46. She's keeping secrets

1.3K 158 184
                                    

SHAWN'S POV

« Διαλέγεις ή οι ζωές σας ή το λάπτοπ » προειδοποιεί ο Ράσελ και τότε οπλίζουν όλοι τους. Κοιτάω το Ντρέικ ο οποίος νεύει το κεφάλι του μερικές φορές. Σοβαρά; Θα το παραδώσουμε τόσο εύκολα; σκέφτομαι και δυστυχώς το δίνω στην Κλερ. Χωρίς καν να το περιμένω ο Ντρέικ βουτάει το όπλο από τα χέρια της Άλισον όπως κάνει ο Άλεξ στο Ράσελ, οπότε εγώ παίρνω της Κλερ.

« Fuck! » λέει ο Ράσελ καθώς γελάει μαζί με την Άλισον.

« Πολύ καλά Μενντες, κράτα το γαμημένο κομπιούτερ. Να δω αν θα βρείτε τον κωδικό για να το ανοίξετε » χλευάζει.

« Δεν στο είπα ε; » χλευάζω από την μεριά μου και σηκώνει το ένα της φρύδι.

« Εσύ θα το ανοίξεις » συνεχίζω, μα αυτή τη φορά ως αντίδραση είναι το γέλιο της. « Κάνε όνειρα » μου απαντάει και γελάω εγώ αυτή τη φορά.

« Να σου θυμίσω πως εμείς έχουμε το πάνω χέρι » την ενημερώνω.

« Να σου θυμίσω πως δεν σας φοβόμαστε » απαντάει.

« Άλισον θα μας δείξεις ότι έχετε βρει » πετάγεται ο Ντρέικ, είναι τόσο θυμωμένη μαζί του που ούτε καν που τον κοιτάει στα μάτια. « Όχι » απαντάει ξερά, αποφεύγοντας ακόμα το βλέμμα του. « Δεν ήθελα να το κάνω αυτό » την προειδοποιεί και ρίχνει μία γροθιά στην κοιλιά του Ράσελ.

Μπράβο Ντρέικ!

Δεν προλαβαίνει να κάνει οτιδήποτε ο Ράσελ διότι η Άλισον κάνει ήδη την κίνησή της. Κλοτσάει το χέρι του Ντρέικ με αποτέλεσμα να του φύγει το όπλο, το οποίο παίρνει εκείνη, γυρνάει στον Άλεξ που είναι δίπλα της, τον χτυπάει στο πρόσωπο ενώ παίρνει και το δικό του πιστόλι. Γυρίζει σημαδεύοντάς τους, μα εγώ είμαι ακόμα πίσω της με το όπλο στο χέρι μου. « Κανένας δεν αγγίζει μέλη της ομάδας μου » απειλεί, μα τότε ακουμπάω το πιστόλι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της. « Μην βιάζεσαι τόσο Άλις » της απαντάω και κοιτάει κάτω απογοητευμένη με την απροσεξία της. « Ρίξε μου » λέει χωρίς κανένα δισταγμό. Φταίει που ξέρει πως δεν θα της έριχνα ποτέ. « Κατέβασε τα όπλα » διατάζω με λίγο παιχνιδιάρικο ύφος γιατί όλοι ξέρουμε εδώ μέσα πόσο πολύ μισεί να της δίνουν εντολές. Χωρίς καν να το πω δεύτερη φορά, βγάζει τις γεμίστρες και αφήνει να πέσουν κάτω τα όπλα. Της δίνω το λάπτοπ την στιγμή που γυρίζει να με κοιτάξει θυμωμένη, μα μου αρέσει πάρα πολύ όταν την θυμώνω! Γίνεται άλλος άνθρωπος.

« Άνοιξέ το » της λέω και ξεφυσάει. Το ανοίγει, πατάει τον κωδικό και μπαίνει στο φάκελο που έχουν τα αρχεία τους. Πρώτος πλησιάζει ο Ντρέικ ενώ μετά πλησιάζω εγώ με τον Άλεξ, μα πριν καν προλάβουμε να διαβάσουμε το οτιδήποτε κλείνει το καπάκι του λάπτοπ.

