CBS#2: Capturing Declan (COMPLETE)

Chapter 51

"Screw my company, Von." Bigla ay sumeryoso ang itsura ni Declan. "I'm here for you. I'm going to work my ass off here for you." Inilang hakbang ni Declan ang kanilang pagitan. "Kahit ano pa ang kabayaran para lang bigyan mo ako ng oras, para pagkatiwalaan ako ng Papa mo, gagawin ko. Kahit na ikawala pa 'yon ng kumpanya ko. Kahit ikawala ng lahat ng yaman ko. Wag lang ikaw."

Shivon's heart drummed inside her chest. She feels warm in what Declan said. But her mind stops it all, saying that she is just digging a bigger hole just to bury herself again. Sweet words for a trap.

Inilayo niya ang sarili kay Declan. "Hindi mo kailangang gawin 'yon. Hindi iyon tatalab, Declan. As you can see, namulat na ako. Namulat na akong hindi mo matututunan ang magmahal, you just know how to hurt."

"You thought me how to love. To feel love, Von." Malambing ang boses na tugon ni Declan. "Kahit ako, hindi ko rin alam na kaya kong magmahal. Until you came—"

"Until you came too. I felt it again. You make my heart beat faster than normal, you make me feel important, you make me feel... loved. So I trusted you. But you broke it!" Itinulak niya si Declan sa dibdib. "Hindi mo ako mahal. Kung mahal mo ako, kilala mo dapat kung sino ang gusto mo. Fighting over someone is pathetic, Declan. Dahil unang-una pa lang, dapat ay wala ng iba. Ako at ikaw lang. Hindi mo ako sasaktan."  Napabuntong hininga siya ng makaramdam ng kirot sa kaimbuturan ng kanyang dibdib. "Paulit-ulit na lang 'to. Dapat naiintindihan mo na."

"No. I can't fvcking understand a thing!" Declan shouted. "Pero makikita mo rin, Shivon. If fighting over someone is pathetic, me, fighting for you is a no." Declan sternly added. "Cause I fvcking love you so much. So I'll fight for us. For this."

Tinalikuran siya ni Declan at malalaking hakbang na umalis ito papalayo sa kanya. Napahawak siya sa bewang, at ang isang kamay naman ay sa noo. Ano bang gagawin niya kay Declan? Bakit ba hindi nito maintindihan na hindi niya na muli pang pagkakatiwalaan ito? Na nadala na siya. Bakit ba nilalabanan pa rin siya nito?

Because he loves her?

Napailing siya. Maybe, this is all just a challenge for him. Pero bakit ganoon? Sumisilakbo ang puso niya sa bawat salitang lumalabas sa bibig nito. Umaasa pa rin ang puso niya? Why can't her heart understand too? Hindi pa ba ito pagod? Dahil siya, pagod na.

Later that day, pinuntahan niya rin ang ama. Gusto niya itong makausap sa kung ano ba ang nagyayari. Mukhang may balak ito. Pagkapasok na pagkapasok niya sa library ng mansyon, hindi pa man nakakalapit sa ama ay nagsalita na siya.

"Pa, ano bang nangyayari? You should send Declan home. Isa siyang CEO, why is he—"

"Anak." Tawag ng ama, nakatingin ito sa kanya ng malamlam. She can see the affection of her father for her. Narinig niya ang malalim na paghugot ng hinga ama. "Give him a chance."

Chance? Chance to hurt her? again?

"Pa, I know you know everything that happened. Isn't it? Pero dapat sa lahat ng tao, alam mong hindi ko na kaya pang magbigay, Pa." Her eyes immediately watered. "Sagad na ako. I can't give any chance anymore."

Napapikit ang kanyang ama. Lumapit ito sa kanya at niyapos siya nito. Ipinatong nito ang sariling ulo sa kanya. "Nagusap kami. Yes, you're right. I know everything, he confessed everything to me. At nakikita kong tunay ang intensyon niya, anak. Mahal ka ng lalaking iyon." Kwento ng ama habang hinahaplos nito ang kanyang ulo.

"Pa, hindi—"

"Shhh.. Alam kong hindi siya katulad ni Cristoff. Hindi siya pupunta rito para sayo para lang maglaro, nandito siya para ibalik ka."

"Paano ka nakasisiguradong hindi siya katulad ni Cristoff pa? Hindi mo nga—" Naputol ang kanyang sasabihin.

"Hindi ko naman nakausap ng ganoon si Cristoff noon. But this Delan boy," Tumango-tango ang ama. "he's brave enough to face me, huh." Ngumisi si Don Fredo. "Pero dahil nasaktan ka niya, hindi ko siya pagbibigyan kaagad."

Napabitiw siya sa ama. "What do you mean, Pa?"

"You see, kaya ko siya tinanggap dahil sinabi niyang kaya niyang gawin ang lahat para sayo. So, I hired him as a one of us. Wala akong pakealam kyng isa man siyang CEO ng isang malakig kumpanya, o kung sino man siyang pilato. Dahil pinaluha niya ang prinsesa ko, dadaan muna siya sa paghihirap." Yumukod ang ama at iniangat ang kanyang baba para magpantay ang kanilang mukha nga ama. "Pero ikaw ang magdedesisyon ng lahat anak. Ikaw ang magpapasya kung gusto mo pa ba siyang makasama, kung mahal mo pa ba siya."

Tumango siya ng maintindihan ang lahat. Pagkatapos ng paguusap na iyon, lumabas siya ng silid at maging sa mansyon. Natatanaw niya sa malayong lupain nila, nandoon si Declan kasama ang iba pang trabahador. Saglit siyang napaisip habang nakatingin dito.

"Ano bang gagawin ko sayo, Declan?" Pabulong na tanong niya sa sarili.

***

A/N: Hello guys! Sa wakas nakapagupdate na rin ako no? Pasensiya na kayo, busy kasi sa school at malapit na ang exam. Sana maintindihan niyo ako. Wag niyokong iiwan ano? May nagbabasa pa ba? Hahaha. Enjoy reading loves!

ImperfectPiece