Yoongi's Music [SUGA]

Music #2

Yoongi's Music

Music #2

5 years ago...

Yuseon's POV:

Paano ba malalaman na totoong nabubuhay ang isang tao?

"Oy! Si Yuseon o!"

Para sa akin, hindi ko alam kung ano ang bagay na yun...

"Hahahahahaha! Hoy Yuseon na pokpok! Hoy! Lingon ka naman dito! Hahahahahaha!"

"Magkano ba ang isang gabi ha?! Sigurado ako na nakarami ka na naman kagabi!"

At doon pumailanlang ang malakas na tawanan mula sa mga estudanyanteng nakatingin sa akin ngayon sa hallway na yun.

Dahil simula nang tumapak ako sa highschool...ay nakalimutan ko kung paano nga ba mabuhay.

Pumikit nalang ako habang mag-isa kong tinatahak ang hallway na yun. Diniinan ko ang paghawak sa headphone na laging nasa ulo ko at nagkunyaring hindi ko naririnig ang lahat ng pambubully na ginagawa nila sa akin.

Para sa akin...matagal na akong pinatay ng mga taong araw-araw na nanghuhusga ng pagkatao ko.

Hindi naman kalayuan ang classroom ko mula sa entrance ng school building pero para sa akin, ito na ang pinakamalayong daanan na dinadaanan ko araw-araw...

Dahil...

"So ano Yuseon?! Magkano ang kinita mo kagabi sa mga lalaki mo ha?! Hahahahaha!"

Mas diniinan ko ang headphone na nasa tenga ko.

Tama yan Yuseon.

Wag kang makinig.

"Sigurado ako na tinuruan ka ng nanay mong pokpok kung paano ba kumita ng isang gabi sa iba't ibang klase ng lalaki! Hahahaha!"

Hindi mo sila naririnig.

Nang makarating ako sa locker area ay kinuha ko na ang mga aklat na kailangan ko para sa first subject ko. Pero hanggang doon ay sinundan parin ako ng mga estudyanteng iyon at lahat sila ay nakatingin sa akin na para bang diring-diri silang lahat sa akin.

"Narinig nyo naman ang ginawa ng nanay nya diba?! Nangaliwa ang nanay nya at dahil doon kaya nagpakamatay ang tatay nya! At hindi na kataka-taka na mamamana nya sa nanay nyang pokpok ang pagiging pokpok! Hahahahaha!"

Napakapit nalang ako ng mahigpit sa may pinto ng locker ko.

But still...hindi parin ako lumingon.

Hindi ko parin sila sinita.

Tama.

Mas mabuting magkunyaring walang naririnig.

Afterall...ay totoo naman ang sinabi nya.

Tama.

Wala akong naririnig.

Wala akong naririnig sa mga sinasabi nila.

Ini-on ko nalang ang ipod na nasa bulsa ko at pinalakasan ang volume ng opera na tumutugtog doon.

Hoping na matakpan ng malakas na musika ang lahat ng pambubully na ginagawa nila sa akin.