Melez bir ölüm perisi ve yasak aşkı... ALFALARIN ALFASI BİR KURT ADAM ve dünyadanın tek MELEZ ÖLÜM PERİSİ birbirine aşık olursa ne olur? Cevabı tabiki AŞK ISIRIĞI'nda!!!
Macera dolu bir aşk hikayesine sizi de beklerim...
"Son kez söylüyorum. Sakın bana dokunma pislik herif!" dedim. Bir yandan ağlıyor bir yandan da Kate'nin evine gidiyordum. Çünkü gidebilecek başka bir yer yoktu.
"Malia, güzelim bi dinl-"
"Niye kuzenim olduğunu sakladın? Hani her ne olursa birbirimize güvenecektik."
Gözyaşlarımdan dolayı hiçbir şey görmüyordum. Ve Derek hala beni durdurmaya çalışıyordu.
"Haklısın. Özür dilerim. İstediğini yap, öldür, kes. Herşeyi kabul ediyorum ama senden ayrılmıyorum. Tamam mı? Tekrar olmaz." diyerek önümde durdu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Çekil yolumdan." dedim ama beni dinlemedi. Pişman olduğu gözlerinden anlaşılıyordu fakat bu onu affetmem için yeterli değildi.
Yolumdan çekilmeyeceğini anladığımda öfkemi dışa vurmak için çığlık attım ve Derek'i ittim. Derek'in birkaç metre geriye savrulup arkasındaki ağaca çarpmasını ve açığa çıkan gücümü umursamadan koşarak yola çıktım. Bir arabanın kornası ve ani fren sesiyle gözlerimi kapattım.
"Aman Tanrım. Özür dilerim. Çok özür dilerim. İyi misin? Gel hastaneye gidelim." diye özür dileyen bir kadın sesiyle gözlerimi açıp etrafıma baktım. Araba biraz ileride durmuştu ve hiçbir şey olmamasına rağmen kadın hala özür diliyordu.
Derek'in görünmesiyle kadına dönüp beni buradan götürmesini söyledim. Kadın başını olumlu anlamda sallayınca hızlıca arabaya bindik ve oradan ayrıldık.
"İyi olduğuna emin misin? İstersen hastaneye gidelim." diyen kadınla Derek'e bakmayı bırakıp önüme döndüm.
"Hayır teşekkürler."
"Bu arada ben Jennifer. Jennifer Blake."
"Malia." dedim fakat sonrası boğazıma düğümlendi. Yirmi yıllık hayatımın ilk yarısını 'Hale' sonraki yarısını ise 'Space' olarak geçirmiştim. Ve şimdi de kocaman bir karışıklığın içindeydim.
Derin bir nefes alıp "Malia Space." dedim ve gözyaşlarımı sildim.
Jennifer buraya yeni taşındığını ve bir öğretmen olduğunu falan anlatırken midem bulanmaya başlamıştı. Bir elimle ağzımı kapatıp diğer elimle Jennifer'i arabayı durdurması için dürttüm ve arabadan inip midemdekilerin hepsini boşalttım.
"Malia? İyi misin?" Jennifer'in uzattığı peçeteyi kullandıktan sonra başımı olumlu anlamda salladım.
"Sanırım midemi üşütmüşüm."
"Hastaneye gitmek ister misin?" diye sorduğunda bunun gerekli olmadığını söyleyip kendisinin devam edebileceğini söyledim. Fakat o kesin bir dille gitmeyeceğini söyledi.
"O adam eşin miydi?" diye sordu aniden. Hayır, o benim sevdiğim adamdı, o benim kuzenimdi, o ona olan güvenimi parçalayan adamdı.
"Hayır. O be-benim..." dedim ve sustum. Düşündüklerimi söyleyemedim. Çünkü gerçekleri söylemek düşünmek kadar kolay değildi.
"Gel canım." dedi ve bana sarıldı. Buna ihtiyacım olduğunu Jennifer bana sarılana kadar fark etmemiştim.
"Bana gidelim mi? Kız kıza sohbet ederiz. Hem ikimiz içinde iyi olur."
"Buna hiç gerek yok teşekkür ederim." diyerek geri çekilip gülümsemeye çalıştım.
