Σηκώνομαι από το κρεβάτι για να πάω στο μπάνιο. Ρίχνω λίγο νερό ακόμα στο πανάκι και το στύβω. Χάρις τη βοήθεια του καθρέφτη καταφέρνω να καθαρίσω καλύτερα το αίμα μα παρόλα αυτά όχι και τόσο καλά. Με πονούν αφόρητα οι αρθρώσεις των δαχτύλων κάτι που κάνει πιο δύσκολο το όλο θέμα. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει, η Άλισον μπαίνει μέσα έχοντας ακόμα νεύρα ενώ μουρμουράει « Οι άλλοι βγάζουν τα μάτια τους, οι άλλοι πλακώθηκαν, η Κάρλι είναι στο κόσμο της, ο Ντρέικ είναι κλασικά ο Ντρέικ και μετά σου λένε λύσε την υπόθεση ».
Ακούω που πετάει κάτι στο γραφείο με δύναμη και υποθέτω πως είναι το βιβλίο που πήρε μαζί της πριν. Καταλαβαίνω πως έρχεται προς εμένα και βγαίνω σωστός μόλις την δω να στέκεται έξω από το μπάνιο. « Για να δω! » λέει και με πλησιάζει. Κουνάει αρνητικά το κεφάλι της μόλις δει το πρόσωπό μου, με κάνει στην άκρη ενώ παίρνει το πανάκι από τα χέρια μου και το βρέχει.
« Ουου τι κάνεις; » λέω μόλις το πλησιάσει στα χείλη μου μα στριφογυρίζει τα μάτια της. Ακουμπάει το πανί στα χείλη μου για να σκουπίσει το αίμα, μα τσούζει λίγο αλλά δεν παραπονιέμαι. Πάει να σκουπίσει λίγο πιο πάνω από το μάτι μου μα δεν την βολεύει. Εφόσον δεν βλέπει και πολύ το χτύπημα επειδή είμαι πιο ψηλός. Με τραβάει από την μπλούζα, με βγάζει έξω από το μπάνιο και με βάζει να κάτσω στο κρεβάτι ενώ μετά κάθεται πάνω μου.
« Με πονάς » της λέω καθώς καθαρίζει λίγο πιο πάνω από το μάτι μου και το κάνει με περισσότερη δύναμη επίτηδες. « Άουτσς » φωνάζω και με κοιτάει με το βλέμμα 'Σόρρι-Επίτηδες', μετά από αυτό δεν παραπονιέμαι πάλι. Μόλις τελειώσει με το μάτι μου, κοιτάει τα χείλη μου και ξεφυσάει. « Πάλι ματωμένα είναι, τι θέλουν να κάνω πια για να μην βγάζουν αίμα; » λέει περισσότερο στον εαυτό της.
Να τα φιλήσεις, πετάγεται το υποσυνείδητό μου.
Ξεφυσάει άλλη μία φορά και προσπαθεί ξανά να καθαρίσει το αίμα. « Άλισον! » λέω με λίγο πιο δυνατή από ότι συνήθως ως ένδειξη πως με πόνεσε. « Σσσς! » απαντάει με τα μάτια της καρφωμένα στα χείλη μου. Αφού τελειώσει, πηγαίνει προς το μικρό ψυγείο που έχουμε και βγάζει μία παγοκύστη για να την βάλω στις μελανιές που έχω γύρω από το μάτι μου.
« Θα το έκανα εγώ μα πρέπει να φύγω » μου εξηγεί και νεύω. Λίγο πριν φύγει παίρνει το βιβλίο από το γραφείο και εκεί που δεν το περιμένω μου δίνει ένα πεταχτό φιλί στα χείλη. « Εγώ πάω » μιλάει γρήγορα καθαρά ντροπιασμένη με αυτό που μόλις έκανε. Περπατάει προς την πόρτα μα λίγο πριν την κλείσει λέω « Που θα πας; ».
YOU ARE READING
❝stockholm syndrome❞ ーmendes
AdventureΣημείωμα συγγραφέας: θα προτιμούσα να διαβάσεις κάποιο άλλο βιβλίο μου, αντικειμενικά μιλώντας κριντζαρω με αυτό. « Άλισον δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Εννοώ, είμαι ο κακός της υπόθεσης, αυτός που σε πόνεσε και τα λοιπά » συνεχίζει. « Όλοι θα με π...