« Αν θέλετε να μάθετε τόσο πολύ τι βρήκαμε θα κάνουμε μία συμφωνία πρώτα » ενημερώνει, μα δυστυχώς δεν προλαβαίνω να πω τίποτα στο Ντρέικ διότι κατευθείαν συμφωνεί. Τι βλάκας που είναι! Είναι καλύτερο να μπορούμε να επέμβουμε στις δουλειές τους, παρά να ξέρουμε και να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό!

« Μπορείτε να κοιτάξετε ότι θέλετε στα έγγραφά μας μα δεν θα ανακατευτείτε ποτέ στις δουλειές μας » λέει ακριβώς αυτό που περίμενα. Μου δίνει το κομπιούτερ, πρώτη υπόθεση είναι αυτή της Αλία, μα δεν μπαίνω στον κόπο να την ανοίξω δεύτερη φορά. Μέχρι που κάτι μου τραβάει την προσοχή "Ενημερώθηκε πριν 12 λεπτά" λέει δίπλα από το όνομά της, αμέσως αλλάζω γνώμη και ανοίγω γρήγορα τον φάκελό της καθώς από την άλλη άκρη του δωματίου -στο γραφείο- οι άλλοι τρεις ψιθυρίζουν τα σχέδιά τους. Το πρώτο που βλέπω είναι μία φωτογραφία ενός τοίχου με γράμματα από αίμα. Φρικάρουμε όλοι μόλις διαβάσουμε τι γράφει και συνειδητοποιήσουμε πόσο αρρωστημένος είναι ο δολοφόνος που ψάχνουν. Παρατηρώ πως ο φάκελος που είχα βρει εκείνη τη μέρα στο σπίτι της, ήταν εντελώς ελλιπείς μιάς και δεν είχε την μαρτυρία της και η φωτογραφία με το ταττού ήταν ελάχιστα καθαρή -πράγμα που δεν βοηθούσε στο να καταλάβεις και πολλά για αυτό. Το κοιτάω για λίγο και τότε απλά...

« Αύριο θα πάμε εδώ » ακούω τη φωνή του Ράσελ, σηκώνομαι πηγαίνοντας προς τα εκεί αφήνοντας τους άλλους να ερευνήσουν μόνοι τους.

« Άλισον πρέπει να μιλήσουμε » της ψιθυρίζω στο αυτί όσο ο Ράσελ είναι αφοσιωμένος στο να εξηγεί κάποια πράγματα στην Κλερ, νεύει ελαφρά το κεφάλι της ενώ λέει στο Ράσελ πως ξέχασε κάτι στο δωμάτιό της. Βγαίνω από το δωμάτιο καθώς πηγαίνω στο δικό μου, προσπαθώντας να σημαζέψω τις σκέψεις μου. Αυτό είναι το πρόβλημα με την Άλισον, νομίζεις ότι την ξέρεις αλλά πάντα κρατάει κρυμμένα μυστικά, που νόμιζες πως ήξερες. Κάθομαι στο κρεβάτι με τους αγκώνες στα γόνατά μου, το κεφάλι μου να κοιτάει στο πάτωμα και τα δάχτυλά μου ανάμεσα από τα μαλλιά μου. Γιατί πάντα μου λέει τα μισά από ότι ξέρει γαμώτο;

Η πόρτα ανοίγει, σηκώνω το βλέμμα μου και η Άλισον μπαίνει μέσα, με κοιτάει λίγο μπερδεμένη. « Τι ακριβώς γίνεται με... » δεν ξέρω καν τι να πω πλέον.

______________________________________

Κάτι ξέρει ο Σον, τι λέτε;

Vote / Follow / Comment

❝stockholm syndrome❞ ーmendesМесто, где живут истории. Откройте их для себя