Yoongi's Music [SUGA]

Music #54

Yoongi's Music

Music #54

Hindi muna ako lumabas mula sa kotse ko at hinayaan ko lang ang sarili ko na titigan ang mukha nya.

Kung ilang minuto lang akong nakaupo doon at nanatiling nakatitig lang sa mukha nya ay hindi ko na matandaan. I've just continued to punish myself in staring at her beauty that stood all alone on the middle of that street.

She's wearing a long white dress at nakita kong nakabalot lang sya ng isang maliit na kumot para maprotektahan ang sarili nya mula sa malamig na paligid. Hindi rin nakatali ang buhok nya and this scene just made me remember of my old Park Yuseon. Ang Yuseonie ko na laging nakatakip ng mukha mula sa mga taong nakapalibot sa kanya. Ang Yuseonie ko na laging nakatakip ng mukha mula sa mga taong walang ibang ginawa kundi ang husgahan sya. And even how fucked up now it may seem, ngayon ay kasali na ako sa mga taong iyon. Fuck.

Nakita kong nakatingin lang sya sa langit na para bang ang lalim ng iniisip nya. At ang tanging tumutulong lang sa akin na mas matitigan pa ang magandang mukha nya ay ang mga streetlights na nakapalibot sa madilim na lugar na yun.

And while looking at her right now, that unwelcome pain in my chest started to heat my eyes again.

I don't know how to face her.

Yan ang dahilan kaya hindi ko kayang bumaba mula sa kotse ko at harapin sya.

Puta.

Paano ko pa sya haharapin?

Paano ko pa sya magagawang kausapin?

Paano ko pa sya magagawang tignan matapos ang lahat ng kagaguhan na pinanggagawa ko sa kanya?

Paano ko pa sya magagawang tignan...matapos ko syang iwang mag-isa noong gabing iyon?

Pero sa tingin ko ay mukhang napansin nya rin ang presensya ko kaya dahan-dahan syang napalingon sa direksyon ko. And when she saw me inside my car ay nakita ko kung paano unti-unting nanlaki ang mga mata nya na para bang hindi nya inaasahan na makikita nya ako doon.

Oo nga naman. The last time we saw each other is that time that we had a big fight. At ngayong naalala ko ang lahat ng mga masasakit na salita na pinangsasabi ko sa kanya ay parang gusto ko nalang tanggalin ang dila ko. Fuck. I don't even have any right to say those words to her. I don't even have any right to get mad after all the shits that I have done to her.

And just like before, I saw her gaze slowly turned into that usual cold and emotionless expression again. But I deserve it. I deserve to be treated like this. I deserve to be treated like a shit.

But I didn't look away.

Through the glass window of my car, I met her eyes and we just stared at each other.