Κεφάλαιο 27ο

Start from the beginning
                                    

Για μια στιγμή τα λόγια την αποσυντόνισαν. Άκουγε εκτός από τη δική του φωνή και άλλες, κάποιες τη χλεύαζαν και άλλες τη ζητούσαν επιτακτικά να παραδοθεί στην τρέλα. Δεν άντεχε να ακούσει κάτι παραπάνω, το στομάχι ανακατεύτηκε. Τον απέφυγε δίχως να τον ακουμπήσει καθόλου. Πέρασε διακριτικά από το σαλόνι αναζητώντας το μπάνιο.

Ο Πέτρος που εδώ και δέκα λεπτά της έψαξε την πρόσεξε. Την ακολούθησε από πίσω προβληματισμένος. Χτύπησε την πόρτα...

"Χλόη είσαι καλά;" ρώτησε αρκετές φορές.

"Καλά είμαι.." του είπε δίχως να τον πείθει.. "Κάτι που έφαγα με πείραξε.."

Την αγκάλιασε τόσο κτητικά. "Με τρόμαξες, εδώ είμαι Χλόη, εδώ μαζί σου..."

"Πέτρο..!"

"Θέλεις να φύγουμε;"

"Εάν φύγουμε τώρα η αδερφή σου θα με σκοτώσει!"

"Μάλλον είναι αρκετά απασχολημένη..." συμπλήρωσε πονηρά

Και πράγματι η Ματίνα είχε επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στο Στράτο ο οποίος στεκόταν σε μια γωνιά με το ποτήρι στο χέρι. Φαινόταν τόσο άγριος, τόσο ασυμβίβαστος. Χωρίς να φοβάται έφτασε κοντά του υψώνοντας περήφανα το παράστημα της.

"Μου κόβεις τη θέα!"

"Δε φαίνεται να διασκεδάζεις και πάρα πολύ"
"Και με σένα μπροστά μου σίγουρα καθόλου!" του απάντησε με το ίδιο ειρωνικό ύφος.

"Δε είμαι σαν τις άλλες, δεν είμαι κοριτσάκι..."

"Θες να πεις δεν είσαι φαντασιόπληκτη; Εάν δεν κάνω λάθος θες να γίνεις μοντέλο!" Είχε μάθει για τη Ματίνα από τη μέρα που του επιτέθηκε στο τμήμα... "Για μένα είσαι ένα κοριτσάκι και τέτοια έχω βάλει αρκετά στο κρεβάτι μου!"

Η Ματίνα έβγαλε αφρούς. Δεν είχε μάθει να της μιλάνε τόσο απαξιωτικά. "Ξελιγωμένες προφανώς να αγγίξουν αυτό το θεσπέσιο κορμί με τις μεγάλες αντοχές να φανταστώ; Έτσι παραμυθιάζεις τον εαυτό σου;"

Τα μάτια του Στράτου σκοτείνιασαν αμέσως. Σηκώθηκε όρθιος αφού τόσο ο θυμός όσο και η περιέργεια για το πόσο θα τον προκαλούσε. "Συνέχισε..." την παρότρυνε αμέσως.

"Δεν είσαι έτοιμος να ακούσεις κάτι παραπάνω από ένα κοριτσάκι σαν και εμένα, εσένα σε ενδιαφέρουν τα παιχνίδια, πως να παίζεις με τις γυναίκες διότι παραδέξου το η ζωή σου είναι τόσο ξενέρωτη δίχως φίλους προφανώς!"

Ποτέ... Ίσως... ΜπορείWhere stories live. Discover now