"Pekala itiraz kabul etmiyorum. Bana gidiyoruz." diyerek arabaya binmeme yardım etti.
*****
"İkimize kahve yapıyorum. Sen kendi evindeymişsin gibi rahat davran canım." dedi ve mutfağa yöneldi.
Koltuğa oturup gözlerimi kapattım. O evde kesinlikle kalmayacaktım. Bu yüzden telefonu çıkardım. Derek'ten gelen mesaj ve aramaları umursamadan Bay Jordan'ı aradım.
"JorHouse Şirketi ben Mike Jordan." diyerek telefonu açtı.
"Merhaba Bay Jordan, ben Malia Space. Bugün gösterdiğiniz evi-"
"Size ve o mağara kaçkını eşinize satacak evim yok benim." diyerek telefonu yüzüme kapattı. Sanırım yumruk bayağı sağlamdı.
Jennifer "Kalacak bir ev arıyorsan benimle kalmanı öneriyorum." dedi ve kahvemi uzattı.
"Tek başıma yaşadığımı düşünürsek bir ev arkadaşı hiçte fena olmaz." diye ısrar edince kabul ettim.
"Daha iyi misin?" diye sorduğunda başımı olumlu anlamda sallayıp gözlerimi ellerime diktim.
"Peki anlatmak ister misin?"
"Bilmiyorum Jennifer. Yaşadığım hayal kırıklığını anlatabilecek gücüm var mı bilmiyorum." dediğimde oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi.
"Şimdi derin bir nefes al ve sakinleş. Anlatırsan rahatlayacağına eminim." dediğini yapıp sakinleştim.
Olağanüstü yaratık olduğumuz dışında herşeyi anlattım. Anlayış dolu gözlerle karşılaşınca onun gerçek bir dost olduğuna inandım.
"Canım ya." diyerek bana sarıldı. Bir mide bulantısı daha başgösterirken geri çekilip lavabonun yerini sordum ve koşarak lavaboya gittim.
****
Kısa bir sohbetten sonra uyumak için yeni evimin yeni odasına girdim. Yatağa uzandıktan sonra gözlerimi kapattım fakat Kate'nin boğazının parçalanışı, düşerken ki bakışı ve kalbinin son kez atışını unutamıyordum. Uyumaktan vazgeçerek yatakta oturdum.
Sabaha karşı mide bulantılarım ve baş dönmelerim artarken telefonumun melodisi tekrar yankılandı odada.
Tüm gece boyunca Derek ve diğerleri telefonumun susmasına izin vermemişti. Ama telefona baktığımda arayanın Stiles olduğunu görünce bu kez telefonu açıp kulağına götürdüm.
"Malia, neredesin sen Tanrı aşkına?" diye bağırdı. O da beni aramıştı ve ben onun aramalarına da cevap vermemiştim.
"Stiles. Be-ben onun kuzeniymişim. Ben kayıp sandığımız Peter'in kızıyım. Ben sevdiğim adamın kuzeniyim ve o bunu benden sakladı." dedim tek nefeste.
"Biliyorum. İzin ver yanına geleyim. Konuşalım." dediğinde "Hayır." diyerek karşı çıktım.
"Söz veriyorum başka kimse olmayacak. Tek başıma geleceğim."
Ona güvenebilir miyim bilmiyordum ama onunla konuşmaya ihtiyacım vardı.
Üzerimi değiştirip sessiz bir şekilde evden çıktım ve kafeye doğru ilerledim.
Yolun karşısındaki Stiles'i görünce hafifçe gülümsedim. Stiles'i öğrenciden çok dost olarak görüyordum. Beni görünce oturduğu masadan kalkıp el salladı. Fakat sonra anlamadığım bir şekilde bağırmaya başladı.
"Malia, dikkat et arkandalar! Maliaa! Kaç oradan Maliaaa!"
Ne demek istediğini anlamak için arkama baktım. Fakat başıma aldığım darbe ile görebildiğim tek şey uzun pençelere sahip bir çift ayak olmuştu.
*********
Slm arkadaşlar,
Yb istendiği için alelacele yazdım bu bölümü ve yazım hataları içinde kusura bakmayın. Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum...
