag pasyahan na ng mga 'to na taposin na ang Graduation kahit na walang speech ang Valedictorian...

After that night bigla na lang syang nag laho na parang bula na para bang hindi man lang sya nag exist sa buhay ko... sa buhay namin.

Sama-sama kaming nag hanap nila Ice at mga kaibigan namin pero walang nakakapag sabi kung nasaan sya nakarating na lang kami sa Batangas pero wala na din 'don yung pamilya nya.

Gabi-gabi umiiyak ako dahil sa halo-halong emosyon na lagi ko ng nararamdaman tuwing mag isa ako...

Bumalik ang Anxiety ko simula ng mawala sya...

Lagi din akong nag o-overthink kaya halos hindi na ako nakakatulog.

"So, this is what heartbroken looks like" Sabi ni Ice sakin kahit na bakas sa muka nya ang lungkot at pag-aalala saakin. Pero hindi ko sya pinansin at tuloy-tuloy lang ako sa pagkain.

"I think dad has something to do with this" Sabi ulit saakin ni Ice dahilan para makuha nya na ang atensyon ko.

Huminga muna ito ng malalim at nag da-dalawang isip kung sasabihin ba nya sakin o hindi.

"Spill it" malamig ko na sabi sa kambal ko.

"Before we go to the Prom I heard him talking to someone in his phone about a deal and I think Luciel is the one his talking with" Mahabang litanya nito dahilan para makaramdam ako ng panlalambot sa tuhod.

Of course... why didn't I think about the possibility that dad has something to do with this...

I feel disappointed, not to my dad, but to Luciel.

Wala na ba talaga syang ibang choice?
After I talk with Ice I call my father who's currently in New York with my Mom.

"What?" Sagot nito sa tawag ko, wala man lang itong hello o kamusta.

"Do you have something to do with Luciel?!" Pagalit na tanong ko dito.

"Ah, that boy who claim himself as your boyfriend? Well, we bargain for almost an hour until he accepted my deal. So, I have nothing to do with him vanishing into the thin air. It's all his choice, And a man like that is not deserving to have you at all. That's why, just move on Daughter focus on your studies, Bye..."

Ayon lang ang sinabi nito at saka pinatay ang tawag napatingin naman ako sa cellphone ko na halos hindi makapaniwala.

"Unbelievable" I murmured to myself.

Bargain?

Deal?

Did he accept some money from dad? Is he really that desperate? Nagpabulag ba sya sa pera na inalok ni dad?

Am I not enough?

Napaluha nalang ako sa iniisip ko, hindi ko akalaing yung taong bumuo sakin ay sya din ang du-durog sa akin ulit.

Akala ko iba sya...